Kolejka górska | Transylwania | DuckTales poradnik DuckTales Remastered

Kolejka górska

No to JEDZIEMY!

Pojawiamy się na samym szczycie zamku, gdzie ktoś mądry zbudował kolejkę górską. Jak można się spodziewać wskakujemy do jedynego stojącego tutaj wózka i rozpoczynamy przyjemną sekwencję.

Brakuje tutaj nieco chamskiej, aczkolwiek treściwej tabliczki z napisem: "Kryj ryj!".

Na początku jazdy nasza ingerencja ograniczy się zaledwie do uchylania się przed przeszkodami za pomocą klawisza kierunkowego w dół (domyślnie) oraz zbierania po drodze różnych skarbów skacząc do góry spacją.

Ciężki wybór. Niestety nie będziesz miał wiele czasu na zastanawianie się.

Po kilku chwilach tory skończą się, a my będziemy musieli wyskoczyć z naszego wózka i wpaść następnie do kolejnego tuż za przepaścią. Do wyboru mamy dwa - na górze i na dole. Niestety będziemy mogli zebrać tylko te skarby, które leżą na drodze jednego z nich.

Jakiś partacz budował te tory. Na każdym odcinku jazdy przynajmniej jedna dziura!

Osobiście wybrałem dolne tory, co było bardzo trafnym wyborem, gdyż jadąc tedy zdobędziemy nieco więcej kosztowności niż na górze. W pewnym momencie zobaczymy kolejną dziurę, którą również przeskakujemy i po chwili jedziemy już kolejnym wózkiem.

Rollercoaster z prawdziwego zdarzenia.

Dalsza droga obfituje w liczne wyskocznie, ściany, przed którymi należy się schylić oraz mnóstwo lewitujących w powietrzu diamentów, po które musimy w odpowiednich momentach wyskakiwać.

Szkoda, że na tej stacji nie da się spokojnie zatrzymać.

Na końcu torów wjedziemy przez tunel z powrotem do zamku i nagle będziemy musieli szybko wyskoczyć z wózka na podwyższenie, bo inaczej spadniemy niechybnie w mroczne czeluści. Przed nami teraz ostatnia w tym rozdziale walka i tym samym uratowanie trzeciego z braci.

Do trzech razy sztuka.

Po przejściu do dalszej komnaty uaktywni się cut scenka, po której zaatakuje nas trzeci fałszywy duch oraz w ramach utrudnienia dwa prawdziwe. Szybko rozprawiamy się z oponentem oraz uwalniamy biednego Louie'go.

Nacieszmy się kolejną przejaszczką, ponieważ podobnych sekwencji w grze dużo nie uświadczymy.

Idąc dalej wchodzimy po nieregularnych schodkach na górę i ponownie wskakujemy do wózka, aby prędko przedostać się do końca tego korytarza.

Dalsza droga nie obfituje w innowacyjne pomysły.

Dalsza droga nie wyróżnia się niczym szczególnym, jest taka sama jak wcześniej - monotonna. Wciąż zbieramy różne klejnoty i uchylamy się przed niskimi stropami, a w pewnym momencie przeskakujemy przepaść, aby po chwili jechać jeszcze kolejnym wózkiem.

Ciekawe czy już ktoś zabił się podróżując tą kolejką. Mam nadzieję, że architekt...

Dalej znowu to samo, a po chwili ostry zjazd w dół prosto w przepaść. Oczywiście w ostatnim momencie wyskakujemy na drewnianą konstrukcję, gdzie od razu zajmujemy się napotkaną skrzynią. Wchodząc na górę napotykamy kolejny wózek i jedziemy dalej. Dalsza droga niczym nie różni się od poprzednio przejechanej, więc jej opisywanie nie ma nawet sensu. Po prostu w dalszym ciągu napotykamy te same przeszkody terenowe, ostre zjazdy w przepaści i wyskocznie z dwoma ścieżkami do wyboru. Wybór pomiędzy nimi różni się tylko ilością zebranych fantów.

Ponownie na dół. Wychodzi na to, że koniec przygody w Transylwanii powoli dobiega końca.

Po przejechaniu przez tunel docieramy wreszcie do ostatniego skrawka kolejki i wskakujemy w końcu na dobre na stabilny grunt. W rogu pomieszczenia znajdujemy łańcuch prowadzący z powrotem na dół. Gratulacje! Cały teren zamczyska został właśnie zwiedzony! Więc co teraz?

W tym momencie nie pozostało nam nic innego jak znowu przejść tą samą ścieżkę.

Zjeżdżając na dół znajdziemy się na czwartym mini pięterku, na którego koniec czym prędzej zmierzamy. Następnie zeskakujemy w dół na trzecie piętro i również biegniemy w prawo na sam koniec, aż dojdziemy do sekretnego przejścia, gdzie kryje się ogromne zwierciadło. Droga jest bardzo prosta nie mówiąc już o tym, że wcześniej znaleźliśmy już tą ukrytą komnatę. Przed nami już tylko finał rozdziału!