autor: Bartosz Świątek
Nvidia G-Sync. Jaką robią różnicę w grach G-Sync i FreeSync
Techniki dynamicznego odświeżania obrazu nie są niczym nowym, ale różnice pomiędzy nimi nadal stanowią zagadkę dla wielu graczy. Przyglądamy się tym standardom, zwracając uwagę na różnice pomiędzy nimi oraz mocne i słabe strony.
Nvidia G-Sync
G-Sync to tak naprawdę pierwsza technologia dynamicznej synchronizacji. Za jej stworzeniem stoi firma Nvidia, która zaprezentowała swoje rozwiązanie w 2013 roku. Funkcja G-Sync wymaga do działania układów graficznych „zielonych” (obsługują ją karty od GeForce GTX 650 Ti Boost w górę, czyli w praktyce wszystkie współczesne GPU wspomnianego koncernu) oraz monitora, wyposażonego w specjalny moduł.
Technologia stworzona przez Nvidię oferuje najwyższą jakość obrazu i działa praktycznie cały czas – obsługuje pełen zakres odświeżania monitora, więc pozostaje aktywna nawet kiedy karta graficzna nie radzi sobie z danym tytułem i wydajność spada poniżej akceptowalnego poziomu. Funkcja automatycznie blokuje też maksymalną liczbę wyświetlanych klatek - tak, by nie mogła ona przekroczyć wartości odświeżania monitora.
Niestety, za dostęp do G-Sync trzeba srogo zapłacić – najtańsze monitory obsługujące ten standard kupimy za około 1200 zł, a ceny droższych urządzeń potrafią sięgać 3-4 tys. zł. Dostrzegając tę oczywistą słabość, w styczniu 2019 roku firma umożliwiła swoim kartom graficznym współpracę z tańszymi monitorami z obsługą Adaptive-Sync.
Zostało jeszcze 60% zawartości tej strony, której nie widzisz w tej chwili ...
... pozostała treść tej strony oraz tysiące innych ciekawych materiałów dostępne są w całości dla posiadaczy Abonamentu Premium
Abonament dla Ciebie