Watch Dogs. Gry podobne do GTA – 8 pretendentów do tronu
GTA sprawiło, że większość współczesnych gier single player oferuje otwarte światy, ale seria Rockstara może się także pochwalić zasługami w popularyzowaniu tytułów gangsterskich... oraz pozycji łączących te obie charakterystyczne cechy cyklu.
Watch Dogs
INFORMACJE:
- Data premiery: 27 maja 2014
- Platformy: PC, PS4, XOne, PS3, X360, WiiU
- Producent: Ubisoft
- Ocena w naszej recenzji: 8/10
Watch Dogs na zawsze pozostanie świetnym przykładem tego, jak zbyt entuzjastyczny marketing może poważnie zaszkodzić reputacji gry. Przed premierą Ubisoftowi udało się wypromować tego sandboksa jako prawdziwy pokaz możliwości graficznych PS4 i Xboksa One. Tytuł miał oszałamiać oprawą, a dzięki hakowaniu oferować niezwykłe i fantastyczne możliwości wpływania na otoczenie.
Tymczasem szybko doszło do rewizji tych oczekiwań. Grafika owszem, była atrakcyjna, ale nie umywała się do tego, czym raczyły nas materiały przedpremierowe. Hakowanie natomiast okazało się całkiem ciekawym urozmaiceniem zabawy, które jednak w żadnym razie nie stanowiło jakiegokolwiek przełomu. Rozczarowanie graczy było tak duże, że zdominowało cały dyskurs dotyczący tej produkcji i sprawiło, iż tytuł w pamięci zachował się głównie za sprawą downgrade’u oprawy wizualnej.
Jeśli jednak odstawić na bok oczekiwania i skupić się na samej grze, Watch Dogs wydaje się całkiem sympatyczną i przede wszystkim bardzo klimatyczną produkcją. Historia Aidena może nie porażała oryginalnością, ale za to wciągała, a wpływanie na otoczenie za pomocą wszechpotężnego smartfona sprawiało dużo radości. Jedynie misje poboczne raziły powtarzalnością i szybko zniechęcały do siebie.
Dodatek i sequel
Watch Dogs doczekało się zaskakująco udanego rozszerzenia Bad Blood, w którym twórcy eksperymentowali z różnymi rozwiązaniami użytymi później w sequelu, takimi jak dron. Dzięki tym urozmaiceniom kilkugodzinny dodatek potrafił zapewnić nawet więcej frajdy od podstawowej wersji gry.
Watch Dogs 2 z kolei naprawiło największą wadę pierwszej części, czyli powtarzalność zadań dodatkowych. Tym razem misje poboczne były całkiem ciekawe, a do tego w samej rozgrywce doczekaliśmy się wielu nowych możliwości. Gorzej przyjęta została natomiast fabuła oraz klimat opowieści – szaroburą otoczkę mrocznej historii o zemście zastąpiła kolorowa grupka nastoletnich hipsterów obalających złe korporacje.
