Najlepsze i najgorsze gry wideo na podstawie seriali telewizyjnych (10)

Dexter: The Game 1 & 2

Kiedy pierwsze screeny promujące grę wyglądają na dzieło początkującego grafika, który uczy się obsługiwać 3D Studio Max stopami, można spokojnie założyć, że dana gra nie będzie należała do najbardziej udanych. A już na pewno nie wówczas, gdy a) jest oparta na licencji, b) stanowi konwersję średniej gry z urządzeń przenośnych. Obie części interaktywnej wersji rewelacyjnego serialu kryminalnego Dexter zadebiutowały na telefonach z iOS, gdzie nie zebrały szczególnych laurów od konsumentów. Nie zniechęciło to jednak ambitnego dewelopera do wypuszczenia swoich produkcji na PC, gdzie nikt przecież szczególnie nie zwraca uwagę na grafikę z epoki Gamecube'a i upchnięte wszędzie na siłę minigierki, których tak bardzo pożądają użytkownicy blaszaków. Na domiar złego zawodzi tu każdy jeden aspekt, począwszy od niechlujnie skonstruowanego otoczenia (m.in. domy zbudowane bez jednej ściany, bo przecież "i tak nikt tam nie zajrzy"), na banalnych zagadkach i sztywnych walkach skończywszy. Na plus zaliczyć za to można realizm w oddaniu opanowanego przez seryjnych zabójców Miami - ulice są całkowicie opustoszałe, bowiem wszyscy mieszkańcy zaszyli się w swoich domach w obawie o własne życie. I trudno im się dziwić. Gdybym na własne oczy zobaczył samochód przenikający przez teksturę ściany, własnoręcznie zaplątałbym się w kaftan bezpieczeństwa i odprowadził do wariatkowa. Twórcy tych koszmarków mają niebywałe szczęście, że Dexter Morgan jest postacią fikcyjną - w przeciwnym razie absolutnie nic nie uchroniłoby ich przed skończeniem na metalowym stole z folią owiniętą dookoła ich rozebranych ciał. To jedyna słuszna kara za dopuszczenie się zbrodni wprowadzenia na rynek tak wadliwych produkcji.