Kadry przywódcze. Poznaj Inkwizycję z gry Dragon Age!
Oto trzecia i ostatnia część artykułu, który stanowi wprowadzenie do świata Thedas z okazji premiery gry Dragon Age: Inkwizycja. Tym razem piszemy o tytułowej Inkwizycji oraz wyjaśniamy różne specyficzne terminy ukute na potrzeby uniwersum.
Kadry przywódcze
Jak wspomniano, na czele organizacji stanie postać gracza. Większość jej cech (płeć, rasa, wygląd, klasa, przeszłość etc.) będzie zależała od wyborów, jakie podejmiemy na początku zabawy, jednak każdy bohater otrzyma pewien przymiot wspólny, predestynujący go do roli przywódcy Inkwizycji – protagonista będzie jedynym, który przeżyje eksplozję odpowiedzialną za powstanie Wyłomu w osnowie rzeczywistości, stając się posiadaczem niezwykłej zdolności, pozwalającej mu zamykać szczeliny będące bramą dla demonów z Pustki.
Bezpośrednio pod Inkwizytorem w hierarchii znajdzie się troje jego (jej) doradców, odpowiedzialnych za najważniejsze piony organizacji, czyli armię, wywiad i dyplomację, rezydujących zwykle w głównej siedzibie organizacji (w twierdzy Skyhold).
Cullen (armia) – stary znajomy templariusz, który przewinął się zarówno przez Dragon Age: Początek (w Wieży Kręgu), jak i Dragon Age II (jako rycerz-dowódca pod komendą komtur Meredith). Po krwawych wydarzeniach w Kirkwall zostaje zwerbowany do Inkwizycji i otrzymuje stanowisko doradcy Inkwizytora w sprawach militarnych, jednocześnie przejmuje dowodzenie nad zbrojnym ramieniem organizacji. Mimo że ekstemplariusz pojawił się w poprzednich grach, dopiero w Inkwizycji będziemy mieli okazję poznać go bliżej – i to znacznie bliżej, jako że ma on stanowić domyślną opcję romansową dla bohatera płci żeńskiej.
Leliana (wywiad) – kolejna stara znajoma, najpierw wyspecjalizowana w łucznictwie i skrytobójstwie szelma w drużynie bohatera w Dragon Age: Początek, a potem epizodyczna NPC w Dragon Age II, występująca jako specjalna agentka Boskiej Justynii V. Wygląda na to, że ta świątobliwa bardka w końcu zaakceptowała swoją brutalną naturę – wynikającą z jej krwawej przeszłości – i zamiast tłumić, postanowiła spożytkować ją, walcząc z wrogami Zakonu i wszystkimi, którzy godzą w porządek w Thedas. Nieraz zobaczymy ją w akcji, obserwując, jak z zimną krwią podrzyna gardła przeciwnikom Inkwizycji.
Józefina (dyplomacja) – „świeżynka”, a na dodatek chyba jedyna ważna postać w szeregach Inkwizycji, która nie jest specjalistą w czynieniu bliźniemu krzywdy jakimś orężem czy za pomocą magii. W akcji będziemy mogli zobaczyć ją wszędzie tam, gdzie pióro zdziała więcej niż miecze, a więc w kontaktach dyplomatycznych z rozmaitymi potęgami Thedas, przy zawieraniu układów pokojowych, negocjowaniu umów etc.
Wiele wyborów, jakie podejmiemy w wyniku kierowania Inkwizycją, zostanie nam utrudnionych właśnie przez ową trójkę doradców – nierzadko bowiem będą sugerowali nam zgoła odmienne sposoby wyjścia z danej sytuacji, kusząc dużymi korzyściami i ostrzegając przed równie sromotnymi konsekwencjami w razie odrzucenia rady. No cóż, wielka polityka musi wiązać się z wielką odpowiedzialnością.