Xena: Wojownicza księżniczka (Xena: The Warrior Princess). Ulubione seriale fantasy redakcji GOL

Xena: Wojownicza księżniczka (Xena: The Warrior Princess)

Stany Zjednoczone ponownie łączą siły z Nową Zelandią, by zaprezentować groteskowy portret wyrośniętego zawadiaki. W tym samym uniwersum co Herkules pojawia się bowiem Xena – zbuntowana księżniczka, która potrafi uwieść i zabić w okamgnieniu. Jej osobistą wendetę zatrzymuje dopiero rzymski heros, za sprawą którego wojowniczka zaczyna używać swoich umiejętności w dobrym celu. I to właśnie łojenie tyłków złoczyńcom przychodzi nam oglądać na ekranie.

Tworzenie spin-offów jeszcze kilkadziesiąt lat temu wcale nie było takie oczywiste. Tutaj natomiast przeważyła sympatia widzów do postaci, co doprowadziło do powstania serialu emitowanego równocześnie z Herkulesem. Aby się nie powtarzać, powiem tylko, że niemal wszystkie wady i zalety tych dwóch produkcji się pokrywają. Niemniej istnieje parę znaczących różnic, o których warto wspomnieć.

Xena funkcjonuje w popkulturze jako symbol maskulinizacji. Nabiera ona wielu cech męskich, jeśli chodzi o samą fizyczność czy temperament, ale paradoksalnie wzmacnia to jej kobiecość. Bo czy ktoś to lubi, czy nie, serial ma feministyczny przekaz, na tyle bezpośredni i fajnie podany, że trafia on do każdego. Głównie dlatego, że sprowadza się do wyładowywania agresji na mało rozgarniętych żołnierzach.