Kadra (3) | Prowadzenie drużyny poradnik Football Manager 2008

Należy z tej opcji należy korzystać rozsądnie. Piłkarzy z którymi wiążemy nadzieje odsyłamy do rezerw tylko po to by odbudowali się kondycyjnie. U zawodników z aspiracjami do gry w pierwszej drużynie, dłuższe przebywanie w rezerwach zawsze kończy się niezadowoleniem. Generalnie takim piłkarzom skierowanie do rezerw kojarzy się z karą. Szczególnie utalentowani młodzieńcy też za długo w rezerwach grać nie chcą. W takich przypadkach, jeśli nie możesz awansować ich do pierwszej drużyny, lepiej jest ich wypożyczyć do słabszego klubu, gdzie mają szanse na grę w podstawowym składzie.

Te opcje wykorzystujemy dla dwóch celów: kiedy chcemy jasno dać do zrozumienia, że piłkarz jest dla nas niezastąpiony albo też wprost przeciwnie - chcemy się go pozbyć. Jeśli chcemy za wszelką cenę zatrzymać piłkarza w składzie ustalamy mu status Indispensible to the club i Reject all offers . To powstrzyma wielu potencjalnych kupców ale na pewno nie daje gwarancji zatrzymania piłkarza w drużynie. Jeśli zgłosi się po niego potężny klub to mogą pojawić się kłopoty w postaci niezadowolenia. Nasza reakcja zależy od siły naszego klubu i szerokości składu. Jeśli prowadzimy średni bądź słaby klub to raczej nie należy na siłę trzymać zawodnika tylko wytargować za niego najlepszą cenę. Prowadząc klub z górnej półki ale nie mając alternatywy dla dodanego piłkarza, możemy go zatrzymać - będzie przez jakiś czas wściekły ale potem mu przejdzie. Jeśli mamy alternatywę to targujemy się i sprzedajemy.

Jest także sposób na radzenie sobie ze zbytnią natarczywością kupców i niezadowoleniem piłkarzy. Jeśli mamy w składzie wybijającego się piłkarza i problemy z zatrzymaniem go to wtedy zezwalamy na negocjacje ale ustalamy zaporową cenę odstępnego. Bardzo często powoduje to złagodzenie reakcji piłkarza (bo nie zatrzymujemy go na siłę) i ochłodzenie zapału nabywców (bo cena zaporowa). To jest niezłe rozwiązanie ale też nie skutkuje zawsze i wiecznie. Jeśli będzie nam słabo się powodziło albo piłkarz będzie grał mało to i takie zabiegi nie pomogą.

Inaczej rzecz ma się kiedy zamierzamy pozbyć się piłkarza. Wtedy zaznaczamy status "niepotrzebny klubowi" i wystawiamy go na listę transferową. Niestety, sprzedaż piłkarza nie jest wcale łatwa. Jeśli tylko nie mamy do czynienia z gwiazdą w dobrej formie, to na pewno będą kłopoty ze sprzedażą. Najczęściej musimy ustalić cenę wywoławczą poniżej realnej wartości piłkarza i sami wciskać go konkurencji. Z reguły kończy się to tak, że sprzedajemy piłkarza za połowę jego wartości albo jeszcze niżej. Zawsze w takich wypadkach należy się zastanowić czy w ogóle warto sprzedawać delikwenta. Jeśli mamy oddawać go za grosze to tylko w przypadku gdy jego utrzymanie jest drogie a na dodatek piłkarz osłabia morale drużyny. Jeśli stać nas na trzymanie go w kładzie, to wystawiamy na listę transferową, wyznaczamy odpowiednią cenę i cierpliwie czekamy na satysfakcjonujące oferty.

Generalnie z przedłużaniem umów nie należy się spieszyć. Spokojnie można czekać aż do ostatniego roku lub nawet półrocza. Są jednak dwa wyjątki od tej reguły. Pierwszy to zakusy konkurencji na danego piłkarza. Jeśli menedżer innego zespołu podpytuje cię o cenę i publicznie ogłasza, że zamierza ściągnąć zawodnika do siebie to dobrze jest pomyśleć o podwyżce i przedłużeniu kontraktu. Szczególnie jeśli konkurencja jest silna i zawodnik nie straci na opuszczeniu twojej drużyny. W takim przypadku warto reagować wcześnie i sypnąć groszem (oczywiście tylko wtedy gdy piłkarz jest naprawdę tego wart). Drugi wyjątek to skargi i żądania zawodnika. Reakcja powinna zależeć od statusu piłkarza. Jeśli jest to ważny zawodnik to raczej trzeba zasiąść do negocjacji. Kontrakt wtedy przedłużamy ale powinno się coś utargować. Z reguły zawsze da się uciąć coś z żądań piłkarza. Natomiast zawodnika mniej ważnego można nieco przytrzymać i zwlekać z negocjacjami. To może skutkować na dwie strony: albo piłkarz zmięknie i podpisze umowę kiedy ty będziesz chciał i na twoich warunkach, albo się wścieknie i odejdzie z klubu przy nadarzającej się okazji. To jednak jest mniej prawdopodobne, szczególnie jeśli twój zespół dobrze sobie radzi. Generalnie zawsze warto się potargować - od tego przecież są negocjacje.

Do tego rozwiązania uciekamy się raczej tylko w przypadku kłopotów ze sprzedażą jakiegoś piłkarza. Drugi warunek to niska kwota odszkodowania. Zamiast bawić się w sprzedawanie piłkarzy o nikłych umiejętnościach po prostu proponuj im rozwiązanie umowy lub ich wywalaj z klubu. Nie rób tego z piłkarzami mającymi zapisaną w kontrakcie wysoka kwotę odszkodowania - takiego piłkarza lepiej trzymać w składzie na wszelki wypadek, niż odsyłać za darmo z solidną odprawą.

Interakcje z piłkarzami to dość istotna kwestia, bo łatwo tu doprowadzić do popsucia morale. Uważać trzeba bardzo, bo nawet chwaleniem można sobie zaszkodzić. Generalnie jest tak, że nie ma metody na zadowolenie wszystkich na raz. Drużyna to zbiór różnych osobowości i nie ma nic dziwnego w tym, że część piłkarzy będzie zadowolona z twoich działań a część wprost przeciwnie.

Mamy tu kilka narzędzi służących poprawianiu kondycji psychicznej i duchowej piłkarzy: pytania o chętnie widzianych nowych członków sztabu trenerskiego i nowe nabytki dla drużyny. Do tej samej kategorii nalezą komentarze odnośnie przydatności piłkarza dla twojego sztabu trenerskiego. Oczywiście nie należy od razu brać się za reformy w zespole tylko dlatego, że piłkarz chętnie powitałby dawnego kolegę z poprzedniej drużyny. Do tego rozwiązania uciekaj się tylko wtedy gdy masz problem z morale i psychiką piłkarza, którego bardzo potrzebujesz. Jeśli chcesz go udobruchać to wtedy można sprowadzić żądanego zawodnika do drużyny. Ale nawet wtedy dbaj w pierwszej kolejności o to, żeby piłkarz pasował do zespołu.

Dość drażliwą sprawą jest komentowanie formy zawodników. Uciekaj się do krytyki tylko wtedy gdy piłkarz ma serię naprawdę słabych spotkań. Krytykowanie zawodnika po jednym czy dwóch gorszych meczach może przynieść opłakane skutki - koledzy potrafią wstawić się za krytykowanym piłkarzem, szczególnie jeśli ten ma wysoką reputację. Chwalić można częściej ale też nie ma co przesadzać - jeśli będziemy rozdawać pochwały zbyt często możemy stać się mało wiarygodni albo też wzbudzimy zazdrość zawodników, którzy akurat nie dostają od nas wsparcia. Generalnie i z krytyką i z pochwałami należy się ograniczać tylko do serii szczególnie udanych bądź nieudanych występów.

W menu interakcji z piłkarzem masz też możliwość wysłania zawodnika na odpoczynek. W założeniu ta opcja ma służyć straszeniu piłkarza prezentującego słabą formę. To znaczy grozimy delikwentowi, że odeślemy go na przymusowe wakacje jeśli nie poprawi jakości gry. Tak przynajmniej wyczytałem kiedyś w instrukcji. Ja nigdy nie korzystam z tego narzędzia w taki sposób. Ograniczam się tylko do przypadków kiedy mam w zespole zmęczonego piłkarza, potrzebującego chwili wytchnienia. Wysyłam wtedy takiego zawodnika na tygodniowy urlop, bez treningów i udziału w grze. W skrajnych przypadkach na dwa tygodnie urlopu. Po tym czasie delikwent wraca jak nowo narodzony, z nowym zapasem sił i motywacji. Tak więc jeśli już ktoś chce korzystać z tej opcji to tylko jako sposobu wspomożenia piłkarza a nie ukarania go.

Z tym też należy obchodzić się ostrożnie. Z zasady lepiej jest odgrywać role menedżera przyjaznego piłkarzom niż tyrana rządzącego twardą ręką. Ja osobiście staram się jak najrzadziej karać piłkarzy. Generalnie najczęstsze powody to nieprofesjonalne zachowanie (np. opuszczenie treningu), bezmyślna i brutalna gra (głupie czerwone kartki lub spowodowanie trwałej kontuzji rywala brutalnym faulem) oraz słaba forma. Tak naprawdę żadna z tych rzeczy nie zdarza się na tyle często by uciekać się do kar. Tak po kolei: opuszczanie treningów zdarza się piłkarzom z osobistymi problemami bądź takimi co już nie chcą grać w klubie. Jeśli jest to pierwszy powód to lepiej dać piłkarzowi urlop by uporządkował swoje sprawy. Po powrocie powinien przestać sprawiać kłopoty. Jeśli dalej są problemy to pewnie oznacza, że piłkarz nie ma ochoty grac u nas dalej. W takim przypadku zamiast bawić się w kary, wystawiamy na listę transferową i odstawiamy do rezerw czekając na oferty.

Przypadki brutalnej i bezmyślnej gry zdarzają się częściej ale też bez przesady. Ja nigdy nie karzę piłkarzy za pojedyncze czerwone kartki. Reaguje tylko wtedy gdy takie rzeczy zdarzają się dwa razy z rzędu. A i wtedy tylko słownie upominam bez dawania kar finansowych. W ogóle kary finansowe to jest ostateczność, bo potrafią rozwścieczyć piłkarzy.

Na koniec zostawiłem karanie piłkarzy za słabą formę. Tego nie polecam stosować w ogóle. Są inne sposoby radzenia sobie z obniżką dyspozycji zawodnika. Najczęściej wystarcza publiczne skomentowanie występów danego zawodnika. Jeśli to nie podziała to można dać takiemu delikwentowi urlop. To powinno załatwić sprawę a jeśli nie to i kara raczej nie podziała. Do tego uciekaj się tylko w ostateczności. A nawet wtedy nie ma większego sensu karanie piłkarza mającego sporą reputację i szacunek kolegów z drużyny. To grozi buntem piłkarzy i zamiast jednego niezadowolonego masz popsute morale w całej ekipie.

Generalnie z karaniem należy wstrzymywać się aż do wyczerpania innych środków. A jak już zabieramy się za kary to unikajmy najcięższej z nich, czyli finansowej.

Przydomek to oczywiście sprawa drugorzędna. Ciekawsza sprawa to tworzenie profilu w wyszukiwarce piłkarzy. Jeśli potrzebujesz zawodnika podobnego pod względem atrybutów do posiadanego w składzie używasz opcji Misc do stworzenia takiego profilu. Komputer wybierze kluczowe atrybuty i na ich podstawie wyszuka podobnych zawodników. To dośc przydatne narzędzie.