Recenzja gry The Wolf Among Us - nowy serial twórców The Walking Dead - Strona 2

Respekt jest wszystkim

Oczywiście główną atrakcję spektaklu stanowią sami bohaterowie. Oprócz Bigby’ego w pierwszym epizodzie spotykamy kilka innych klasycznych postaci. Krótkie występy zaliczają Piękna i Bestia, chociaż ta para zabłyśnie najprawdopodobniej dopiero w kolejnych odcinkach. Swoje pięć minut w świetnym stylu ma też Colin, jedna z trzech świnek – coś czuję, że to właśnie on stanie się ulubieńcem fanów. Ciekawym zabiegiem jest wprowadzenie znanego z bajki o Czerwonym Kapturku drwala. Tego samego, który rozpruł brzuch Złemu Wilkowi, obciążył go kamieniami i wrzucił delikwenta do wody. Jak można się łatwo domyślić, taki incydent z przeszłości sprawia, że Bigby i drwal nadal nie przepadają za sobą, a fakt, że w nowym świecie Wilk jest stróżem porządku, prowadzi do interesujących spięć między nimi. W śledztwie pomaga nam Śnieżka, jej naiwność i łagodność stanowi ciekawy kontrast dla cynicznej i porywczej natury głównego bohatera.

Szkoda, że wynik walki jest identyczny bez względu na nasze działania.

W przeciwieństwie do The Walking Dead w nowej produkcji Telltale Games nasze wybory miały mieć dużo większe znaczenie. Prawdę mówiąc, po pierwszym epizodzie nie jestem do końca przekonany, czy obietnice te zostały spełnione. Gros decyzji sprowadza się do tego, że zależnie od opcji, na którą postawiliśmy, słyszymy inne kwestie dialogowe, a to, jak dobrze radzimy sobie w sekwencjach z quick time eventami rzutuje jedynie na animacje, jakie widzimy w trakcie walk lub pościgów, nie zaś na ich finał. W całym Faith są jedynie dwa momenty mające bardziej istotny wpływ na wydarzenia, z czego jednego z owych wyborów dokonujemy pod koniec epizodu i jego konsekwencji możemy się wyłącznie spodziewać. Niby od tego, co mówimy albo jak się zachowujemy, zależy, jak traktują nas inni bohaterowie, ale jak dotąd nie objawiło się to niczym poza szczegółami w rodzaju krótkiego nawiązania postaci do tego, w jaki sposób odniesiono się do niej chwilę wcześniej. Oczywiście może się okazać, że kolejne epizody sporo w tym aspekcie namieszają i to, że podarowałem prostytutce parę groszy, będzie mieć swoje następstwa w dalszych odsłonach gry, ale na tę chwilę system konsekwencji nie spełnia oczekiwań.

Ruchomy komiks

O oprawie wizualnej mogę powiedzieć tylko jedno – nie wyobrażam sobie, by Fables można było lepiej przenieść na ekrany komputerów. Komiksowe kontury oraz oszczędne cieniowanie w połączeniu z ciemną kolorystyką stworzyły naprawdę klimatyczną mieszankę i The Wolf Among Us ogląda się z prawdziwą przyjemnością. Pochwalić muszę też optymalizację – podczas gdy Poker Night 2 tego samego studia potrafił od czasu do czasu zaciąć się na moim laptopie, TWAU w przypadku wysokich ustawień graficznych radziło sobie bezproblemowo. A miało do pokazania na ekranie znacznie więcej niż symulator pokera. Udanie wypada także ścieżka dźwiękowa oraz dopasowanie głosów do postaci.

Biuro burmistrza to najbardziej klimatyczna lokacja w grze.

W tej chwili The Wolf Among Us nie można uczciwie ocenić, gdyż poznaliśmy jedynie wstęp do większej historii, system wyborów zaś dopiero może, ale wcale nie musi rozwinąć skrzydła. Tym niemniej, wprowadzenie do nowego uniwersum i stworzenie podstaw ciekawej intrygi zostało wykonane bardzo dobrze. Życzyłbym sobie, aby po odbębnieniu takiego obowiązkowego początku kolejne odcinki pokazały znacznie szerzej konsekwencje podejmowanych przez gracza decyzji, bo póki co bardziej się to ogląda niż w to gra. Jest duży potencjał na hit godny The Walking Dead, oby nie został on zmarnowany.