symulator pola walki

Odmiana gier strategicznych, w której nacisk położony został na realizm przedstawienia działań formacji militarnych w warunkach bojowych. Symulatory pola walki cechują się przede wszystkim wiernością w odwzorowaniu wyglądu i parametrów technicznych różnych rodzajów broni, pojazdów i elementów wyposażenia jednostek wojskowych, a także zachowaniem podstawowych elementów systemu dowodzenia (sposób wydawania rozkazów, komunikacja między oddziałami itp.).

Zależnie od intencji twórców, gry tego typu pozwalają wcielić się w role głównodowodzących lub dowódców mniejszych grup operacyjnych (np. plutonu, kompanii). Czasami możliwe jest także przełączanie się pomiędzy formacjami (gracz może dowodzić kilkoma grupami, przy czym w danym momencie kieruje tylko jedną z nich, a kontrolę nad pozostałymi sprawuje komputerowa sztuczna inteligencja).

Combat Mission: Shock Force – NATO (2010) pozwala wcielić się w rolę dowódcy międzynarodowego kontyngentu wojsk NATO.

Symulatory pola walki wywodzą się z wojskowych programów treningowych (np. Virtual Battlespace One), od których różnią się brakiem zastosowania realistycznych rekwizytów (np. atrap broni i pojazdów), a także większym naciskiem na elementy podnoszące atrakcyjność zabawy (widowiskowość scen, urozmaicone scenariusze misji).

Przykłady symulatorów pola walki: Digital Combat Simulator: Combined Arms, seria ArmA, seria Combat Mission.