Polecamy Recenzje Przed premierą Publicystyka Warto zagrać
Recenzja gry 7 lipca 2005, 11:11

autor: Krzysztof Bartnik

Area 51 - recenzja gry - Strona 3

Jako Ethan Cole z oddziału specjalnego HAZMAT (specjaliści od eksterminacji wszystkiego, co się rusza), gracz ląduje na obszarze Strefy 51. Przygotowane przez twórców zadanie najogólniej można sprowadzić do powstrzymania panoszących się wszędzie kosmitów.

Zgrzyt pojawia się przy projektach przeciwników, z którymi walczymy w czasie zmagań. Za ich design odpowiadali pracownicy znanej w branży filmowej firmy Stan Winston Studios (twórcy kreatur do takich obrazów kinowych jak: Jurassic Park, Predator, Obcy: Decydujące Starcie, Powrót Batmana, wszystkie części Terminatora, czy Constantine), dlatego spodziewałem się naprawdę przerażających postaci obcych. W Area 51 ciężko się jednak takowych doszukać. W czasie przygody trafiamy na oponentów zaprojektowanych bez fantazji, podobnie zresztą jak wspomniana parę akapitów wyżej baza obcych (typowe „szaraki”, mutanty kojarzące się raczej z zombie, niż prawdziwymi mutantami, stwory z dużymi szczękami, pseudo-pająki, masywne potwory z rogami na plecach, ludzi w kombinezonach bojowych przywodzącymi na myśl stuningowanego na gorsze Master Chiefa, a nawet stajemy naprzeciw kosmitów-latających bąbelków, jakie zadają obrażenia przy dotknięciu – co to ma być?!). Rywale nie są specjalnie przerażający (zdarzają się wyjątki), swoje zadanie spełniają jednak znakomicie – mięsa armatniego momentami jest aż nadto.

Z Archiwum X

Oprócz broni, Ethan Cole może także korzystać z innej formy eksterminacji obcych. Otóż po tym (kolejny spojler), jak niebezpieczny wirus zaczyna działać na naszego bohatera, zyskuje on możliwość przemiany w mutanta. Dla graczy oznacza to nałożenie ciekawych filtrów na ekran, wyraźne podświetlenie w tym stanie wszystkich źródeł ciepła (najbliższych wrogów), zadawanie silnych ciosów pazurami oraz umiejętność wysysania energii życiowej z przeciwników na odległość (z rąk wypuszczamy dziwne pasożyty). Brzmi bardzo zachęcająco, jednak przyznam szczerze, że z tej możliwości korzystałem tylko kilka, góra kilkanaście razy i to głównie w sytuacjach krytycznych, kiedy punkty życia Ethana były bliskie zera. W likwidowaniu kosmitów o wiele lepiej sprawdza się „standardowa” broń palna, chociaż sam pomysł autorów – jakby nie patrzeć – jest ciekawy i w pewnym stopniu urozmaica zmagania.

Chyba w niego trafiłem...

Grafika + audio

Pod względem oprawy wizualnej, Area 51 osiąga wyżyny możliwości sprzętowych konsoli Sony PlayStation 2. W oczy rzucają się świetnie wymodelowane lokacje (duże zróżnicowanie w Strefie 51, bazę kosmitów pomijam z powodów wymienionych powyżej…). Dobrze wykonano wszystkie tekstury, modele i animację ruchów postaci (konsola nie zwalnia nawet przy większej zadymie). Teren jest klimatycznie oświetlony (charakterystyczny mrok w zaułkach, światło skupione głównie w centrum lokacji czy pod lampami; płomienie rozjaśniają zdewastowane pomieszczenia, itp.), projekty broni przywodzą na myśl świetne pod tym względem Killzone, pozostałe efekty (bump-mapping, wybuchy, wystrzały etc.) także wypadają znacznie powyżej średniej.