Mroczne elfy – fanatyczni korsarze i łupieżcy. Totalny przewodnik po świecie Warhammera II

Mroczne elfy – fanatyczni korsarze i łupieżcy

Mroczne elfy nigdy by się nie narodziły, gdyby nie działania starszyzny wysokich elfów, która odrzuciła pretensje do tronu Malekitha, drugiego syna Aenariona, którego ten spłodził ze swoją drugą żoną, Morathi. Malekith dysponował pełnią praw do tronu, jednak jego pochodzenie sprawiło, że zarówno starszyzna, jak i obawiający się o swój status przywódcy wojskowi nie chcieli dopuścić do przejęcia przez niego władzy. Młody i ambitny książę stanowił zagrożenie, lękano się, że będzie dążył do zmiany obecnej hierarchii poprzez wprowadzenie własnych porządków, bez oglądania się na skutki swoich działań. Nowym królem wybrany został Bel-Shanaar.

W owym okresie na wolnych od zagrożeń po pokonaniu Chaosu ziemiach wysokich elfów zaczął się rozprzestrzeniać nowy kult. Wysokie elfy stały się leniwe i pragnęły nowych rozrywek, takich jak utożsamiana ze Slaaneshem rozkosz. Malekith oskarżył króla o wspieranie kultu i otruł go, ogłaszając wszem i wobec, że Bel-Shanaar z obawy o tajemnice, jakie mogły zostać ujawnione w trakcie śledztwa, popełnił samobójstwo. W rzeczywistości sektą zarządzała matka Malekitha, Morathi.

Chcąc udowodnić swoje prawa do tronu, Malekith, podążając śladami Aenariona, wszedł w święty płomień boga Asuryana, ale nie udało mu się zostać kolejnym królem feniksem – płomienie odrzuciły go, raniąc dotkliwie. Jedynym sposobem na przeżycie było zespolenie jego ciała na stałe z magiczną zbroją. Rytuał przeprowadziła matka Malekitha.

Malekith nie porzucił swoich pretensji do tronu, w rezultacie czego na Ulthuanie wybuchła wojna domowa. W jej wyniku doszło do próby zniszczenia magicznego wiru stworzonego przez Caledora, ale destrukcyjne zaklęcie zostało odparte. W wyniku potężnego zderzenia magii Ulthuan został częściowo zatopiony, a przy użyciu pozostałych mu mocy magicznych Malekith wraz z matką zamienili niektóre z miast w tzw. czarne arki, na pokładzie których udali się na zachód, gdzie stworzyli oparte na grabieży i niewolnictwie królestwo Naggaroth.

Malekith, drugi syn króla feniksa Aenariona, niedoszły spadkobierca ojca, spaczony Chaosem doprowadził do wojny domowej na Ulthuanie. W rezultacie wraz z matką, najwyższą kapłanką kultu Slaanesha, musiał uciekać z ojczyzny. Jego czarne arki obrały zachodni kurs, a na najbliższym kontynencie założył królestwo Naggaroth. Malekith, nazywany również „wiedźmim królem”, został pokonany w czasie bitwy na polach Finuval przez elfiego arcymaga Teclisa za pomocą specjalnego zaklęcia, jakie obudziło w jego ciele święty płomień boga Asuryana, który niemal zniszczył Malekitha. Ten osłabiony zaszył się w królestwach Chaosu na kolejne niemal pięć tysięcy lat.

Mroczne elfy, określające samych siebie mianem Druchii, są okrutne, by nie powiedzieć bestialskie w swoich działaniach. Przeprowadzają niezwykle groźne korsarskie rajdy na niczego niespodziewających się wrogów (czyli prawie wszystkie pozostałe rasy), w których zdobywają łupy i niewolników. Jednak szczególną nienawiść żywią do swoich kuzynów, wysokich elfów.

Niebagatelną rolę w armii mrocznych elfów odgrywają kobiety. Ich zachowanie cechuje fanatyzm i okrucieństwo. Oddziały elfich wiedźm, sióstr rzezi, wspomagane Czarną Gwardią, czyli osobistą strażą Malekitha, stanowią siłę, z którą musi liczyć się każdy przeciwnik.

Morathi, druga żona Aenariona, którego zauroczyła swoim pięknem w momencie największej tragedii króla feniksa. Na Ulthuanie skrycie przewodziła kultowi rozkoszy Slaanesha. W wyniku nieudanego zamachu stanu musiała uciekać wraz z synem. Jako elfia wiedźma jest jednym z najpotężniejszych magów świata, korzystając z mrocznej magii i dorównując mocą samemu Teclisowi. Włada również potężnymi siłami Chaosu.