Polecamy Recenzje Przed premierą Publicystyka Warto zagrać Artykuły PREMIUM
Publicystyka 8 marca 2011, 09:42

autor: Maciej Kozłowski

Dragon Age II. Uniwersum Dragon Age

Dragon Age, chociaż zebrał bardzo pozytywne recenzje, często jest krytykowany za miałkość fabuły i niezbyt interesujące uniwersum. Czy słusznie?

Mimo pozorów zwycięstwa problem Plagi nie został całkowicie zażegnany. Chociaż Mroczne Pomioty utraciły swego przywódcę, to jednak nadal stanowiły dość znaczną siłę w Fereldenie. Przyczyną tego stanu rzeczy była nie tylko ich ilość i sama obecność na ziemiach tego kraju, ale i działalność Architekta oraz Matki. Konflikt tych stworzeń stał się kanwą DLC do Dragon Age o nazwie Awakening oraz książki The Calling). Architekt był pierwszym Mrocznym Pomiotem niewrażliwym na Zew Starych Bogów, a jego głównym celem było wyzwolenie spod wpływu tego czaru wszystkich przedstawicieli jego rasy. W wyniku zręcznej gry politycznej oraz interwencji Szarych Strażników jego konkurentka została ostatecznie pokonana. O tym, co stało się z samym Architektem, krążą skrajnie różne plotki – wedle jednych został zgładzony, wedle drugich przeżył kontakt z Szarymi Strażnikami.

Dragon Age II

Głównymi bohaterami w Dragon Age II będą Hawke oraz jego rodzeństwo. Hawke może być zarówno mężczyzną, jak i kobietą oraz wykonywać jedną z profesji: maga, wojownika lub łotrzyka. Główny bohater/bohaterka jest uchodźcą z Lothering, czyli jedną z wielu ofiar piątej Plagi. Oznacza to, że wydarzenia z „dwójki” są nie tyle sequelem co równoległą historią względem „jedynki” – Hawke’a poznajemy bowiem w momencie ucieczki przed Plagą, a jego historia zakończy się dziesięć lat później w Wolnych Marchiach (czyli nieco po konflikcie Architekta z Matką w Fereldenie). Uzasadnia to liczne paralele między obiema grami (np. postać Flemeth, która pojawia się w obydwu). Dragon Age II opowiada historię tego, jak Hawke został Championem Kirkwall (czyli „stolicy” Wolnych Marchii) – co będzie oznaczać ten tytuł, zdefiniuje sam gracz, podejmując kolejne decyzje – może on bowiem równie dobrze odnosić się do tyrana, jak i oswobodziciela. Jako że Wolne Marchie są areną politycznych rozgrywek pomiędzy państwami ościennymi oraz miejscem licznych konfliktów społecznych, rasowych i religijnych (w tym z wyznawcami Starych Bogów), z pewnością opowieść Hawke’a będzie jedną z ciekawszych w tym uniwersum.

Pani i Pan Hawke

Nawiązania i konteksty

Nie ma co ukrywać, że uniwersum Dragon Age nie jest zbyt oryginalne – nawiązania do Tolkiena są aż nazbyt widoczne (elfy, krasnoludy), widać też inspirację Lovecraftem (Starzy Bogowie) i wieloma innymi dziełami kultury (zwłaszcza papierowymi grami RPG). Dość ciekawy jest tu natomiast kontekst kulturowy, który został zaczerpnięty z naszego świata – nietrudno zauważyć, że społeczeństwo Qunari stanowi ciekawe połączenie islamu z ideami Platona, a większość państw w grze jest odbiciem realnie istniejących (Tevinter - Bizancjum, Ferelden - Brytania, Anderfels - Zakon Krzyżacki, Orlais - Francja etc.). Bardzo widoczne jest odniesienie Pieśni Światła do chrześcijaństwa, a przedstawiony świat jest wyraźnie wzorowany na europejskim średniowieczu. Teza ta nie jest trudna do udowodnienia – twórcy sami często przyznają się do tych inspiracji.

Mimo wszystko trzeba programistom z BioWare oddać to, że udało się im stworzyć bardzo wciągającą grę RPG, na kontynuację której czekają miliony graczy na całym świecie. Miejmy nadzieję, że z Dragon Age II poznamy kolejne elementy uniwersum, w którym Szarzy Strażnicy walczą z Plagą, a Zakon Światła czeka na powrót Stwórcy.

Maciej „Czarny” Kozłowski