Amok PC

Amok to trójwymiarowa strzelanina oglądana z perspektywy trzeciej osoby, w której wcielamy się w rolę Gerta Stauna – najemnika pilotującego pojazd bojowy o nazwie Slambird. Nasz bohater zostaje wynajęty przez Biuro, podziemną organizację, która pragnie wywołać konflikt pomiędzy dwoma potężnymi korporacjami, rządzącymi tytułową planetą. Uczynimy to dokonując szeregu akcji sabotażowych, osłabiających jedną, jak i drugą frakcję.

Zmagania w Amok podzielone zostały na dziewięć dużych misji, rozgrywających się w różnych sceneriach (pustkowia, dno oceanu, zrujnowane miasto i podziemne jaskinie). W każdym scenariuszu dowództwo zleca nam wykonanie konkretnych zadań – w przeważającej większości wypadków należy zrównać z ziemią jakiś generator lub inny budynek. Oczywiście na drodze do celu stoi cała masa przeciwników, od żołnierzy począwszy na rekinach w etapach podwodnych skończywszy. Cele misji poznajemy przed rozpoczęciem zmagań, ale są one również wyświetlane w trakcie zabawy, wraz z ułatwiającą orientację strzałką. Gdy już dokonamy dzieła zniszczenia, należy opuścić poziom przez specjalne wyjście – w międzyczasie można pokusić się o odnalezienie ukrytych lokacji, których w każdej misji znajduje się co najmniej kilka.

Jak już wspomniano wyżej, akcję w Amok obserwujemy z perspektywy trzeciej osoby. Gra umożliwia wybór jednego z trzech widoków, przybliżającego kamerę do kontrolowanego pojazdu. Slambirdem kierujemy za pomocą klawiatury (nie istnieje opcja sterowania myszą), w charakterystycznym dla wczesnych FPS-ów stylu – istnieje tu także możliwość biegu i chodzenia w bok. W trakcie zmagań do dyspozycji mamy działo energetyczne z nieograniczoną amunicją oraz limitowane rakiety i bomby. Te ostatnie przydają się do eksterminacji pól minowych.

Produkt firmy Scavenger, Inc. jest przyzwoitą konwersją z konsoli SEGA Saturn i cechuje się bardzo ładnym wykonaniem. Za generowanie oprawy wizualnej odpowiada wydajny silnik, pracujący zarówno w niskiej, jak i wysokiej rozdzielczości. Niestety, nie wszystkie obiekty w Amok są trójwymiarowe. Autorzy uprościli sobie zadanie, przygotowując wizerunki niektórych przeciwników za pomocą tzw. sprite’ów.

Ostatnia modyfikacja 10 grudnia 2007