Polecamy Recenzje Przed premierą Publicystyka Warto zagrać

Planet Coaster Recenzja gry

Recenzja gry 27 listopada 2016, 16:42

Recenzja gry Planet Coaster – doskonały sandboks, słabsza strategia

Planet Coaster to powrót rollercoasterowych tycoonów w wielkim stylu. Gra oferuje to, czego fani oczekiwali i choć system ekonomiczny mógł być bardziej wymagający, to całość jest świetnym sandboksem.

Recenzja powstała na bazie wersji PC.

PLUSY:
  1. tak powinno się odświeżać klasyki – z szacunkiem dla tradycji, ale z masą nowych pomysłów;
  2. bajkowa i dopracowana oprawa graficzna;
  3. prawdziwy sandboks – ogranicza nas tylko wyobraźnia;
  4. intuicyjny interfejs;
  5. ogrom możliwości i łatwość tworzenia tytułowych kolejek górskich;
  6. wsparcie dla modów;
  7. dla miłośników gatunku – pozycja obowiązkowa.
MINUSY:
  1. oprawa dźwiękowa jest w porządku, ale szybko się nudzi;
  2. system ekonomiczny ma potencjał, ale jest zbyt prosty;
  3. czasem na dopracowane rollercoastery brakuje chętnych.

Planet Coaster versus RollerCoaster Tycoon World. Przeciwieństwa lubią się przyciągać: od dawna w tak krótkim czasie nie zadebiutowały tak różne, choć tak podobne gry. Obie o parkach rozrywki, ale podczas gdy jednej z nich bliżej do koszmaru, w którym wesołe miasteczko zamienia się w horror nie z tej ziemi, tak druga to świetna produkcja, oferująca naprzemiennie uczucie ekscytacji i spełnienia – zupełnie niczym dobra kolejka górska.

We francuskiej miejscowości Sevres znajduje się muzeum ceramiki, słynne na całym świecie, gdyż umieszczono w nim wzorce metra oraz kilograma. Jeśli po apokaliptycznej katastrofie ktoś chciałby się dowiedzieć, co to właściwie znaczy metr czy kilogram – bo to tylko umowne miary – to fizyczny ich wzór znajdzie właśnie w Sevres. Kopia Planet Coaster również powinna znaleźć się w tej samej galerii – jako wzorzec odświeżania klasycznych gier. Z jednej strony szacunek dla tradycji, a z drugiej świeże pomysły i wykorzystanie technologicznych nowinek. Studio Frontier Developments stworzyło doskonałą strategię o kolejkach górskich i choć system ekonomiczny mógłby być bardziej rozbudowany, to rollercoasterowa piaskownica imponuje dopieszczeniem, grafiką i sceną moderską.

Rozkładamy zabawki

Recenzja gry Planet Coaster – doskonały sandboks, słabsza strategia - ilustracja #2

RollerCoaster Tycoon World to stworzona przez firmę Atari lunaparkowa konkurencja dla Planet Coaster. A przynajmniej w teorii taką miała być, bo gra okazała się pełna błędów i zwyczajnie słaba – na Steamie tylko 31% graczy wystawiło jej pozytywną ocenę. To wynik na poziomie jednego z większych zawodów wszech czasów – No Man’s Sky!

Trzasnęły drzwiczki kolejki. Pasy zapięte – a więc ruszamy. Planet Coaster na dzień dobry serwuje nam trzy tryby. Pierwszy z nich to kariera, która w zasadzie pełni rolę rozbudowanego samouczka. Dzieli się na cztery części, a każda w innym stylu – zaczynamy od pirackich klimatów, a kończymy z czarnym monolitem rodem z filmu 2001: Odyseja kosmiczna. W kolejnych sceneriach dostajemy we władanie z góry zaprojektowane lunaparki, a naszym zadaniem jest zrealizować narzucone zadania i otrzymać w ten sposób trzy gwiazdki. Cele poszczególnych misji zostały tak ułożone, że powoli uczymy się wszystkich tajników prowadzenia wesołych miasteczek. Choć z samouczkami można spędzić nawet kilkanaście godzin, to właściwa zabawa od nich dopiero się zaczyna.

Kolejka wyspina się już na górę, a my czujemy, jak wiatr coraz głośniej świszczy w uszach – to znak, że pędzimy w dół. Drugi tryb to wyzwanie, czyli rozgrywka, w której rozpoczynamy na pustym obszarze (możemy wybrać jeden z pięciu biomów, np. pustynny czy alpejski), z określoną sumą gotówki w kieszeni, a naszym celem jest stworzenie najlepszego parku rozrywki na świecie. W drodze na rollercoasterowy szczyt musimy odkrywać kolejne elementy wystroju czy nowe karuzele, a także realizować pojawiające się co pewien czas wyzwania. Zabawa w tym trybie przypomina klasyczną strategię ekonomiczną, a liczba wykresów dochodów, sposobów na reklamowania parku czy opcji spłacania kredytów uraduje każdego miłośnika kombinowania i tabelek. Dość powiedzieć, że odwiedzających gości charakteryzuje sześć różnych statystyk, takich jak głód, zadowolenie czy… potrzeba skorzystania z toalety. Szkoda tylko, że mimo znacznego rozbudowania, tryb ten nie stawia przed graczem większego wyzwania – łatwo się zarabia, goście i tak walą drzwiami i oknami, a park pozostawiony bez opieki na kilkanaście minut spokojnie sobie poradzi.

Adam Zechenter

Adam Zechenter

W GRYOnline.pl pojawił się w 2014 roku jako specjalista od gier mobilnych i free-to-play. Potem przez wiele lat prowadził publicystykę, a od 2018 roku pełni funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Obecnie szefuje działowi wideo i prowadzi podcast GRYOnline.pl. Studiował filologię klasyczną i historię (gdzie został szefem Koła Naukowego); wcześniej stworzył fanowską stronę o Tolkienie. Uwielbia gry akcji, RPG-i, strzelanki i strategie. Kiedyś kochał Baldur’s Gate 1 i 2, dziś najczęściej zagrywa się na PS5 i od myszki woli pada. Najwięcej godzin (bo blisko 2000) nabił w World of Tanks. Miłośnik książek i historii, czasami grywa w squasha, stara się też nie jeść mięsa.

więcej

Recenzja gry Against the Storm. City builder prawie doskonały
Recenzja gry Against the Storm. City builder prawie doskonały

Recenzja gry

Zdawałoby się, że przepis na współczesnego city buildera jest prosty – robimy to, co wszyscy, dodajemy tylko jakąś oryginalną nowinkę – i gotowe, pora na CS-a. Na szczęście polscy deweloperzy z Eremite Games podeszli do sprawy zupełnie inaczej.

Recenzja Cities: Skylines 2 - ten city builder potrzebuje przebudowy
Recenzja Cities: Skylines 2 - ten city builder potrzebuje przebudowy

Recenzja gry

Fani city builderów musieli długo czekać na kolejną odsłonę gry o tworzeniu nowoczesnych miast. Cities: Skylines 2 nie wprowadza rewolucji do gatunku i boryka się z technicznymi problemami. Nadal jednak wciąga na długie godziny.

Recenzja Total War: Pharaoh - egipskie wakacje bez all inclusive
Recenzja Total War: Pharaoh - egipskie wakacje bez all inclusive

Recenzja gry

Total War: Pharaoh to kolejny już odgrzewany kotlet wysmażony przez Creative Assembly. Choć mimo wszystko jest całkiem zjadliwy i jego konsumpcja potrafi momentami sprawić frajdę, serii tej zdecydowanie przydałby się porządny powiew świeżości.