Polecamy Recenzje Przed premierą Publicystyka Warto zagrać Artykuły PREMIUM
Recenzja gry 16 maja 2001, 08:20

autor: Leszek Baczyński

Catan: Pierwsza Wyspa - recenzja gry - Strona 2

Catan to gra, która w cudowny sposób łączy dwa światy: dzieci i dorosłych. Zawiera w sobie cechy największych przebojów. Oferuje bowiem interesującą i pełną radości rozgrywkę przy jednocześnie łatwych i zrozumiałych regułach.

Wśród przybyłych na wyspę żeglarzy byłem i ja, biedna sierotka o szpiczastych uszkach, która zanim przypłynęła na Catan mając lat niespełna osiem, włóczyła się po algierskich bazarach, doskonaląc swe umiejętności w oczyszczaniu cudzych kieszeni z nadmiaru różnych śmieciuszków i nikomu niepotrzebnych przedmiotów. Jednakże kiedy ogłoszono, iż Catan potrzebuje nowego władcy, postanowiłem zgłosić swoją kandydaturę. Nigdy nie wierzyłem w swoje zdolności w zarządzaniu państwem, ale skoro nadarza się właśnie okazja...

Z podręcznika „Małego Chirurga”, czyli zgadnij kotku co mam w środku

Po uruchomieniu programu i obejrzeniu filmu wprowadzającego Was w bajkowy świat Catanu, znajdziecie się w Menu Startowym. Umożliwi Wam ono poznanie autorów gry, wybranie ustawień grafiki i dźwięku oraz postaci (jednej z ośmiu dostępnych). Będą to cztery urodziwe kobietki i czterej przesympatyczni panowie, o różnych cechach charakteru.

Kiedy już zdecydujecie, kim będziecie (np. wesołą pasterką czy też chytrym złodziejaszkiem), znajdziecie się w Menu Głównym, które zaoferuje Wam:

  • trening,
  • kampanię,
  • pojedynczy scenariusz,
  • grę losową,
  • grę sieciową,
  • grę towarzyską
  • i ranking Bohaterów Catanu (czyli listę graczy z największym dorobkiem punktowym).

Po wybraniu interesującego Was wariantu przeniesiecie się na wyspę, by przekonać się, ile tak naprawdę warte są Wasze szare komórki.

Zostaniecie tam powitani przez lektora, który zapozna Was z głównymi warunkami bieżącej rozgrywki, byście mogli odnieść zwycięstwo nad pozostałymi uczestnikami zabawy.

Ekran główny wypełnia plansza, na której znajdują się heksagonalne pola reprezentujące morza, pustynie oraz pięć różnych krain, z których każda dostarcza innych surowców.

Są to:

  • las (obfitujący w drewno),
  • pole uprawne (gdzie rośnie żyto),
  • pagórki (z których czerpiemy glinę),
  • pastwisko (oferujące wełnę),
  • i góry (z wnętrz których wydobywa się rudę).

Każde pole oznaczone jest cyfrą z przedziału od 2 do 12 (rzut dwoma kostkami do gry). Osady buduje się na skrzyżowaniach, a ulice na bokach sześciokątnych pól. Zdobywanie surowców jest bardzo proste. Każdy rzut gracza decyduje z których pól będzie czerpał on korzyści (jeżeli np. wyrzuci „trójkę”, to wszystkie pola oznaczone cyfrą „trzy” dostarczą surowców). Zyski czerpią tylko Ci zawodnicy, których osady graniczą z premiowanym polem (w naszym przykładzie oznaczonym „trójką”).