gameplay.pl Szaleniec, psychopata, morderca! Różne oblicza Jokera

Śmierć w rodzinie jest świetna. Dla mnie, dla odmiany, pierwszym komiksem, w którym widziałem naprawdę szalonego Jokera był "Zabójczy żart". Polecam, Alan Moore odwalił kawał dobrej roboty :)

Artykuł pisany na kolanie.

Filmy i tak widział każdy zainteresowany, a kreskówkę pamiętają wszyscy, którzy dorastali w latach '90. Prawdziwe oblicze Jokera ukształtowały takie komiksy jak The Man Who Laughs czy The Killing Joke. Były też inne, które również odegrały ważną rolę, jak Death in the Family, którą autor myli w tekście z Death of the Family (podobnie zresztą jak The Dark Knight z The Dark Knight Rises) albo nawet jego stosunkowo krótki występ w No Man's Land. Obowiązkowo też powinno się wspomnieć o The Dark Knight Returns. Inne ciekawe alternatywne wersje Jokera można było znaleźć np. w komiksie Arkham Asylum: A Serious House on Serious Earth albo filmie Batman Beyond: Return of the Joker.

Joker nikogo nie "wkurzył" on dobrowolnie dał sobie odciąć twarz przez Dollmakera.

Odnośnie dwóch błędów merytorycznych, czyli niepoprawnych tytułów - ("Mroczny Rycerz Powstaje" zamiast "Mroczny Rycerz" oraz "Batman. Śmierć w rodzinie" zamiast "Batman. Śmierć rodziny") - po wrzuceniu tekstu od razu zauważyłem błędy, tyle że edytor mimo zmian dokonanych w tekście - ich nie zapisuje. Niestety nie wiem z czego to wynika. Pozdrawiam.

a ja najbardziej wole klimat Nolana i jego Jokera - Ledgera czemu ? właśnie za ten realizm za ten mrok wszystko jest takie mroczne jak powinno być w Batmanie, Batman jest dobrze zbudowany i ugryzienie psa moze go zranić bo przecież to jest czlowiek i tak samo joker w wykonaniu Ledgera jest przekonujący - nic o nim nie wiemy pokazał się znikąd garnitur szyty na miarę o co najważniejszego można się go przerazić ale ma też w sobie dawkę humoru a Joker w wykonaniu komiksowym i Nicolsona - wywoływał u mnie tylko śmiech i zażenowanie

Pewnie te z golden age albo silver age. Ale wątpię, żeby ktokolwiek tutaj je znał. Później też zdarzały się mniej poważne interpretacje postaci Jokera, ale te historie też nie należą do najpopularniejszych.

Śmieszne jest takie wielbienie tworów Nolana przez kompletnych laików, którzy nie zdają sobie sprawy z tego, że poważniejsze / mroczniejsze / doroślejsze wersje tych samych postaci były znane już wiele lat wcześniej.

@Up Bo Nolan zrobił film dla mas. Miał dotrzeć do przeciętnego widza i udało mu się.
Gdyby powstał film w 100% na bazie komiksu ( scenariusz, dialogi, kadry ) pewnie 80% oglądających uznała by film za mało ciekawy. Podobnie chyba było ze "Strażnikami", gdzie 80% oglądających za najfajniejszą scenę uznała ( uważam tak po salwach śmiechu na sali :D ) dr Manhatana paradującego nago, o reszcie filmu nie wiedzieli w sumie o co chodzi ( rozmowy po seansie ) :/ a film powstał toczka w toczkę ( no nie zupełnie ;) ale mam nadzieję że wiecie o co mi chodzi :) ) z obrazem jaki zaprezentował Alan Moore.
Jak Nolanowi udało się jakoś stworzyć Jokera, tak kompletnie spieprzył ( żeby nie użyć w tym miejscu dosadniejszego określenia ;) ) Bane'a jak i cały ostatni film.
Film dla przeciętnych ludzi, komiks w zupełnie inny target trafia ;)

Nikt nie mówi o przenoszeniu całej fabuły (bo niby fabuły czego konkretnie?), tylko formuły. W tej kwestii nolanowski Joker wyszedł faktycznie dobrze, ale każdy zachwalany szeroko aspekt był już przerabiany w komiksach, czasami nawet lepiej. Z kolei Bane faktycznie zawiódł.

A "wierność" Watchemenów jest wyłącznie powierzchowna. Snyder zachował wszystkie te fragmenty, których spokojnie można było się pozbyć i z chirurgiczną precyzją wyciął te najważniejsze, przez co niektóre sytuacje czy postacie stanowią dokładne zaprzeczenie tego, czym powinny być. O wiele lepszym przykładem wiernej ekranizacji, stanowiącej jednocześnie dobry film, jest Sin City.