Najciekawsze materiały do: BioShock

Klimatyczna, dopracowana, ładna. 9/10

Jakbyś jeszcze podał na podstawie jakiego kryterium oceniasz grafike gry z 2007. Bo samo 6.5 niewiele tu mówi :d Jak na te czasy czy dekade wstecz? Ciężko mi przyłożyć każdą z opcji do tej oceny bo na teraz za dużo, na wtedy za malo

człowieku zrozum że to jest gra z 2007 roku wtedy standardy rozgrywki były nieco inne jak na tamte czasy zwala z nóg

Właśnie skończyłem grę. I już wiem, że jeszcze do niej wrócę. Bioschock zdecydowanie wyróżnia się klimatem i samym pomysłem fabularnym. Pomimo krwi i dużej dawki przemocy gra potrafi wzruszyć. Końcówka natomiast niemal wyciska łzy, choć szkoda, że była tak krótka.
Pomysły z Big Daddies i Siostrzyczkami, Adamem i Ewą, utopijnymi wizjami szaleńców pragnących zapewnić ludziom "doskonałość"... Skąd my to znamy? To znajome pomysły znanych z książek od historii "wielkich ludzi".
Bioshock pozostawia szerokie pole do interpretacji i z pewnością nie jest to po prostu kolejny shooter.

Tak jak poprzednik napisał - coś więcej niż tylko shooter.

Producenci postawili w głównej mierze na fabułę opowiadaną poprzez znajdywane nagrania do odtworzenia. Bardzo ciekawy pomysł, choć w połowie gry już mi się nie chciało ich słuchać gdyż główne założenia fabularne były łatwe do przewidzenia.

9/10

Ciężko znaleźć jakiekolwiek minusy. 9/10 tylko dlatego, że grałem wcześniej w dwie kolejne części, które były znacznie bardziej rozbudowane i dla mnie ciekawsze.

Niby zwykła strzelanka, ale ciekawie wykreowany świat sprawia, że fabuła wciąga gracza na długo. Mechanika gry jest bardzo łączenie "magii" z bronią konwencjonalną jest bardzo ciekawe. Eksploracja świata i pozowanie jego samczków też jest na plus.

Jedna z najlepszych gier w jakie grałem napewno dał bym ją do mojego top 10

Gra na bardzo duży plus, cała historia jak i świat stworzony coś pięknego.

Grę ukończyłem od razu po premierze natomiast oceniam dopiero teraz.

W czasie kiedy gra powstawała była czymś niesamowitym. Kapitalnie wykreowany podwodny świat. Bardzo fajna fabuła, świetny system umiejętności i rozwoju postaci. No i przede wszystkim ten klimat... mistrzostwo. Jedna z lepszych gier single bez podziału na gatunki.

Ukończyłem właśnie Bioshocka i postanowiłem na świeżo opisać moje przemyślenia. Przede wszystkim historia opowiedziana w grze wciąga od początku do końca, pomimo wielu świetnych premier tego roku i ogromnej ilości gier które czekają na swoją kolej do ukończenia, to Bioshock był najintensywniej ogrywanym przeze mnie ostatnio tytułem. Wizja podwodnego miasta Rapture jest ponadczasowa, rozsiane po kompleksach budynków fenomenalnie budują klimat i uzupełniają obraz świata przedstawionego. Grafika w moim odczuciu nie zestarzała się niemal wcale. Natomiast była jedna rzecz która irytowała mnie w narracji historii przez cały jej przebieg.Nie umiem się przyzwyczaić do grania postacią która jest pozbawiona głosu (identycznie miałem w mojej ukochanej serii metro). Niemniej jest to kwestia gustu. Przechodząc do samego gameplay-u rzuca nam się w oczy że Bioshock to typowy shooter wzbogacony o plazmidy, czyli rodzaj modyfikacji genetycznych dający bohaterowi określone moce nadprzyrodzone. Akurat podczas mojej gry dominowało jednak używanie broni palnej, ponieważ nie jestem przyzwyczajony żeby w shooterach używać zaklęć. Ponadto gra praktycznie liniowa, poza kilkoma pomieszczeniami na daną lokację których odwiedzenie nie jest konieczne do uzyskania progresji w głównym wątku, jeżeli jednak ktoś chce poczuć pełny klimat podwodnego miasta, to najlepiej aby odwiedzał każdy kąt i skrupulatnie eksplorował otoczenie. Ukończyłem grę na poziomie normalnym i gra nie sprawiała mi większych problemów, tylko niektóre okazjonalne potyczki stanowiły jakieś wyzwanie. Muzyka w grze jest genialna i świetnie oddaje klimat. Na końcu chciałbym jednak wspomnieć o drobnej wadzie gry. Mianowicie gra posiada zaimplementowaną minigierkę która obecna jest podczas włamywania się do automatów sklepowych, kamer, wieżyczek itd. Minigra polega na przeprowadzeniu płynu z punktu A do punktu B poprzez ułożenie rur. Problem pojawia się w momencie w którym do owej zabawy dochodzą punkty które mają nam przeszkadzać w tym, musimy je omijać aby uniknąć alarmu w kompleksie bądź otrzymania obrażeń. Często są one jednak ustawione w sposób uniemożliwiający wykonanie tego wyzwania, problem pojawił się przez to że sekwencje tej minigry są generowane losowo. Jednak jest to naprawdę nic nie znacząca wada w obliczu tak dobrej gry.

Po prostu genialny FPS! Wrażenie robi już sam początek kiedy to nasz bohater przeżywa w katastrofie lotniczej i ratuje się przed utonięciem. Grafika stoi na najwyższym poziomie, a wymagania sprzętowe nie są wygórowane. Przede wszystkim gra ma znakomity, charakterystyczny klimat. Fabuła jest bardzo ciekawa i nie pozwala oderwać się przez pierwsze godziny gry.

Podejmując odpowiednie decyzje sami wpływamy na zakończenie gry. Rozgrywka jest bardzo dynamiczna, a przebieg akcji nieprzewidywalny. Podczas walki do wyboru mamy sporo świetnych broni. Ponadto możemy radzić sobie z wrogami nawet nie mając amunicji, a korzystając z plazmidów typu: Błyskawica, Spopielenie czy Telekineza. Wrogowie posiadają dość wysokie IP, lecz przydała by się ich większa różnorodność. Świetny był pomysł z Adamem, Siostrzyczkami i ich Tatusiami. Postaci Andrew Ryana i Fontaine'a - naszych głównych wrogów, są bardzo dobrze wykreowane.

Klimat stworzony jest także przez świetną muzykę. Lokacje są ciekawie zaprojektowane, jest wiele ukrytych pomieszczeń, przejść i bonusowych przedmiotów. Same nazewnictwo w grze może się podobać, ukrywające wiele symboli. Zresztą gra to jeden wielki kontrast. Utopia, jaką miało być podwodne miasto Rapture, po którym się poruszamy to jedna wielka fikcja. I właśnie na tych sprzecznościach - na dążeniu do własnych, chorych celów bez zahamowań, uciekając się do zabójstw i eksperymentów na ludziach - bazuje fabuła gry. Sami zdecydujemy czy wpasowujemy się w to środowisko czy jednak będziemy inni niż całe to chore otoczenie. Po prostu jedna z najlepszych gier w jakie grałem!

Aż mi się wierzyć nie chce. Po pierwszym przejściu Bioshocka (w roku 2017) nie sądziłem, że zagram w to ponownie. Tymczasem w roku 2020 przeszedłem grę po raz drugi, a wczoraj odpaliłem ją po raz trzeci.
Właśnie błądzę w tunelach Arkadii.
Zawsze uważałem siebie za wielbiciela RPG-ów, ale widzę, że jednak to gry akcji stały się moją pasją.
Wszystkie części Gothica przeszedłem tylko raz. Skyrima tak samo. Wszystkie części Wiedźmina też po razie i wcale mnie nie ciągnie do powtarzania tych gier.
Tymczasem Bioshocki ciągną jak magnez (i mówię o wszystkich częściach). Tak samo seria Dead Space, no i oczywiście Dishonored, którego przechodzę systematycznie co 2-3 lata.
Wszystkie te serie uważam za wybitne, choć nie ukrywam, że Dead Space 3 i Bioshock 2 delikatnie obniżają noty, ale tylko odrobinkę.

Ostatnio po przejściu Atomic Heart miałem ciśnienie, żeby znowu ograć Bioshocka. I nie zawiodłem się bo powrót do Rapture zawsze cieszy. Świetnie poprowadzona i bardzo ciekawa fabuła, to jedna z niewielu gier, w których chciało mi się odsłuchiwać wszystkie notatki głosowe, żeby zgłębić historię. Bardzo przyjemny gameplay, super design leveli, klimat. Gra świetnie zbalansowana, wszystkie bronie są przydatne.

Pierwsze sceny Bioshocka są żywcem wzięte z filmu Cast Away Steven Spielberga.
I w sumie się nie dziwię, bo to świetnie zrobione sceny.