gameplay.pl Recenzja Naziści, USA i ciemna strona księżyca, czyli Iron Sky

Najlepsze chyba było to z Koreą Północną.

A tak to się zgadzam z recenzją, komedia nawet niezła, kilka razy się uśmiechnąłem. Ale jednak to tylko głupawa komedia. Trochę szkoda potencjału.

"Kolejnym elementem wartym wspomnienia jest dźwięk, a raczej język."

I tyle? tak poprostu? Nic o wspaniałej oprawie muzycznej opartej na orkiestrze symfonicznej i chórze który spiewa... sam zobacz/przetlumacz co spiewa, to kolejny humor w filmie.

"Upadek" to pół swiata zauwaza... ale dlaczego Götterdämmerung nie poleciał dalej by zwiekszyc kąt do oddania strzału tylko wywałił salwe w ksiezyc? (przecież jego ostrzał przez "ziemskie jednostki" nic nie dawał więc luz, a scena z "zarówą" była później wieć na co się spieszył?) to kolejny smaczek i retrospecja wydarzeń sprzed 50 lat :)

Takich "skarbów" w Iron Sky są dziesiątki.

Soundtrack faktycznie dobry, warto nadmienić że odpowiada za niego niejaki Laibach, co już samo w sobie jest rekomendacją.

Trzy słowa od ojca prowadzącego ;)
Götterdämmerung walnął salwe ku czci Apollo 11 i słynnych zdjęc gdy ziemia wyłania się z linii horyzontu księżyca... no to Finowie poprawili by było widac ;)

ps. Wiem ze są zdjecia z widokiem całej ziemi z misji apollo :)

Nierówność to zdecydowanie najgorsza wada filmu. Co do reszty, też się zgadzam, choć na parę rzeczyspoglądam nieco bardziej przychylnie. Moje Ctrl+C/Ctrl+V:

Trailery sprzed kilku lat były dość mroczne i ciężkie. Nie były to sceny wycięte z filmu, a specjalnie nakręcony materiał ukazujący koncepcję twórców, mający wypromować niezależny projekt. Miałem to szczęście, że niedługo przed wybraniem się do kina obejrzałem jeden z nowszych trailerów, ukazujący już obecny kształt filmu, dużo bardziej komediowy i przede wszystkim lżejszy. Zdecydowanie wolałbym obejrzeć film nawiązujący bardziej do pierwotnego projektu, ale nie mogę powiedzieć, żebym szczególnie zawiódł się na wersji ostatecznej.

Film jest o tyle nierówny, że elementy księżycowe zostały przemyślane już wcześniej, natomiast ziemskie zostały jakby doklejone (o ile można tak powiedzieć w sytuacji, gdy zajmują połowę czasu seansu). Baza nazistów, ich kostiumy, maszyny oraz same postacie zostały przedstawione genialnie. Z kolei wydarzenia na Ziemi nie zawsze są przemyślane i często zbyt dosadnie pokazują stosunkowo niski budżet filmu. Szczególnie biednie prezentuje się sala obrad ONZ. Wnętrza ziemskich statków kosmicznych również nie zachwycają. Za to skrajnie irytują kreacje postaci prezydent USA i jej doradczyni. Zarówno od strony scenariusza, jak i gry aktorskiej. nawet biorąc pod uwagę założenia filmu, nie są ani trochę przekonywujące.

Z jednej strony Iron Sky stanowi dobrą satyrę obecnych konfliktów zbrojnych, ale popełnia główny grzech wszelkich parodii - odwołuje się w zbyt bezpośredni sposób do teraźniejszości. Takie Spaceballs albo Hot Shots są ponadczasowe i śmieszą wciąż ponad 20 lat po powstaniu. Żartów z Sary Pallin za 10 lat nikt nie będzie rozumiał.

Choć film jest zdecydowanie nierówny, to mogę powiedzieć, że jako całość mi się podobał i dobrze wypełnia istniejącą od kilku (jak nie kilkunastu) lat lukę wśród parodii filmowych. Mam tylko nadzieję, że kiedyś ktoś wpadnie na równie genialny pomysł i tym razem przedstawi go bez akcentów komediowych.