Celowanie High-sens i Low-sens. Celne strzelanie w Apex i CS:GO?

Celowanie High-sens i Low-sens

Gra z wysoką („high sens”) lub niską („low sens”) czułością myszy jest często kojarzona z odpowiednim dobraniem ustawień dpi. W istocie odpowiednie efekty można osiągnąć dopiero przez połączenie ustawień dpi i czułości w grze oraz ewentualnie szybkości wskaźnika w Windows.

Jeśli grasz z niską czułością, musisz przesunąć mysz dalej, aby celownik pokonał tę samą odległość na ekranie. Przy niższej czułości mysz kontroluje się od łokcia całym przedramieniem, a nie nadgarstkiem, jak czyni to wielu graczy używających wysokiej czułości. Ale to tylko uogólnienie – wszystkie formy pośrednie są możliwe i zależą od indywidualnych preferencji użytkownika.

Wielu producentów oferuje teraz gigantyczne podkładki pod mysz, o długości boku przekraczającej 45 cm - miejsca wystarczy nawet dla ekstremalnie niskich czułości.

Jakie są zalety jednego i drugiego? Przy niskiej czułości, mysz musi być przesunięta dalej, aby uzyskać szybki obrót o 180 lub nawet 90 stopni, a więc namierzenie przeciwnika bardziej odległego od środka ekranu trwa dłużej. Z drugiej strony, niska czułość ułatwia celowanie z dokładnością na poziomie pikseli bez utraty celu. Nawet poruszających się przeciwników jest zazwyczaj łatwiej śledzić celownikiem o niższej czułości – pozwala ona rzadziej korygować położenie celownika; przy wyższej czułości łatwiej jest zgubić cel i zachodzi ryzyko nadmiernej kompensacji.

Najważniejsze jest to, że niższa czułość zazwyczaj sprawia, że celowanie jest bardziej „jednolite” czy też „spokojne”, ponieważ nasze niewielkie błędy nie mają na nie aż takiego wpływu. Wysoka czułość pozwala na szybsze panoramowanie ekranu, ale jest też wrażliwsza na małe niedokładności – granica między frustracją, a dobrą zabawą jest płynna i zależna od osobistych przyzwyczajeń. Dlatego warto metodą prób i błędów znaleźć optymalne dla nas rozwiązanie.

Bardzo ważne jest dobranie najwygodniejszego dla nas chwytu:

Jeśli prowadzimy mysz całą dłonią należymy do grupy graczy preferujących Palm-Grip. W tym przypadku zalecane są duże, ergonomicznie ukształtowane myszy, w razie potrzeby również z miejscem na oparcie serdecznego i małego palca.

Jeżeli mysz jest kierowana opuszkami palców bez oparcia na niej wnętrza dłoni, używamy chwytu typu Fingertip. Uchwyt ten pozwala na szybsze ruchy myszą, ale jest nieco bardziej męczący. Jednak większość myszy jest do niego dobrze dopasowana; rozmiar ręki odgrywa w tym przypadku drugorzędną rolę.

Claw-Grip, jest używany głównie przez grających w szybkie, wymagające intensywnego klikania gry. Gracz stabilizuje mysz wnętrzem dłoni, jego palce układają się w kształt szponów i opierają się na przyciskach pod kątem prawie 90 stopni. Pozwala to na jeszcze szybsze wykonywanie sekwencji kliknięć. Osoby używający tego chwytu zazwyczaj preferują myszy z dość wysokimi wartościami DPI, ponieważ przesuwanie myszy przy użyciu tego chwytu przy niskiej czułości jest dość uciążliwe przy dłuższych posiedzeniach.