Wojsko | Cezar IV poradnik Cezar IV

Nie wszystkie wyzwania jakie przed nami stawia gra można rozwiązać za pomocą pokojowych środków. Niektóre wymagają bardziej bezpośredniego działania.

Siedziba dumy naszego miasta - trzech kohort rzymskich legionistów.

W C4 mamy do dyspozycji 4 rodzaje oddziałów wojskowych.

Lekka piechota. Jedna kohorta wymaga 20 egzemplarzy broni. To podstawowa jednostka wojskowa. Jest wystarczająca w konfrontacji z wrogą lekką piechotą bądź łucznikami.

Ciężka piechota. Jedna kohorta wymaga 20 egzemplarzy broni i 20 egzemplarzy zbroi. To najsilniejszy oddział w grze. W bezpośrednim starciu jest w stanie pokonać każdego przeciwnika. Jedynym zagrożeniem dla niego jest przewaga liczebna. Dobrze unikać tez ostrzału przez łuczników - może zadać niepotrzebne straty.

Łucznicy. Jedna kohorta wymaga 20 egzemplarzy broni. Ten oddział ma ograniczoną użyteczność ponieważ zasięg łuczników jest niewielki i wrogi oddział jest w stanie pokonać go błyskawicznie. W bezpośredniej walce łucznicy nie mają szans nawet z lekką piechotą.

Kawaleria. Jedna kohorta wymaga 20 egzemplarzy broni i 20 egzemplarzy zbroi. Użyteczne jedynie jako oddział szybkiego reagowania. Radzi sobie z lekką piechotą i demoluje wrogich łuczników. Niestety ciężka piechota pokona ją bez większych problemów. Jej jedynym praktyczną zaletą jest mobilność - zdecydowanie najszybsza ze wszystkich oddziałów. W sytuacji, gdy dysponujemy sporą nadwyżką broni i zbroi można budować. W pozostałych przypadkach proponuję dodatkową ciężką piechotę.

Generalnie oddziały rzymskie są silniejsze od tego co spotkamy po stronie przeciwnika. Przy równych liczebnie identycznych armiach powinniśmy wygrać. Dodatkowo dzięki doświadczeniu jakie zdobywają nasze oddziały (czy za sprawą treningów, błogosławieństwa Marsa czy wreszcie dzięki stoczonym bitwom) dość szybko będą miały jeszcze większą przewagę.

Z drugiej jednak strony uzupełnienie poniesionych start wymaga czasu - dodatkowych surowców oraz rekrutów. Zdarza się że nie będziemy mieli go do dyspozycji. Powinniśmy więc unikać sytuacji gdy jakiś nasz odział walczy z więcej niż jednym przeciwnikiem.

W większości sytuacji otrzymujemy ostrzeżenie nim pojawi się nieprzyjaciel. Dobrze już wówczas nakazać naszym oddziałom opuszczenie fortów i ulokować je w ten sposób by możliwie szybko mogły dotrzeć do przeciwnika. Jeśli nie znamy strony, z której uderzy nieprzyjaciel, proponuję umieścić armię na środku mapy. Wróg po dokonaniu inwazji czeka zazwyczaj nieco czasu nim ruszy przed siebie - mamy dzięki temu szansę na szybsze przechwycenie jego oddziałów.

Dodatkowym wsparciem w walce są prefekci. Nie ma oczywiście co liczyć, że zatrzymają oni 3 kohorty ciężkiej piechoty, ale nadają się do ścigania niedobitków bądź do spowolnienia postępów silniejszych oddziałów wroga.

Inną pomocą są struktury defensywne.

Mury powodują, iż wróg albo musi szukać celu nie chronionego przez mury, albo tracić czas na przedarcie się przez nie - inna sprawa, że dzieje się to stanowczo zbyt szybko.

Wieże i bramy ostrzeliwują przeciwnika mogą poważnie osłabić jego siły przed starciem z naszymi kohortami.

Budowle są dość przydatne w sytuacji gdy nieprzyjaciel atakuje z tej samej strony - można się przygotować na jego powitanie. Niestety zazwyczaj dość trudno przewidzieć gdzie dokładnie pojawi się nieprzyjaciel - stąd główną funkcję pełnić będą jednak oddziały wojskowe.

Warto pamiętać, że budowa fortów to nie tylko konieczność zapewnienia naszym żołnierzom ekwipunku ale i żywności. A tej kilka kohort potrafi konsumować naprawdę sporo. Zanim wybudujemy fort pamiętajmy o zwiększeniu produkcji żywności. Głodny żołnierz nie walczy najlepiej.