Uniminipet - recenzja gry

Uniminipet, zabawka, przyjaciel,

w kieszeni twej zmieściłby się.

Ze sklepu zabrane, przeprogramowane,

dla wszystkich nas groźne są dziś,

strzeżmy się!

Złośliwe stwory, jakich nie widział Świat,

w swym Unilandzie są ścigane od lat,

nazywają się Bugpety,

Ziemię podbić chcą niestety.

Opanowały cały zabawek sklep,

zterroryzują nimi Świat cały wnet.

Trzeba szybko przeszkodzić

tym złym planom, tym planom złym,

planom złym, tym planom

przeszkodzić czas!

Uniminipet, zabawka, przyjaciel,

w kieszeni twej zmieściłby się.

Ze sklepu zabrane, przeprogramowane,

dla wszystkich nas groźne są dziś,

tak bardzo groźne są dziś, strzeżmy się!

Uniminipet, zabawka, przyjaciel,

w kieszeni twej zmieściłby się.

Ze sklepu zabrane, przeprogramowane,

dla wszystkich nas groźne są dziś,

strzeżmy się!

Uniland wysłał swoich agentów dwóch,

choć bardzo mali każdy z nich wielki zuch!

Będą walczyć z Bugpetami,

będą walczyć razem z nami.

W ręce Bugpetów wpadła dziś piękna Bee,

chcą skrzywdzić ją, zrobią to jeszcze dziś.

Trzeba szybko przeszkodzić

tym złym planom, tym planom złym,

planom złym, tym planom

przeszkodzić czas!

Uniminipet, zabawka, przyjaciel,

w kieszeni twej zmieściłby się.

Ze sklepu zabrane, przeprogramowane,

dla wszystkich nas groźne są dziś,

tak bardzo groźne są dziś, strzeżmy się!

Tak sobie myślę (a myślenie to moje nie jest szczególnie mozolne), że chyba nie powinienem się zajmować pisaniem recenzji gier przeznaczonych dla milusińskich. Niezależnie bowiem od moich najszczerszych chęci i najoptymistyczniejszego nastawienia, ilekroć zaczynam grać w grę, na którą jestem kilkakrotnie za stary, tylekroć budzi się we mnie agresja. Moja agresja poddana głębszej analizie okazuje się nie mieć wiele wspólnego z tym właśnie poczuciem własnego starzenia się, lecz raczej z nierzadko nie przystającym do mojego zwapnienia stawów poziomem trudności oraz, niestety, poziomem wykonania całości.