Gra The Witcher 3 Wild Hunt | PC

Na temat tej gry napisano już tyle, że moje ewentualne trzy grosze nie wniosą nic nowego bez względu jak bym sie starał :-)
Napiszę jedynie, że pozytywne opinie na temat tej gry nie są absolutnie przesadzone, nie jest w żaden sposób przehajpowana czy przereklamowana.
Ta gra to po prostu absolut.
Jeżeli ktoś gra sporadycznie, nie ma na to zbyt wiele czasu ale chciałby być na czasie z tytułami przełomowymi to po Dziki Gon MUSI siegnąć.

No ja dzis skonczylem podstawke teraz sie zabieram za dodatki.Cza przyznac ze wiesiek ma cos w sobie,swiat naprawde piekny,super opowiedziana historia.Niestety niemam czasu zeby gre przechodzic 3 czy 4 razy zeby zobaczyc inne zakonczenia dlatego wybralem youtuba :).Czy w dodatkach tez sa rozne zakonczenia ?

Dawko062 -> Dzieki,A zakonczenie podstawki ma jakis wplyw na dodatki ?,dokladnie chodzi mi czy postacie np takie jak Ciri pojawiaja sie w dodatkach czy nie ?

Wiedźmin 3 wielką grą jest! A przez swój ogrom bywa nużąca. (Recencja po ukończeniu gry bez dodatków)

Zalety:
- Bardzo ciekawa sytuacja geopolityczna (szczególnie jeżeli chodzi o Novigrad) z konfliktami na różnych płaszczyznach: politycznej, religijnej, rasowej.
- Zadania główne i poboczne nigdy nie są głupie. Chociaż muszę wspomnieć, że długość zadań z głównego wątku czasami drażni. Zresztą sami twórcy gry autoironicznie wypowiadają się na ten temat ustami Priscilli, która mówi w pewnym momencie do Geralta: musisz odszukać Dudu, żeby odszukać Jaskra, żeby odszukać Ciri.
- Pełnokrwiste postacie poboczne.

Wady:
- Mini-mapa z wyznaczoną trasą niszczy element eksploracyjny gry.
- Skellige wydaje mi się nadmiarową, zbędną lokacją. Musiałem po niej wędrować, ale po "wyczyszczeniu" map kontynentu z wszelkich znaków zapytania nie miałem już sił i ochoty na powtarzaniu tych samych czynności na wyspach.
- Rozwój postaci właściwie nie istnieje - sprowadza się do "rozwoju" zbroi i mieczy. Resztę, czyli sprawy typu punkty umiejętności, mutacje można zignorować.
- Walka z jednym wrogiem spisuje się prawidłowo, przewidywalnie, czuje się kontrolę nad Geraltem, ale walka z wieloma wrogami to tak zwana "klikanina" z zamkniętymi oczami - nie ma się kontroli nad tym gdzie Geralt uskoczy ani kogo zaatakuje.
- Otrzymywanie w nagrodę za zakończenie zadania jednego punktu doświadczenia.
- Przełomowe bitwy, zapowiadają się ciekawie, ale zrealizowane są mizernie. Sprowadzają się do kilku scen/etapów, na kameralnych obszarach, z małą ilością postaci. Nie ma w nich żadnego napięcia. Jeżeli masz jakiś cel do wykonania na danym etapie, to biegnij do niego, zrealizuj go, a całą resztę, jak np. towarzysze broni, możesz zignorować, bo nic im nie grozi, o ile zrealizujesz główny cel.
- Broń i zbroje, o ile nie są z zestawów wiedźmińskich, nadają się jedynie do sprzedania. Jest to kolejny problem, który niszczy eksplorację w grze. Cokolwiek znajdzie się podczas przeszukiwania lokacji, wkrótce będzie do wyrzucania/sprzedania, bo u pierwszego lepszego kowala kupi się sprzęt z lepszymi statystykami, jak tylko Geralt osiągnie nowy poziom.

W marcu ma wyjsc hd reworked v11. Chcac go zainstalowac musze usunac piliki wersji 10, czy po prostu je nadpisac?

Wiedźmin 3: Dziki Gon - Edycja kompletna GOTY moja ulubiona gra, gra może i wszech czasów, ale jest sporo małych błędów i niedopracowań, które jednak są bardzo kompromitujące :(. już na początku gdy w śnie Geralta wjeżdża nad mury Kear Morhen statek dzikiego gonu poziom głosu jest bardzo cicho (to samo pod koniec gry gdy Ciri przed walką z dzikim gonem rozmawia z Avallachem), a gdy zajeżdżamy pierwszy raz do karczmy w białym sadzie, koń Vesemira wjeżdża (staje) przednimi nogami na paśnik na siano, w karczmie gdy jeszcze raz zagadamy z Vesemirem robi on kółko i przechodzi po stole, gdy złapiemy partyzanta co zrobił napad na konwój z lekami dla nilfgaardczyków, i gdy go puścimy wolno, Geralta głowa jest w szyi konia tego partyzanta, gdy w Novigradzie szukamy Triss napotykamy rabusiów pod domem Triss, przychodzi wtedy Menge i każe tych rabusiów zamknąć, w tym przerywniku filmowym jeden z strażników się teleportuje na wszystkie strony jak oszalały, Geralt w niektorych miejscach z wysokości 2 metrów może się zabić, podczas walki nie może przeskoczyć przez najdrobniejsze przeszkody, od początku gry do samego końca są jakieś niedopracowania, błędy, na końcu finalnie w Krew i Wino mamy jeszcze teleportujące się bażanty gdy Geralt rozmawia z Yen lub Triss - no ja cię pierdzielę czy nie można było tego wszystkiego lepiej, precyzyjniej zrobić, to jest w moich oczach straszny obciach. przydała by się jeszcze porządna łata - patch, tylko czy CD Projekt Red znajdzie na to czas?.

Właśnie skończyłem fabułę w podstawce. Kapitalna produkcja. Szczególnie, w wersji 1.62, która dociągneła mi się i zainstalowała jak skończyłem jakieś dwa pierwsze questy i po restarcie nagle szok... rozdzielczość w górę, tekstury o wiele lepsze... Aż po oczach jeb**o ;) Jedyny minus tej gry to słabe zbalansowanie. Grałem na domyślnym poziomie trudności i zabito mnie może z raz albo dwa. Finał a właściwie dwa finały bez zadraśnięcia praktycznie przeszedłem. Kupuję teraz pierwszy DLC i od razu zmieniam trudność na oczko albo dwa wyżej bo tak nawet rzemiosło nie ma sensu czy alchemia.

Czy jak mam odblokowane i wykupione zdolności z tego samego drzewka/kategorii np. w Szermierce mam Szybkie Ciosy rozwinięte do końca tj.5/5 i teraz rozwijam Młynek to slotach muszę je obie 'założone' czy wystarczy, że mam sam Młynek ?? Chodzi mi, czy jeśli będę mieć sam Młynek to czy zdolność Szybkich Ciosów czy tam Ataków którą mam na 5/5 nie będzie aktywna czy to się jakoś z automatu dodaje do Młynka po jego rozpoczęciu skoro to ta sama kategoria ? To samo ze Znakami ? Czy jak mam np. rozwinięty cały Daleki Aard czyli chyba 3/3 i dalej mam alternatywną wersję czyli Krąg Aard to muszę mieć obie te zdolności w slotach czy jak ?? Czy mogę zdjąć Krąg bez utraty jakiś tam punktów ?? Serio, mimo, że skończyłem podstawkę i pierwszy DLC to nie wiem dobrze jak to działa ;) Może dlatego, ze taka prosta jest ta gra i w sumie to później ma się lekko wywalone na to

Najlepsza część bez wątpienia... Dopiero trójka w moim odczuciu może stanowić hołd dla prozy Sapkowskiego. Główna fabuła jest niczym pięcioksiąg, a wątki poboczne są dla mnie trzecim tomem opowiadań. W szczególności genialny wątek Krwawego Barona, bardzo w stylu Sapka. Oczywiście mogę wymienić kilka rzeczy, które lekko mi nie pasują bądź jakieś nieścisłości z pierwowzorem... Jakoś mnie razi np. kreacja Triss Merigold. Stoi napisane, że ma długie, kasztanowe, rozpuszczone włosy i nosi ubrania wysoko zapinane pod szyję ze względu na blizny po Sodden, a sama żali się Geraltowi, że już nigdy nie założy sukni z dekoltem... No ale może magicznie jakoś jej się udało te blizny usunąć, a włosy postanowiła teraz upinać xD
Denerwuje mnie też trochę humor, który owszem jest w stylu Sapkowskiego, ale został bardzo wyolbrzymiony... Jednym zdaniem, trochę w moim odczuciu za dużo tych bluzgów lata. Ale w dalszym ciągu jest to świetna adaptacja wiedźmińskiego lore'a, którą jeszcze bardziej cenię po obejrzeniu tego gniota od Netflixa.
No i nie sposób wspomnieć o genialnych dodatkach, a w szczególności o sercach z kamienia. W przypadku tego dlc CD Projekt zrobił coś co wydawałoby mi się niemożliwe, ale historia Olgierda jest dla mnie lepsza niż niektóre książkowe opowiadania, chociaż oczywiście wiem, że porównanie różnych mediów nie ma raczej sensu.
Mam nadzieję że jeszcze zagramy we Wiedźmina, mimo że historia Geralta została już zamknięta. A jest jeszcze tyle cudownych miejsc do odwiedzenia... choćby Kovir i Poviss, Dol Blathanna, Brokilon, wielkie miasta jak Tretogor. Redzi świetnie czują to uniwersum i też są świadomi jak silną markę zbudowali więc raczej pewnym jest kolejna część. Chętnie bym zobaczył Ciri jako główną bohaterkę, bo de facto to o niej przede wszystkim jest Saga.
Teraz kilka lat chociaż dam Geraltowi odpocząć, bo w ostatnich miesiącach to bardziej żyłem światem Sapkowskiego niż rzeczywistym. Po długim czasie znowu przeczytałem opowiadania i Sagę potem przeszedłem trylogię gier i jeszcze z ciekawości obejrzałem serial netflixa xD
Piękne doświadczenia... No z wyjątkiem serialu, ale to tylko moje zdanie.

Jak myślicie cyberpunk 2077 przebije wiedźmina 3?

Są jakieś fajne, dobre mody do gry? Wrócił bym chętnie do gry, po ponad roku czasu.

Pod względem oprawy audiowizualnej gra jest cudowna, grafika po mimo już ponad 5 lat ciągle wygrywa z nie jednym tytułem. Postacie i dialogi/mimika twarzy/emocje, muzyka absolutne mistrzostwo, ale niestety najbardziej co kuleje, a wręcz jest niedorobione to rozwój postaci, który jest mało satysfakcjonujący co niestety psuje moją końcową ocenę, i po wyuczeniu się jakiejś umiejętności z dziedziny walki,nie czuć i nie widać że ta walka się zmienia, ot ciosy i młynek i tyle są i ciosy kończące, ale to wszystko jest takie zbyt automatyczne, stanowczo za mało rozwoju postaci. Kolejnym minusem jest skalowany świat i zadania gdzie mając wyższy poziom niż zadanie dostajemy uwaga.... 1 punkt doświadczenia za zadanie albo 10... gdzie na niższych poziomach dostajemy 5 razy tyle.

Wiesiek trzeci nie jest idealny, ale po jego ograniu inne gry nie dają już takiej przyjemności. Chciałoby się więcej urozmaicenia w gejmpleju (powiedział człowiek, który spędził z wiedźminem 3 jakieś 600h) i troszkę mniej drewna, ale jako współczesne Action RPG w klimatach fantasy skasował wszystko. Ten klimat. Ten świat. Ta muzyka.

Wiedźmin 3 to nasza duma narodowa, gra genialna, bezbłędna. Poprzeczka została przez nią tak wysoko postawiona, że żadna gra nie ma szans się do niej zbliżyć, a co dopiero przeskoczyć. CD Projekt Red stworzyło arcydzieło, które na zawsze pozostanie w sercach graczy w Polsce jak i na świecie.

Takie pytanie: W "Wiedźmina 3" lepiej grać na komputerze przez Steama czy GOG.com, bo trudno mi wybrać?

komuś serio zajmuje przejście tej gry 200h? Mi przejście jej z dwoma dodatkami na 100%(tam ewentualnie nie zrobiłem jakiś ukrytych mini zadań + jedno które zrobiłem ale poleciało mi do zepsutych) zajęło może z 120H. Sam Dziki Gon na 100% zajął mi coś koło 80 godzin. A niektórzy mówili że sama podstawka jest na jakieś 150h

Ja Wiedźmina3 skończyłem ze wszystkimi dlc, każda misja poboczna w grze-normal, niecałe 50 godzin. Ale wyłączyłem opcje pokazuj nieodkryte miejsca na mapie. Bo nie skupiam się w grach na pytajnikach tylko na historii. A przy okazji jakieś tam odkrylem.

No gra świetna, a co byście powiedzieli na gre online jak GTA albo rdr online? ;/

Dokładnie. Ja kupując tą grę, nie spodziewałem się aż takiej perełki. Historia Krwawego Barona zostanie w mojej pamięci na zawszę, ale nie tylko to. Jaskier, Ciri, Yennefer, Triss, Vesemir i postacie z Dlc. Pan lusterko, nieśmiertelny szef rozbójników Olgierd von Everec, Anna Henrietta. Te postacie i wielu innych napisane po mistrzowsku. No sorry ale w Cyberpunk2077 niema tak zapadających w pamięć postaci. Mi tylko super Jackie i Misty się podobali. Oraz Johnny Silverhand oczywiście. Ocena szkolna dla Wiedźmina - 6/6.

Teraz tylko czekać na edycje kompletną w odświeżonej next genowej wersji. Wie ktoś czy to osobny produkt, który trzeba będzie zakupić ? Nie chciałbym wyjść na jakiegoś cebulaka ale fajnie jakby zrobili to w formie aktualizacji albo chociaż jakaś zniżka dla posiadaczy obecnej wersji wieśka

Nigdy żadna inna gra nie sprawiła mi aż tyle przyjemności. Całe szczęście, że ma trochę wad i rzeczy które uważam, że mogłyby zostać wykonane inaczej bo w przeciwnym razie zacząłbym się obawiać, że już nigdy nie zagram w nic lepszego. A tak to mogę mieć choć trochę nadziei. Dycha bez dwóch zdań i to nie jest żaden hura patriotyzm albo ślepe podążanie za tłumem ale płynąca prosto z serduszka acz przemyślana ocena.

Zalety:

1. Nieosiągalny przy innych tytułach stopień zanurzenia się w świecie przedstawionym a zapomnienia o istnieniu tego rzeczywistego. Uwielbiam izometryki za wiele innych rzeczy ale w grach 3d dużo łatwiej o immersję i póki co najmocniej udało mi się wczuć właśnie przy Wiedźminie.
2. Wykonywanie profesji wiedźmina. Podobało mi się to do tego stopnia, że chętnie spróbowałbym gry bez wyraźnego wątku głównego a polegającej na odwiedzaniu kolejnych lokacji, rozwiązywaniu zagadek, prowadzeniu śledztw, zdejmowaniu klątw i zabijaniu potworów. Pod warunek, że byłoby to tak mistrzowsko wykonane i podbite solidną fabułą. Po prostu kocham to przemierzanie świata i wiedźminowanie.
3. Lokacje. O ile jeszcze mogę się łudzić, że przyszłe gry zrobią lepiej niektóre rzeczy to obawiam się, że nigdy nie odwiedzę już tak cudownych miejsc. Zniszczona wojną kraina, smagany mroźnym wichrem archipelag, żywe i barwne miasto, stare zamczysko pośród głuszy i inne. Jakie to wszystko jest przepiękne. Nie wiem już ile razy po prostu zatrzymywałem się obserwując pracujących po wsiach ludzi albo plotkujących strażników.
4. Grafika i muzyka. Choć w tej ostatniej dominują żwawsze, bitewne nuty co, choć są one świetne, samo w sobie nie jest dla mnie zaletą. Na szczęście spokojniejszych, bardziej nastrojowych utworów też nie brakuje. Sam początek w Białym Sadzie, pierwsza wizyta na Skellige czy chociażby motyw przewodni Velen. A jeśli chodzi o grafikę to ograniczę się do jednego, zamkniętego w dwóch słowach, przykładu. Zachody słońca.
5. Wciągające, oryginalne i świetnie zaprojektowane zadania poboczne.
6. Postaci i Geralt. Na początek muszę wspomnieć o tych które znamy już z poprzednich części i książek. Przez to, że miałem z nimi do czynienia już tak długo strasznie się do nich przywiązałem. Również nowi bohaterowie zostali tak wspaniale wymyśleni, że wielu z nich momentalnie polubiłem lub znielubiłem w tym dobrym tego określenia znaczeniu. I na koniec Geralt czyli przykład jak zachować równowagę pomiędzy wyrazistym protagonistą a możliwością swobodnego odgrywania postaci. Geralt ma przeszłość i to cholernie ciekawą ale jednocześnie mamy sporo opcji pozwalających nam zdecydować jak będzie postępował i jak widział świat. Moim zdaniem twórcy wyważyli to z dużym wyczuciem.
7. Zabawne, poruczające, świetnie napisane, odpowiednio długie i będące najwyższej jakości. Akurat mówię o dialogach ale właściwie to co napisałem pasuje do wszystkich elementów Wiedźmina. Choć bliższe jest mi poczucie humoru które prezentują takie gry jak pathfinder kingmaker czy orginal sin niż to Wiedźminowe, mocno oparte na szermierce słownej i nie stroniące od wulgarności. Mimo tej uwagi humor jest niewątpliwe zaletą a nie wadą tej produkcji.
8. Głosy postaci. Bardziej podobały mi się te z poprzedniej części ale to dalej najwyższy poziom. Chyba tylko Emhyr nie brzmiał mi odpowiednio. Za to szalenie podobała dorosła Ciri.
9. Walka. Na najwyższym poziomie trudności dalej niezbyt trudna choć wymagające ciągłej czujności i nie pozwalająca przez większość czasu ani na moment wytchnienia. Bo choć uniknięcie ataków przeciwnika jest bardzo proste to z drugiej strony parę uderzeń, zwłaszcza w plecy, i jesteśmy martwi. Poza tym parę walk wymagało pewnej modyfikacji strategii opartej na nieustannym klikaniu uniku i uważaniu by nie przyblokował mnie żaden obiekt. Do tego ładne animacje ataków, wiele stosujących różne taktyki przeciwników, dobrze budowane napięcie przed starciami z bossami. A przeciwnicy tak ładnie płoną a Geralt tak ładnie wali ogniem, że w pewnym momencie przestawiłem się całkiem na podpalanie wrogów choć oceniam, że jest to mniej efektywny sposób walki niż zwykłe machanie mieczem. Walka to nie jest to na pewno największa zaleta Wiedźmina ale zaleta.
10. Eksploracja. Nie spodziewałem się zwłaszcza tak ciekawych ruin i podziemi. Do tego zgodnie z najlepszymi rpgowymi tradycjami świat Wiedźmina wypełniony jest wieloma listami i dokumentami pozwalającymi nam lepiej poznać pewne lokacje i postaci lub po prostu prezentującymi ciekawe opowieści.
11. Wybory i decyzje które podejmujemy. Wszystko już na ten temat zostało powiedziane więc jedynie potwierdzam, że tak, są, jest ich dużo, mają znaczenie, są niełatwe, nie zawsze możemy przewidzieć konsekwencje.
12. Gwint. Nie dziwię się Geraltowi, że robił sobie ciągłe przerwy od poszukiwań Ciri i Yen. Minigierka która ma wszystkie minigierki pod sobą.
13. Emocje. Tu akurat Wiedźmin ma wielu konkurentów ale na pewno jest jedną z tych gier która mnie poruszyła. I to nie raz czy dwa. Niektóre historie jak ta krwawego Barona są monumentalne a inne skromniejsze i mniej rozbudowane ale i one nie pozostawiały mnie obojętnym.
14. Epickie momenty czyli Wiedźmin przybija piątkę Dragon Age i Mass effect które dla mnie zawsze były w tym najlepsze. Dramatyczne pościgi, wielkie starcia, najwyższe poświecenia, niezłomna obrona i inne.
15. Dużo wszystkiego. Wiem, że ten punkt może brzmieć trochę enigmatycznie więc wyjaśniam, że chodzi mi między innymi o takie rzeczy jak wiele rodzajów postaci które spotykamy, wiele rozmów które one ze sobą toczą, wiele gatunków potworów czy choćby cykl dnia i nocy. Gra jest ogromna i pełna treści.
16. Konstrukcja świata. Wszystko ma sens i poszczególne elementy składają się na jedną większą całość. Najlepszy przykład to Biały Sad gdzie nie wszystko mamy powiedziane wprost ale ze strzępków informacji które zdobywamy chociażby przysłuchując się rozmawiającym postaciom możemy lepiej poznać naturę miejsca w którym się znaleźliśmy. Tak to się powinno robić.
17. Częste wykorzystanie folkloru przy chociażby konstruowaniu zadań i tworzeniu przeciwników. Gra Wiedźmin oparta jest na książce Wiedźmin a na głębsze wchodzenie w temat tego co tam Sapkowski zrobił w tej kwestii nie mam ochoty bo to dość skomplikowana rzecz więc po prostu napiszę, że podobało mi się sięgnięcie po takie motywy.

Wady:

1. Wyławiania kontrabandy na Skellige. Gdybym spotkał tego kto wpadł na pomysł by tyle tam tego porozrzucać to nie krzyczałbym na niego. Po prostu spojrzałbym mu głęboko w oczy i zapytał 'dlaczego'. Niby można to zignorować ale jestem jednym z tych graczy którzy nie usną jak nie wyczyszczą całej mapy ze znaczników. Przechodząc kolejny raz Wiedźmina nigdy nie wiem jak do tego podejść. Zostawiać sobie na koniec i przy puszczonej muzyce czy czymś ciekawym na youtube zrobić naraz? A może robić po troszku by nie zostać potem przytłoczonym? Żadne rozwiązanie nie jest dobre.
2. To nie tyle wada ale Wiedźmin jest tak dobrą grą, że zaczynam się przy nim zastanawiać nad kwestią mapy i znaczników na niej. Zauważam, że zamiast cieszyć się eksploracją, grafiką, muzyką czy walką co chwila odpalam mapę i tylko biegam z jednego punktu do drugiego. Pewnie, dzięki temu nic ciekawego mi nie umknie ale też przemierzanie świata przestaje być aż tak fajne. Czasem udawało mi się olewać mapę i znaczniki i po prostu biegać po Velen czy Skellige. Wszystko to co wyżej wymieniłem od razu zaczynało sprawiać mi większą przyjemność ale z kolei trudniej było trafić na jakieś ciekawsze wydarzenie. Nie wiem które rozwiązanie jest lepsze.
3. Wątek główny i główny antagonista. O ile wątku głównego można jeszcze bronić bo wcale nie jest taki zły i po prostu wypada trochę blado na tle innych, tak dobrze zrobionych elementów to już nasz arcywróg jest po prostu nudny i do pięt nie dorasta nie tylko takim osobom jak Irenicus, Nyrissa, Thaos, Leto ale też wypada gorzej niż prości przecież Isair/Madae, Sarevok czy Kerghan. Zresztą co ja będę przykłady dawał, on jest gorszy od prawie każdego.
4. Denerwujące dzieci i bożątka. Twórcy moim zdaniem słabo je napisali, na siłę robili to tak by wzbudziły w nas sympatie, litość czy byśmy po prostu uznali je za urocze i fajne. A mnie one wszystkie co najwyżej irytowały.
5. Rozwój postaci i ekwipunek. Zabawa z ekwipunkiem sprowadzała się do zdobycia i potem ulepszania jednego wybranego zestawu. Nawet na najwyższym poziomie trudności nie potrzebowałem właściwie korzystać z mikstur czy tworzyć jakichś inne przedmiotów przez co nie czułem najmniejszego podekscytowania zdobywanym sprzętem i złotem.

Marzy mi się żeby wersja na nową generacją miała mody jak Nexus mods. Własne ustawienia kamery, interfejs E3 HUD czy najsłabszy punkt czyli walka. Po modach to jest miód i oby na to postawili CDPR, a nie tam Ray tracing czy szybkie loadingi, które de facto już są bardzo krótkie na nowych konsolach.

Wybitna to była walka z bosem, stoi w miejscu nie rusza się i co to za wyzwanie grać na trudnym?
Pomijam już takie kosmetyki jak deszcz w zadaszonych pomieszczeniach, czy latające przedmioty lub postacie przenikające przez grunt pod stopami jakby stały w ruchomych piaskach. Ale takie rzeczy jak choćby brak możliwości nurkowania czy atakowania to mogliby naprawdę sprawę rozwiązać patchem a nie wczytaniem ostatnio zapisanej gry. Tym bardziej że nie można pominąć przerywników fabularnych przy wczytywaniu gry, gdzie samo ładowanie zajmuje na SSD kilka do kilkunastu sekund.

Od premiery W3 nie ma żadnej gry ktora tak by mnie wciągnęła.

Plotkarze PEPE mówią , że bedzie "pacz" 9 grudnia.

Działa komuś DLSS czy jak zwykle CDP znów to zrobiło? Niezależnie od modelu jakość/wydajność/balans mam tyle samo klatek i gra tak samo wygląda. Mam też wyszarzoną opcję pod Wyświetlanie -> Generowanie ramek DLSS. Ma ktoś podobnie? Karta 3080 i najnowsze sterowniki.

Na Xbox x nie działa..cały czas wyświetla taki komunikat ( patrz zdjęcie). Mam na płycie wersję edycja gry roku na Xbox one. Cały czas odsyła do pobrania gry ze sklepu Microsoft store...

Czy tylko ja nie widzę różnicy większej w tej aktualizacji ?
A może po prostu moja karta nie daje już rady sobie z tym.
Szczerze to liczyłem na znacznie lepszą jakość a tak to nie widzę praktycznie różnicy nawet oglądając materiały na YT...

No to jedziemy z tym Wiedźminem NG :-) U mnie akurat w trybie sypialnianym, bo to kolejna już premiera, która zachęca mnie do grania w sypialni, gdyż tam akurat stoi mój ulubiony mały Xbox Series S, a znowu okazuje się, że jakaś premiera działa najlepiej właśnie na tej konsoli ;-) Potwierdzam, Wiedźmin NG wygląda i chodzi na na Series S cudnie, kolorowo, płynnie, po amerykancku, na szczęście bez RT, nawet te utopce, które kiedyś straszyły, wyglądają teraz jak małe słodkie zielone cukierki Lindt'a. Kochany ziemniak. Szkoda, że tak spowalnia generację i przez niego PC musi teraz znowu cierpieć kłopoty graficzne przy nowej premierze :-( No, ale to już problem PC. Zabieram się ze szczerą pasją do przejścia gry w nowym wydaniu, jako chyba już ostatni Mohikanin i dodatkowo fanboy Elden Ring. Co prawda ukończyłem W3 pierwszy raz, i tylko raz, jakieś 1,5 roku temu, ale jakoś nie kupił mojego serca. Odgrzebałem teraz zapis post game, trochę popróbowałem i stawiam sobie typowe dla wyznawcy FromSoftware wyzwanie - kolejnego przejścia gry z konkretnymi warunkami umilającymi. Oto one, niektóre trochę złośliwe ;-), ale doświadczonych graczy Wiedźmińskich proszę o ewentualne podpowiedzi.

(1) Zagrać w Wiedźmina tak, aby móc mu z czystym sumieniem wystawić minimum 9/10 i postawić obok tegorocznych arcydzieł Elden Ring i Xenoblade Chronicles 3. Nie może się oczywiście równać pod względem fabuły i walki z Xenoblade Chronicles. Nie może się też równać pod względem świata, walki i gameplay'a z Elden Ring. Ale liczę na takie osobiste wykrojenie swojego unikalnego wiedźmińskiego doświadczenia i odnalezienie tego słynnego, wyjątkowego i genialnego klimatu gry.

(2) Wytropić i ukończyć wszystkie najlepsze wątki poboczne. Wątek główny fabuły jakoś mnie za pierwszym razem nie zachwycił, trochę nawet znudził pod koniec. Ale słyszałem, że ma mega ciekawe zadania pobocze, których już za wiele nie robiłem. Wszelkie podpowiedzi mile widziane. To z wyjątkiem Krwawego Barona, który wiem, że niektórych rozczula, ale raczej spróbuję go jak najbardziej ominąć, oprócz tego co potrzebne do Ciri, zajął mi chyba ostatnio z 1/3 gry i bez entuzjazmu.

(3) Odnalezienie artystycznego piękna gry. Ładne lasy, kasztele, chatki i widoki, piękne kobiety, ale graficzna ohyda potworów, mobów, duchów plus trochę za dużo wulgarności - to zapamiętałem z pierwszego przejścia. Porońca drugi raz nie zdzierżę. Elden Ring nawet największą i wszechobecną ohydę przedstawia w sposób wyszukany i ciekawy, graficznie, artystycznie i estetycznie, nie dosłowny i realistyczny. Nie wiem jeszcze jak to zrobić, aby spotykaną czasami i kującą w oczy ohydę pewnych bytów w grze zamienić na ten artyzm bez zakładania różowych okularów, ale to może dobry argument za gorszą grafiką techniczną, a może wersja NG już sama z siebie to załatwi ;-)

(4) Eksploracja organiczna z całkowitym schowaniem interfejsu, bez użycia mapy i szybkiej podróży (z wyjątkiem tego, co wymusza sama gra i przypadków bezsensownych).

(5) Najwyższy poziom trudności Droga ku zagładzie, chyba że nie dam absolutnie rady - wtedy najwyższy osobisty poziom, możliwy bez bicia głową w mur. Nie chodzi o kozaczenie, ale najciekawszy sposób przejścia.

(6) Walka - to najciekawsze. Walka w Wiedźminie mi się za bardzo nie spodobała za pierwszym razem z mieczami-mieczykami, które miałem akurat dostępne. Elden Ring, w którym używałem kilkudziesięciu różnych buildów i sposobów przechodzenia, nauczył mnie czerpania przyjemności z najbardziej nietypowych stylów walki. W absolutnej topce znalazło się np. przejście gry wyłącznie z użyciem garnków, perfum, przedmiotów tworzonych i kompatybilnych umiejętności bardzo podobnych do Igni lub tylko pięściami :-) Dodatkowo zbieranie materiałów do tworzenia przed każdym bossem było doskonałą motywacją do czesania każdego kąta otwartego świata. Zatem wyzwanie dla Wiedźmina - przejście gry bez mieczy jeżeli to w ogóle możliwe, pewnie nie, sama magia, alchemia, tworzenie, ewentualnie kusza. Jak najmniej czerwonego, jak największe oparcie na niebieskim i zielonym, Igni, petardy, plus cokolwiek tam jeszcze dostępne. Trochę improwizuję, bo nie wiem czy to realne, ale strasznie mnie ciekawi czy udałoby się zreplikować kreatywny fun podobny do Elden Ring.

Podsumowując wyzwanie: przejście gry z naciskiem na najciekawsze wątki poboczne, czysto organiczną eksplorację bez sztucznego wspomagania interfejsem i mapą, najwyższy stopień trudności, bez walki melee lub min melee i max magia/alchemia/tworzenie, z ominięciem wizualnej ohydy niektórych bytów gry i wydobyciem dla siebie jej największego piękna artystycznego, skutkujące możliwie najwyższą oceną własną. Jeszcze do decyzji NG czy NG+. To byłby chyba mój najlepszy sposób uczczenia Wiedźmina NG :-) :-) Ponieważ nie mam tu za dużego doświadczenia, to proszę o ewentualną korektę wszelkich głupot, wskazanie rzeczy niemożliwych lub ostudzenie zapału :-) Przejście potrwa raczej długo.

Disclaimer! W przypadku pojawienia się DLC fabularnego do Elden Ring, wyzwanie zostanie oczywiście zawieszone na czas nieokreślony ;-)

Dziś kolejny hotfix. 2GB na PC. Zobaczymy co poprawi.

Pięknie vesemir wygląda w RT przy zachodzie słońca --->

Śmiech na sali...

Drugie przejście, pierwsze na next-genie, next-gen super, gra tym razem od samego początku na poziomie Droga ku Zagładzie, z buildem wyłącznie znakowym i wyłącznie Igni + Yrden, rynsztunkiem szkoły Gryfa, z małym wspomaganiem alchemią. Nie wyciągnąłem ani razu mieczy, nie wsiadłem ani razu na Płotkę, pominąłem zupełnie Gwinta (poza kilkoma razami, kiedy gra wymusza fabularnie jazdę konno, grę mieczem jako Ciri, nauczyciel fechtunku w zadaniu itd.) Ocena za całokształt twórczości się należy i ogólnie bardzo przyjemne doświadczenie. Ale też zbyt wiele elementów, do których nie mogę się przekonać, aby dać więcej. Moja przyjemność wynika najmniej z elementów gry tradycyjnie uznawanych za jej silne strony - wątka głównego fabuły, narzuconej narracji, dialogów, postaci, a bardziej z własnego doświadczenia wykrojonego ze sposobu odkrywania świata, cykania zadań pobocznych, wybranego stylu rozwoju postaci i walki, itd. - no i super. Gra może być bez problemu na 10 dla kogoś, kto lubi zaoferowany mix narracji i gameplaya. U mnie osobiście akurat te suwaki nie zgrywają się na max i nie ma problemu, nie muszą. Jestem jeszcze w trakcie przejścia, po tonach questów, ale wątki z Yennefer w Skellige i potem z pokraką Umą na tyle mnie zamuliły, że robię sobie przerwę, aby zebrać siły i cierpliwość na dalszą część i końcówkę :-) Ocenę wystawiam szybko, aby nie zmienić zdania (nie zmienię), bo pamiętam, że ta końcówka strasznie mi się dłużyła za pierwszym razem, a jednocześnie cieszyć się spokojnie mniejszymi i pobocznymi przyjemnościami gry. Wszelkie podpowiedzi jak sobie ewentualnie jeszcze umilić rozgrywkę lub wskazania na jakieś nieoczywiste perełki wśród ciekawych lokacji lub zadań pobocznych - mile widziane.

Podoba mi się:

+ Serce włożone w grę i pasja twórców
+ Lore
+ Klimat
+ Wizualne piękno i szczegółowość świata
+ Śliczny next-gen
+ Muzyka
+ Biały Sad jako świetna lokacja tutorialowa
+ Immersja i bieganie po świecie w pierwszych godzinach (potem już mniej)
+ Żywy świat
+ Poziom trudności Death March / Droga ku Zagładzie
+ Rozwój postaci i umiejętności
+ Walka znakami
+ Alchemia i crafting
+ Rynsztunki różnych szkół wiedźmińskich, u mnie Gryfa
+ Min/max builda
+ Geralt postać zrobiona dobrze pod każdym względem, NPCe rzadziej
+ Fajne i ciekawe różne questy poboczne czy zlecenia
+ Niektóre walki dość ciekawe, w tym taktycznie
+ Przeciwnicy dystansowi z kuszą lub łukiem w grupach rycerzy lub rabusiów ;-)
+ Ogólna ilość zawartości robi wrażenie

Podoba / nie podoba mi się:

+/- Gra na tyle dobra, by do niej z chęcią wracać
+/- Ale nie na tyle dobra, by się wessać i nie móc od niej oderwać
+/- Narracja prowadzi przez historię i zamula jednocześnie
+/- Bardziej na spokojny, nastrojowy progres, niż dynamiczne przejście z wypiekami
+/- "Hurtownia" questów
+/- "Hurtownia" przedmiotów
+/- Baron i jego wątek - uznawany, ale mnie wciąż nie porwał
+/- Eksploracja - realizm, ale też płaskość i monotonia świata
+/- Dialogi rzadko ciekawe, częściej sztampowe, ósmoklasisty, pozerskie, knajackie
+/- Novigrad piękny, szczegółowy, żywy, i... dość monotonny
+/- Skellige w sumie OK
+/- Droga ku Zagładzie super, ale w sumie w ogóle nie ginę

Nie podoba mi się:

- Fabuła główna nie rozpala i nie trzyma w napięciu, miejscami przeciągnięta i zamulona
- ... w sumie mało interesuje co tam jest dalej w wątku głównym
- ... w niektórych miejscach potrafi doprowadzić do szału
- ... gra często odbiera kontrolę graczowi i robi swoje: cutscenki, dialogi, itp.
- ... czasem dłużyzny dialogowe
- ... dialogi z Yennefer
- ... irytujące przełączenia na wspominki Ciri (choć sama postać fajna)
- ... wątek główny w sumie chętniej bym poznał filmem lub książką, niż cykaniem dialogowym
- Monotonnia w świecie: krzaki, drzewa, krzaki, drzewa, chatki - to samo, nierozróżnialne
- Identyczne, proste i dość nudne dungeony / jaskinie
- Bossowie i efekt "utopce, utopce, utopce" - bez mega zachwytu, duża powtarzalność
- Ogólna powtarzalność: świata, przeciwników, dungeonów
- Trudna do przejścia organicznie bez ciągłego zaglądania do mapy
- Walka melee (z pierwszego przejścia)
- Animacja i mimika wielu NPC wyrzuca trochę z immersji - wrażenie kukiełek
- Szczególnie dzieci kują jak małe potworki w stylu "laleczki chucky"
- Kłująca w oczy wizualna ohyda niektórych NPC i wrogów np. Poroniec, Uma
- PC-towe zarządzanie ekwipunkiem, ewidentnie skrojone pod mysz, nie kontroler
- Spora ilość wywaleń gry, zwłaszcza przy podróżach Velen-Skellige, trochę dziwi

Hej. Właśnie ogrywam sobie W3 po raz trzeci. Tym razem na Steam Decku i na "Droga ku zagładzie". Mam 2 dość specyficzne pytania.

1) Jeśli wyłączymy symulację wyborów z W2 na samym starcie gry to nie spotkamy Talara i Letho? Wcześniej włączałem tą symulację i teraz Velen bez tych dwóch postaci sporo traci. Czy spotkam ich później w jakiś sposób?
2) Grając na "Droga ku zagłądzie" fajnie by było jak najszybciej odblokować mutacje z dodatku Krew i Wino. Zalecany poziom do rozpoczęcia dodatku to chyba 34. Czy np. na poziomie 10 da się zrobić tego questa i je odblokować?

Dzisiaj ma wyjsc nowy patch

Wiesiek RTX niestety graficznie d... nie urywa względem innych nowych (starych) gier jak np CP2077, a z ciekawości odpaliłem i na 3080 z RT gra jest niegrywalna. Chodzi jakby miała z 5 fps i nawet DLSS nie pomaga w trybie wydajności. Po wyłączeniu RT chodzi płynnie. Wnioskuję, że bez 5080/90 nawet nie ma co podchodzić do tych ustawień.

W3 po latach: Pierwszy raz ograłem go na premierę na PS4 - dla tej gry specjalnie pierwszy raz w życiu brałem urlop (ależ to koszmarnie wyglądało i działało, Inkwizycja to przy tym technologiczny majestersztyk). Teraz postanowiłem ograć go jeszcze raz na XSX po next gen patchu, za mną jakieś 40h i rany... Ależ ta gra jest zło-dobra. Tyle dobrego w niej co i złego, ale chyba jednak mankamenty biorą górę.
Lore i postaci - mistrzostwo (to akurat zasługa opluwanego Sapkowskiego). Questy i dialogi - genialne (tu już zasługa CDP Red). Niestety to wszystko jest obudowane wprost w tragiczny gameplay. Grafika miejscami dzisiaj może się podobać (podejrzewam, że w momencie premiery na PC też wyglądało super, ale ogólny dowgnrade wywołuje wciąż niesmak). Natomiast eksploracja jest fatalna. Daleko Wiedźminowi 3 do Gothica 1 & 2, w których chciało zaglądać się za każdy kamień, krzak i badać każdy centymetr kwadratowy mapy. Tam mapa była rewelacyjnie zagospodarowana i wszędzie coś było. Tutaj biega się po wielkiej, pustej mapie od generycznego pytajnika do kolejnego generycznego pytajnika, w którym ciągle albo gniazdo potworów, albo obóz bandytów, albo opuszczone miejsce, albo respawnujące się w kółko potwory (nienawidzę). Kontrabandy przemilczę. Eksploracyjnie to jest ubigame i to bardziej niż gry ubisoftu same w sobie. Walka jest fatalna i chaotyczna na obojętnie jakim poziomie trudności. Jak tylko wchodziłem w sytuację konfliktową, to klnąłem, bo te nekkery, czy bandyci biegali jak kurczaki bez głowy, a responsywność poruszania się nawet po łatkach ssie i Geralt tańcuje w kółko jak debil. No i szkoda mi detalu. Skrzynie lootuje się naparzając przycisk, zbiera się te wszystkie bezwartościwe śmieci bez celu, bo ekonomia oczywiście nie istnieje (znowu kłania się Gothic, gdzie wszystko było na wagę złota), klika się te wszystkie przedmioty, które są tylko ikonkami, nie ma żadnych animacji zbierania roślin, czy otwierania skrzyń, co wybija z wczuwki. Wiedźmiński zmysł powinien być zdelegalizowany, bo ogłupia grę, a GPS w postaci minimapy rujnuje frajdę z odkrywania gry samemu. Próbowałem ją wyłączyć, ale tak się po prostu grać nie da, bo żaden npc nie wytłumaczy Ci gdzie masz iść. Przykład: raz miałem questa, gdzie miałem znaleźć rynsztunek wiedźmiński. W treści notatki było coś o polu słoneczników i zakopanej skrzyni pod drzewem. No to pędzę do najbliższego takiego miejsca, bo akurat było nieopodal znalezionego listu, szukam, krążę i nic. Zerkam w końcu do mapy, a tam... totalnie inny rejon na drugim końcu planszy. Nie sposób na to wpaść bez zerkania na mapę.
Miasta to makiety, co z tego, że Novigrad jest ogromny, skoro 90% zabudowań z bardzo charakterystycznymi miejscami jak Ratusz, czy Świątynia Wiecznego Ognia są dla mnie niedostępne. NPC to statyści, którzy zachowują się jak w GTA i tylko coś odburkują jednym słowem/zdaniem. Ogólnie ten świat przypomina mi bardziej GTA, czy inne akcyjniaki niż RPGi, chociażby Bethesdy. Wioska pośrodku niczego to kilka kopiuj wklej chałup ze statystami, którzy nie mają nic do powiedzenia i jednym zleceniem z tablicy ogłoszeń. Dramat.
Podsumowując - dialogi, questy, lore = 10/10
gameplay, eksploracja, walka = 3/10
To mogłaby być spokojnie jakaś przygodówka bez walki z 75% mniejszym światem.
Ponadto ta gra ma chyba najgorszy rozwój postaci w RPGach jaki w życiu widziałem. Te sloty, brak expa za ubijanie potworów i wymuszanie robienia questów max trzy poziomy niżej, bo nie dostaniemy za nie doświadczenia, czy tam jakieś szczątkowe ilości expa, to jest po prostu katastrofa.
Szkoda, bo drugi raz po latach chyba jednak tego barachła nie zmęczę.
P.S - Cyberpunk "choruje" na bardzo podobne przypadłości.
Podsumowując: Wiedźmin 3 to dla mnie drugie największe rozczarowanie w historii elektronicznej rozrywki, zaraz po totalnie niegrywalnym i skopanym, zniszczonym Gothic 3 (coś te trzecie części nie mają szczęścia). Nawet lore go nie ratuje i szczerze powiedziawszy lepiej spędzam czas w przeciętnym Hogwarts Legacy, niż Velen.

Czy da się przywrócić ustawienia, czy tam wersję do poprzedniego stanu, tak żeby chodził na słabszym sprzęcie jak kiedyś?

Dobrze się bawiłem, przeszedłem podstawkę razem 80godzin i "Serca z Kamienia" na "Krew i Wino" nie starczyło czasu, czułem się lekko znużony, ale to przez to, że nie przyzwyczajony do takich długich gierek. Może kiedyś się wróci i przejdę resztę!

wspaniała grafika, ciekawa fabuła, zajebiste potwory, super finiszery, świetna muzyka, zabawne dialogi npców, widać, że ten ogromny otwarty świat żyje, moja ulubiona gra dlatego napiszę, że mimo wielu patchów, wielkiej listy poprawek, to niestety w Wiedźminie 3 nadal możemy natrafić na śmieszne niedopracowania twórców gry oraz bugi, niektóre z nich od czasu premiery nie zostały usunięte i już chyba pozostaną na zawsze xD