Gra Nocturne | PC

Nie mam pojęcia... a fajna w ogóle jest ta gra, bo fajną grafiką to ona nie grzeszy!!!

Dopiero teraz udało mi się dorwać tą grę.
Mimo upływu lat jest świetna!
Klimat i dźwięk perfekcyjne, grafika również dobra, jedynie sterowanie i kamera mogą nie wszystkim pasować, ale ja zawsze takie lubiłem.
Klimatem bije na głowę chyba wszystkie dzisiejsze gry tego typu.

Naprawdę trudno o lepszy horror!
Teraz tylko dorwać Blair Witch od tego producenta.

Nocturne został zrealizowany w konwencji znanej z serii Alone in the dark i Resident evil. Postacie bohaterów poruszają się w statycznych, renderowanych tłach. Odgrywa to niemałą rolę w budowaniu klimatu. Inteligentne rozstawienie kamer powoduje, że całość prezentuje się na ekranie efektownie. Animacja jest również płynna i szczegółowa, a gra w 1999 roku wyglądała tak rewelacyjnie, że nawet dziś prezentuje się całkiem okazale. Nocturne zawiera mroczną, ponurą i dość wciągającą fabułę, która kryje w sobie kilka niespodzianek i zwrotów akcji. Udało im się wcisnąć wiele powszechnych klisz horroru. Stany Zjednoczone lata 30' XX wieku. Szaleje mafia i prohibicja. FBI dopiero zaczyna raczkować. Mało kto jednak zdaje sobie sprawę z zagrożenia znacznie większego od przemytu alkoholu i działalności nielegalnych domów publicznych. W lasach grasują wilkołaki, niemieckie miasteczka opanowują wampiry, a niektóre dzielnice Chicago zamieszkują całe kolonie żywych trupów. Zaś na cmentarze po zmroku nikt o zdrowych zmysłach nawet się nie zapuszcza. Co raz częściej pojawiają się informacje o zaginięciach, tajemnicznych porwaniach i rozczłonkowanych ciałach. Naszym bohaterem jest ubrany w stylowy prochowiec, uzbrojony po zęby cyniczny i chłodny Stranger, który poluje na potwory. Stranger pracuje dla The Spookhouse, supertajnej agencji rządowej, która zajmuje się wszystkimi sprawami nadprzyrodzonymi. Założeniem jest, że fundacja ta istnieje od początku XX wieku jako grupa prewencyjna. Nocturne przesiąkniety jest mocnym nastrojem grozy. Już introdukcja daje nam przedsmak tego. Klimat gry jest ponury. Nocturne jest znacznie cięższy od ociekającego flakami Resident evil 2 lecz bardzo bliski pamiętnemu horrorowi Alone in the dark 1992. Mamy tu nie tylko wyszukane giwery i barwne sposoby umierania przeciwników, ale także wysublimowane zagadki i klimat zaczerpnięty wprost z opowiadań H.P.Lovecrafta. Akcja gry została podzielona na cztery osobne historie podczas których mamy oddzielne śledztwo. Każda przygoda została odpowiednio przemyślana, a kolejne jej elementy przygotowano sprawnie i z odpowiednim wyważeniem. Każda misja poprzedzona jest wprowadzeniem podczas którego otrzymujemy wszystkie informacje niezbędne do jej wykonania będące animacjami tworzonymi na silniku gry. Główny nacisk położony został na pojedynki z wysłannikami piekieł. Akcja gry została ukazana w sposób znany nam z kin, a wypowiedzi bohaterów akcentowane są motywami muzycznymi o dosyć ponurym charakterze. Rozwiązując kolejne zagadki i zabijając bestie orientujemy się w końcu w jak grząskim bagnie się znaleźliśmy. Toczona od wieków batalia osiągnęła swe apogeum. Al Capone wskrzesza swych zbirów i z pomocą armii nieumarłych ma zamiar podbić Chicago. Szaleństwo pogłębia się z każdą chwilą, bo komu można zaufać skoro nawet ci, którzy pomagają nam i mordują bestie nie są tak naprawdę czystej krwi ludźmi. Na szczęście zawsze można polegać na swej giwerze, która jest bezstronna. Twórcy wykazali się kreatywnością udostępniając bogaty arsenał. Standartowym orężem są dwa półautomatyczne pistolety, które faszerować możemy różnymi rodzajami amunicji jak srebne kule czy pociski rozrywające. Są też oczywiście karabiny maszynowe (Tommy Gun), strzelby, miotacz ognia czy osinowe kołki i siekiery. Mamy też broń strzelającą skupionym promieniem światła, której ładowanie jest czasochłonne, ale efekt uderzenia piorunujacy. Bardzo fajnie wygląda celowanie, bo genialne w swej prostocie. Każda broń palna została wyposażona w celownik laserowy, który badzo jasno i efektownie pokazuje nam, gdzie poleci pocisk. Całości towarzyszy iście pogrzebowa muzyka i trójwymiarowe efekty dźwiękowe. Dźwięk jest niesamowity począwszy od ambientowych efektów dźwiękowych poprzez fajne instrumenty niosące śmierć tym, którzy nie do końca żyją, a skończywszy na potworach, które brzmią dokładnie tak jak powinny. Szemrzące strumyki, szeleszczące liście, brzęk metalowych łusek po kulach uderzających o podłogę. Nie wspominając już o dobrze skomponowanej ścieżce dźwiękowej. Cała muzyka jest niesamowita. Świat Nocturne przez większość czasu spowija mrok. Umożliwiło to wprowadzenie naprawdę fajnych efektów świetlnych oraz cieniowania postaci. Dotyczy to nawet prerenderowanych teł. Gra bombarduje swymi wspaniałościami wszystkie zmysły. Błyskawice rozświetlają nocne niebo zaś para nieustraszonych pogromców upiorów wykonuje swą trudną pracę w strugach ulewnego deszczu. Za te wszytkie smaczki i efekty trzeba słono zapłacić. Gra wygląda dużo lepiej od konkurencyjnych Resident evil 2 i 3 z końca lat 90', dlatego Nocturne miał bardzo wysokie wymagania sprzętowe. Gra wyglądała też od początku dużo lepiej na kartach Nvidia (Riva TNT2 i Geforce 1) niż 3dfx (Voodoo 2 i 3). W grę włożono wiele wysiłku. Wspaniały wygląd i styl noir przyciągają, a jej długość zapewnia znaczną ilość rozrywki. Intrygujące założenie, ujmująco poważny bohater i kinowa prezentacja pomogły stworzyć i utrzymać atmosferę horroru.
Kolejna gra studia Terminal Reality wyszła rok później - Blair Witch: Rustin Parr, ale sterujemy inną postacią doktor Holliday z organizacji The Spookhouse i zawiera jedną historię dziejącą się na początku lat 40'. Pojawia się też epizodycznie cyniczna postać Strangera w prologu i epilogu :)
https://www.youtube.com/watch?v=hDXBGGuwB3w&ab_channel=SHNSurvivalHorrorNetwork