Gothic II - recenzja gry - Strona 4

Sterowanie bohaterem odbywa się zarówno przy użyciu klawiatury jak i myszy manewrując którą możemy się rozglądać zmieniając ustawianie kamery. Dodatkowo pod przyciskami zostały zdefiniowane skróty (wyciągniecie broni, zadanie ciosu) które ułatwiają rozgrywkę i znacznie przyspieszają interakcje ze środowiskiem gry. System sterowania docenią szczególnie osoby leworęczne (do których sam się zaliczam), choć dla osób praworęcznych dostępny istnieje możliwość jego odwrócenia (funkcje kursorów przejmą klawisze [Q, W, E, S]). Edytując w zwykłym notatniku plik gothic.ini możemy uaktywnić inne pomocnicze opcje pozwalające np. szybko używać mikstur przywracających punkty magii i trafień- dzięki obecnym obok komentarzom nie powinno to wam przysporzyć większych trudności, choć przestrzegam, bo wszelkie ułatwienia znacznie zmniejszają realizm rozgrywki.

W ciekawy sposób został rozwiązany sposób walki. Tu nie wystarczy klikać uparcie lewym przyciskiem myszki, aż przeciwnik padnie martwy. Pojedynki w Gothic 2 są o wiele bardziej realne, wymagając od gracza wyprowadzania kombinacji ciosów. Po przytrzymaniu lewego klawisza myszy, musimy samemu wykonywać cięcia (klawisze lewo prawno), pchnięcia (strzałka do przodu) i parować ciosy (strzałka do tyłu). Co więcej kluczową kwestią jest płynność naszych działań, całość przypomina więc trochę system walk z gier typu Mortal Combat, albowiem tutaj również można wyprowadzać zabójcze dla wroga kombinacje ciosów. Istnieje jednak możliwość uproszczenia systemu walki poprzez zdefiniowanie odpowiednich klawiszy odpowiedzialnych za wymienione powyżej czynności. Standardowo jest on jednak wyłączony i, aby go uaktywnić należy w opcjach menu wyłączyć „sposób sterowania z Gothic 1”. Metoda walki zależał będzie również od broni jaką władamy. Miecze jednoręczne pozwalają błyskawicznie wyprowadzać i parować ciosy, podczas gdy broń dwuręczna spowalnia nasze ruchy przez co wymaga więc starannego celowania przed wyprowadzeniem ciosu. Jej zaletą jest jednak o wiele szerszy promień działania i większe obrażenia. W przypadku łuków i kusz sytuacja ma się podobnie i choć broń ta potrafi być zabójcza w rękach doświadczonego strzelca, to w początkowym okresie nią władania ciężko jest zranić przeciwnika stojącego dalej niż pięć kroków.

Gra jest trudna, szczególnie na początku. Może chociaż o tym świadczyć, to iż sam 5 razy rozpoczynałem od nowa rozgrywkę, bo byłem przekonany, że ze strony młodego wilka, czy jakiegoś bandyty nie grozi mi większe niebezpieczeństwo. Po kolejnych 8 godzinach gry sytuacja niewiele się zmieniła- wejście do lasu zawsze wiąże się z ryzykiem spotkania silnego przeciwnika (chociażby Orka), lecz nawet atak grupy Goblinów może okazać się śmiertelnym. Nie ma co ukrywać- to nie jest gra dla osób które chcą sobie powywijać bezmyślnie mieczem licząc na szybkie ubicie stada potworów wszelakich! I pewnie się powtórzę ;-), gdy raz jeszcze stwierdzę, że gra przez to zyskuje na realności. By nie było tak słodko wytoczę natychmiast mój największy zarzut przeciwko grze- o wiele zbyt długi czas zapisywania i przede wszystkim otwierania stanu gry. Może i jest to tylko kilkadziesiąt sekund, jednak w momencie gdy każdy cios wroga powoduje naszą śmierć i ładuje się stan gry po raz 485 powoduje to olbrzymią frustracje. Co więcej szkoda, że gra sama nie wykonuje co pewien czas automatycznego zapisu, albowiem często się o tym zapomina, daje wciągnąć w akcje, ginie i nagle się okazuje, że ostatni raz stan gry zapisało się godzinę temu. Kończąc ten wątek dodam, iż edytując plik gothic.ini można ustawić w nim klawisze szybkiego zapisu i odzywania ([F5], [F9]), jednak to tylko trochę poprawia sytuacje.