Kawaleria | Klasyfikacja wojsk | Kozacy II Wojny Napoleońskie poradnik Kozacy II: Wojny Napoleońskie

Ostatnia aktualizacja: 2 września 2019

Kawaleria

Główne różnice dzielące poszczególne typy kawalerii dotyczą ich wytrzymałości na rany oraz stopnia operowania bronią białą i palną. Z tego też wywodzi się poziom szybkości w stanie spoczynku, czyli takiego, w którym nie atakują oni wroga, tylko przemieszczają się luźno po terenie. Wszak, im koń jest bardziej opancerzony, tym gorzej radzi sobie ze sprintem.

Umyślnie odwołałem się do ruchu zwykłego, gdyż przy ataku wygląda to całkowicie inaczej. Nakazując szarże na oddział przeciwnika, każdy typ kawalerii radzi sobie z szybkością dotarcia do celu w podobnej skali, różnice dzielące formacje są naprawdę minimalne.

Kawaleria w grze jest także ogromną siłą. Nie raz spotykałem się z polemikami na ten temat, czy jest to trafne podejście twórców gry. Przeprowadziłem mały test w trybie potyczki, który wykazał, iż faktycznie jeźdźcy mogą w pojedynkę wygrać całą mapę. Zmontowałem raptem siedem formacji, które wyruszyły na podbój bazy przeciwnika. W mgnieniu oka wyżynałem wszystkich wewnątrz jak szalony. Aby spełnić jeden z warunków zwycięstwa wyruszyłem na podbój wszystkich wiosek wroga. Nie minęło kilka minut, jak już święciłem triumf. Odzwierciedla to, jak wielkie znaczenie mają jeźdźcy, operuj więc nimi na równi z piechotą.

Atak na złoża węgla.

Przechodzimy do małego podziału, niekoniecznie sprawiedliwego, ale trudno o taki ze względu na obecność tylu różnic co podobieństw. Ta elementarna klasyfikacja ma za zadanie ułatwić Ci jako takie odróżnienie funkcji i cech charakterystycznych poszczególnych oddziałów konnych.

Lekka kawaleria

Zaliczymy tu takie jednostki jak szaserzy, lekkie oddziały dragonów, czy też egipską kawalerię lekką. Sporym atutem tych jednostek jest szybkość, dzięki czemu mogą w mgnieniu oka ustawić się pod przeciwnika i w odpowiednim momencie zaatakować. Wykorzystywanie lekkiej kawalerii powinno się opierać głównie na wspomaganiu piechoty oraz natychmiastowym rozwiązywaniu problemów. Do takich należą niszczenie wrogich dział, czy też rozbijanie formacji przeciwnika nie potrafiących odpowiedzieć ogniem. W związku z ich małą żywotnością, nie zalecam frontalnego ataku w momentach, kiedy wróg ma naładowane muszkiety.

Ułani

Są to jeźdźcy nie dysponujący możliwością wystrzału. Walczą jedynie efektownymi pikami, ale to nie powinno Cię zniechęcać. Ułani w stylu piechoty bardzo szybko podnoszą kwalifikacje w operowaniu tym, co trzymają w swoich rękach. Właśnie dlatego z czasem stają się niezastąpieni na polu bitwy. Do tej grupy trzeba jeszcze zaliczyć rosyjskich kozaków dońskich, ale Ci już mają na wyposażeniu całkiem pokaźną broń palną.

Huzarzy

Posiadają takie same właściwości jak lekka kawaleria i, prawdę mówiąc, dobrze byłoby ich tam podpiąć. Oddzieliłem jednak ten typ kawalerii, aby uzmysłowić jedną rzecz. Dla początkującego gracza może być zdumiewający fakt, iż pokazane na ekranie gry obrażenia zadane przez huzarów z broni palnej, wynoszą zaledwie 15 punktów. Jako, że za wcześnie możesz zrezygnować z tego typu kawalerii miej świadomość, iż huzarzy dysponują bronią rozpryskową i ich skuteczność w walce nie odbiega od przyjętych standardów.

Ciężka kawaleria

Silny pancerz, mocna szabla, nierzadko świetny ostrzał. Tak można w skrócie opisać wszelkie oddziały ciężkich dragonów, kirasjerów, francuskich karabinierów, pruskich gwardzistów i inne pochodne jednostki. Z reguły są to formacje wyjątkowo powolne, choć zdarzają się wyjątki w postaci np. francuskich i egipskich Mameluków. Ich znakomite parametry defensywne i ofensywne znajdują swoje odzwierciedlenie w toczonych pojedynkach. Ze względu na te właściwości istnieje duża szansa powodzenia frontalnego ataku pojedynczą nawet formacją, pomimo przyjęcia gradu kul. Ale duża, nie oznacza oczywiście pewna.