Widzieliśmy Far Cry: New Dawn – postapo na różowo - Strona 2

Wyciągnięte wnioski...

Mniej więcej już wiecie, jak będzie wyglądać nowa odsłona Far Craya. Jeśli gdzieś po drodze, patrząc na screeny i czytając tekst, pomyśleliście: „Hmm… przypomina Far Crya 5”, muszę zgodzić się z tą opinią. Nowa gra prezentuje się dość... wtórnie. Mamy tu te same co zawsze „ubisoftowo luzackie” postacie poboczne, zrecyklingowaną mapę i psychopatycznego złego (tym razem w dwóch osobach), a także standardowy konflikt dobrzy lokalsi vs obrzydliwe zastępy tyrana. Wrażenie potęguje umiejscowienie gry w tej samej co ostatnio scenerii. To pierwszy bezpośredni sequel w historii marki.

Postapokalipsa zwykle jest szaro-bura, a tu jest różowo.

Jednocześnie jednak udało mi się w rozmowie z Jeanem-Sebastienem Decantem, creative directorem Far Crya: New Dawn, dowiedzieć, że Ubisoft wyeliminuje przynajmniej częściowo dwie największe zmory Far Crya 5. Być może się ze mną nie zgodzicie, ale w ostatnim „Dalekim krzyku” zabawę psuły mi dwa elementy. Pierwszy z nich to nieustające przypadkowe spotkania, których intensywność była wręcz niedorzeczna. Na szczęście w ekipie pracującej nad grą także to zauważono.

Druga rzecz to śmigłowce, które okazały się zbyt... kuszące. Przemieszczanie się nimi ułatwiało w „piątce” grę, ale odzierało ją z przyjemności eksploracji, a ostrzeliwanie przeciwnika rakietami z powietrza było trochę jak granie na cheatach. Tym razem ma być inaczej.

Szefowe postapokaliptycznego gangu mają trudne zadanie - będą musiały dorównać Vaasowi Montenegro i Pagan Minowi.

Przy okazji naszej rozmowy upewniłem się także, że w nowej grze nie będziemy wspinać się na wieże, dobrze znane z Far Cryów 3 i 4. Osobiście nie byłem przeciwnikiem tego rozwiązania, ale zdaję sobie sprawę, że spora część fanów miała go już dość.

Zjazd na linie wprost na konwój wroga - to zdecydowanie jest Far Cry.

...i zmarnowana szansa?

Nie mogę na koniec nie napisać, że hasło „postapokaliptyczny Far Cry” obudziło we mnie wielkie nadzieje na coś zupełnie nowego i świeżego w tej serii. Na grę bezkompromisową, brudną, szaloną, potężną w skali, depresyjną w wydźwięku i zaskakującą. Ta marka potrafiła metaforycznie dać odbiorcy po twarzy. New Dawn wydaje się jednak raczej bezpiecznym podejściem do tematu. Przyjęta wizja świata po zagładzie pozwala przypuszczać, przynajmniej na podstawie tego, co już widziałem, że nowa gra będzie bardzo podobna do „piątki”. Czy to źle? Sami oceńcie.

Ostatecznie jednak to po prostu kolejny Far Cry, czyli następna część świetnej serii, która dla mnie jest synonimem FPS-a w otwartym świecie. Pozycja, w przypadku której nie odmówię sobie śledzenia przebiegu prac i w którą nie zagram tylko wtedy, jeśli do lutego 2019 roku nastąpi prawdziwy koniec świata.