Europa Universalis II - recenzja gry - Strona 2

Niezaprzeczalnym atutem nowej Europy jest oprawa dźwiękowa, która naprawdę mnie zauroczyła. Akurat w moim przypadku to duży komplement, ponieważ z reguły nie zwracam na takie rzeczy uwagi. Ot, w każdej grze jest kilka muzyczek, które sobie szemrzą w tle. Ci z was którzy grali w pierwszą cześć wiedzą, że muzyka była, po prostu była i tyle. Tu zaś cały czas rozgrywkę umilają nam cudne klasyczne utwory (kilkadziesiąt utworów w formacie MP3 - 192kbps) z okresu, w którym toczy się akcja gry. A toczy się ona na przestrzeni 400 lat, od 1419 do 1820 roku. Jak widać w porównaniu z poprzedniczką okres rozgrywki wydłużył się o sto lat (poprzednio 1492 - 1792) i to nie byle jakich. Już poprzednio chwaliłem autorów za świetny wybór okresu historycznego. To wówczas kształtował się znanym nam teraz świat, walki i prześladowania na tle religijnym, protestantyzm, gwałtowny rozwój nauki i kultury, podbój nowego świata i bestialskie wybijanie plemion indiańskich, powstawanie teraźniejszych potęg, Stanów Zjednoczonych, itd. - mówić można by długo. A do tego całego galimatiasu doszło jeszcze 100 lat, w których dla przykładu możemy na własnej skórze doświadczyć trudu wojen napoleońskich i ich wpływu na świat. To wprost uczta dla strategów. Jakby tego było mało to autorzy poszerzyli świat gry. Do ogromnej liczby byłych prowincji i regionów doszło 120 nowych. Dodano także możliwość władania nie tylko potęgami europejskimi, jak to miało miejsce w pierwszej części, ale w sumie 200 ówczesnymi państwami, w tym plemionami indiańskimi np. Inków, oraz największym państwem spoza Europy - Chinami. Przy okazji chciałem przeciwstawić się zarzutom niektórych, dotyczących ahistoryczności gry. Często zarzucano pierwszej Europie, że np. pod rządami komputera Polska przeszła na protestantyzm. Co w tym złego? Przecież to komputerowe AI decyduje o tym, co jest podczas danej rozgrywki najważniejsze. Gdyby wszystkie kraje zachowywały się tak jak mało to miejsce w historii, to co to byłaby za gra. Z góry wiedzielibyśmy kto, co i kiedy zrobi. Tu zgodność z historią polega na eleganckim odtworzeniu państw, ich herbów, godeł, głównych dowódców, zaawansowania naukowo-technicznego, wydarzeń historycznych, które miały ogromny wpływ na całą cywilizację (np. Reformacja i Sobór Trydencki), poszczególnych władców państw, ich cech osobowych i wpływu na rozwój kraju, handlu, religii oraz dyplomacji. Od momentu rozpoczęcia gry to gracz ( w przypadku kierowanego przez siebie kraju) i komputer (w przypadku innych krajów) decyduje o rozwoju i dalszych losach kierowanych przez siebie narodów. W taki oto sposób doszliśmy do tego co jest rdzeniem gry, tzn. komputerowego AI oraz wszystkich zależności rządzących światem wyświetlanym na monitorze. Europa Universalis II kontynuuje i jednocześnie rozwija wszystko to co zaważyło o olbrzymim sukcesie pierwszej Europy Universalis. Firma Paradox zrobiła bardzo dobrze, że nie zajęła się niepotrzebnymi zmianami i udziwnieniami, a po prostu wszystko bardziej dopracowała i dodała kilka brakujących opcji, o których powiem później.