Polecamy Recenzje Przed premierą Publicystyka Warto zagrać
Recenzja gry 14 września 2001, 11:03

autor: Leszek Baczyński

Railroad Tycoon II - recenzja gry - Strona 7

RailRoad Tycoon 2 jest kontynuacją Sid Meier's RailRoad Tycoon wydanej przez MicroProse. Gracz wciela się w rolę przedsiębiorcy kolejowego, którego celem jest zostanie tytułowym magnatem kolejowym.

Gwizd lokomotywy oznajmił podróżnym, że oto zbliżają się do stacji końcowej i wnet trzeba będzie opuścić przedziały. Stojąc na korytarzu patrzyli na zachodzące za horyzontem słońce, które oświetlało ich twarze pomarańczowo-czerwonym blaskiem wieczoru.

ZAKOŃCZENIE czyli „Patrzeć Jak Wszystko Zostaje W Tyle” („Albo Nie Płacz Kiedy Odjadę”)

Kiedy pociąg zatrzymał się na stacji goście opuścili przedziały. Stali teraz na peronie oczekując na dyliżanse, które odwiozą ich do domów lub hoteli. Prezes stanął na stopniach wagonu i zwrócił się do nich tymi słowami:

Nasza wycieczka dobiegła końca. Zanim jednak się pożegnam, mam do Państwa maleńką prośbę. Odwiedzajcie mnie tak często jak tylko możecie. Zawsze znajdę dla Was czas i chętnie pojadę w kolejną podróż koleją. Czeka tu bowiem na Was bogaty świat lokomotyw i wagonów, miast i miasteczek, oraz pasażerów i towarów, które muszą dotrzeć do miejsca swego przeznaczenia. Wśród nich znajduje się małe pudełko zawierające dwie srebrne płytki, jakąś gazetę lub instrukcję i żelazny kubeczek z napisem „Railroad Tycoon II”. Kubeczek ten czeka na prawdziwych Magnatów Kolejowych, do których grona z pewnością mogę Was już teraz zaliczyć.

A teraz: „Komu w drogę - temu czas! Kto jedzie, to jedzie, a kto zostaje, ten zostaje” – rzucił na pożegnanie leo987 i zniknął w przedziale wagonu. Konduktor zagwizdał i krzyknął:

Proszę Wsiadać! Drzwi Zamykać! Ooodjazd!!!

Fiuuuuuuuuuuu!!! Fu,Fu,Fu,Fu...Sz,Sz,Sz,Sz...Tuk,Tuk...Tuk,Tuk...Tuk,Tuk..

Stojący na peronie pasażerowie stali patrząc za odjeżdżającym pociągiem. Spędzili udany (mam nadzieję) dzień w krainie „Railroad Tycoon II – Złota Edycja”. Zanim jednak rozeszli się do domów, z uchylonego okna odjeżdżającego pociągu do uszu ich dotarł tubalny głos prezesa śpiewającego sobie wesoło stary kolejowy szlagier:

Nie płacz, kiedy odjadę, sercem będę przy Tobie,

Nie płacz, kiedy odjadę, zostawię Ci tę melodię.

Piosenkę, która przypomni niezapomniane te chwile,

Kiedy o Railroad Tycoon opowiadałem zawile...:))))”

Leszek „leo987” Baczyński

Prezes Zarządu

Dyrektor Generalny Spółki „KOLEJE LEO” S.A.