Shogun: Total War - recenzja gry - Strona 4

Cała gra toczy się wokół Koku, bez niego ani rusz. Co to takiego? Miara majątku czyli ilość ryżu potrzebna do wykarmienia jednego mężczyzny na przestrzeni roku. Wszystko w grze przeliczane jest na koku, zbiory z pól, bogactwa z kopalń, dochody z handlu, koszty budowy i szkolenia. Chcąc zwyciężyć musimy zgromadzić go dużo, nie wystarczy że jesteśmy geniuszami strategii, bo co z tego jeżeli nie mamy armii którą to udowodnimy. Koku w grze nie jest wymysłem jej twórców, w średniowiecznej Japonii faktycznie była to podstawowa jednostka miary zamożności, mimo iż bito też pieniądze w znanej nam postaci, monet. Według źródeł do jakich dotarłem koku równa się 1,80391 hl. Trochę mało jak na rok co? Tak przy okazji temat odżywiania się w tamtych czasach jest sam w sobie bardzo ciekawy.

Kolejny ważny współczynnik w grze to Honor – jest wszystkim dla Samuraja. Jednostki którymi dowodzimy w bitwach jak i ich dowódcy, na skutek naszych działań zyskują lub tracą honor. Ma on decydujący wpływ na przebieg bitwy, im wyższy tym łatwiej przegnać wroga i zwyciężyć. Można wygrywać bitwy nawet gdy przeciwnik posiada znaczną przewagę liczebną, wystarczy że posiadamy armię z wysokim honorem. Dowódcy jak i nasz Dajmio posiadają premię honoru, jest to wskaźnik o ile wzrasta honor jednostek gdy są pod jego dowództwem. Dodatkowo można go uzyskać budując odpowiednie budowle w prowincji. Już na samym starcie jednostka dysponuje na stałe wysoką wartością. Wszystko to działa także w drugą stronę, jeżeli dowódca armii przegra dużo bitew, to ma demoralizujący wpływ na wojska jakimi dowodzi i obniża ich honor. Gdy straci go naprawdę dużo, musi popełnić rytualne samobójstwo. Tak więc należy dbać o swoich żołnierzy i chronić najlepszych dowódców.

Kolejnym z elementów dopełniającym klimat gry są animowane filmy, wyśmienicie zrealizowane. Ukazują one przebieg zamachu Ninja czy też Geishy, można też obejrzeć jak ratujemy swój honor popełniając rytualne seppuku, jak też pogrzeb i objęcie władzy przez syna. Także Intro i Outro do pełnej kampanii zasługują na duże brawa i słowa pochwały za sposób w jaki rozpoczynają i kończą rozgrywkę.

Shogun – Total War trudno porównać z jakąś inną grą, gdyż całość jest jedyna w swoim rodzaju, porównywać można by było jedynie poszczególne elementy gry. Przypomniałem sobie właśnie że grałem w coś podobnego jakieś 10 lat temu na poczciwej babince Amidze. Była to chyba gra „Centurion”, i także tu rozgrywka odbywała się turowo na mapie i RTS w bitwie. Oczywiście poziom komplikacji i możliwości strategicznych był ubogi, jednak pomysł ten sam.

Podsumowując: Shogun – Total War to arcyciekawa pozycja, wypełnia doskonale lukę w grach historyczno - strategicznych, traktując o fascynujących czasach w tak egzotycznym dla nas miejscu. Doskonale zrealizowana tak pod względem tematycznym jak i graficznym. Wreszcie gra, która uczy i zachęca do własnych poszukiwań spowodowała, że przeczytałem już trzy książki o historii Japonii, czwartą kończę, a kolejne czekają w kolejce. Obecnie jestem tak zafascynowany historią i kulturą narodu japońskiego że o niczym innym nie potrafię rozmawiać. Dodatkowa wiedza nigdy nie zawadza a przydać się może w najmniej oczekiwanej chwili życia, chociażby w milionerach :) Mam cichą nadzieję że gra zapoczątkuje serię podobnych strategii, ukazujących inne narody z równie dokładnym tłem historycznym. Mamy już tego namiastkę gdyż w maju 2001 roku, ukazać się ma: Shogun – Total War, The Mongolian Invasion. Będzie to gra traktująca o czasach sprzed Sengoku Jidai, bohaterem będzie tam zapewne klan Hojo, który to w rzeczywistości odparł hordy najeźdźców z kontynentu. Przyjemnie byłoby przewodzić wojskom Aleksandra Wielkiego, Hetytów, Dżyngis Chana czy wreszcie Rzymskim legionom, a może wraz z Napoleonem zdobyć jednak wielką Rosję. Przy okazji tej wspaniałej zabawy zdobywać podstawową wiedzę historyczną. Idąc dalej może przydałby się jakiś edytor aby stoczyć bitwę pod Grunwaldem u boku Jagiełły, czy też wraz z Janem III Sobieskim pomaszerować (lub nie) na odsiecz Wiedniowi.