PlayStation 4 - specyfikacja serca konsoli, układu AMD Jaguar
Niedawno pisaliśmy o szczegółowej specyfikacji technicznej konsoli Sony PlayStation 4. Dziś w sieci ukazały się detale związane z układem Jaguar, który stanowił będzie o wydajności konsoli. Chip stworzony dla Sony będzie różnił się w niewielkim stopniu od tych, które ujrzymy w laptopach i komputerach stacjonarnych.
Konsole obecnej generacji od dłuższego czasu pozostają daleko w tyle za PC-tami w kwestii jakości wyświetlanej grafiki. Sytuacja ma się zmienić wraz z pojawieniem się na rynku następczyń. Kilka dni temu przedstawiliśmy naszym czytelnikom garść informacji na temat podzespołów, które Sony postanowiło umieścić w PlayStation 4. Wspominaliśmy między innymi o ośmiordzeniowym układzie o nazwie kodowej Jaguar. Co prawda, nie podano technikaliów bezpośrednio związanych z procesorem przygotowanym specjalnie na potrzeby Sony, ale wiemy nieco więcej o samej architekturze układów z rodziny Jaguar.
Jaguar to w istocie rdzeń procesora wchodzący w skład układu APU (accelerated processing unit), a więc chipu, w którym zintegrowany jest nie tylko procesor (CPU), ale także układ graficzny (GPU). W trakcie swojej prezentacji AMD starało się położyć nacisk na różnice w wydajności pomiędzy nowym Jaguarem wykonanym w procesie 28 nm, a obecnymi już na rynku układami Bobcat (40 nm). Nowe APU, w związku ze stworzeniem ich w nowszym procesie technologicznym, są znacznie mniejsze (3.1 mm^2 w porównaniu do 4.9 mm^2 Bobcata). Przede wszystkim procesory z rdzeniami Jaguar dedykowane pecetom są czterordzeniowe, podczas gdy Bobcaty używano w układach dwurdzeniowych. Różnice związane są także z ilością pamięci podręcznej cache L2 (2 MB pamięci współdzielonej pomiędzy cztery rdzenie w przypadku Jaguara, przy 1 MB Bobcata).
Chip stworzony dla Sony różni się w niewielkim stopniu od tych, które ujrzymy w laptopach i komputerach stacjonarnych. Największą różnicą jest podwójna liczba rdzeni - osiem, zamiast czterech. Każdy rdzeń Jaguar dysponuje mocą obliczeniową 194490 FLOPS (liczba operacji zmiennoprzecinkowych mających miejsce w trakcie sekundy). W przypadku Bobcata liczba ta nie przekracza wartości 159900 FLOPS. Jak łatwo policzyć, wzrost wydajności względem starszego układu wynosi około 20%. Resztę różnic pomiędzy nimi prezentuje poniższa tabela.
