Witam w dwudziestej czwartej części karczmy pod tytułem "Nasze Książki", gdzie spora rzesza czytelników może nie tylko pochwalić się swoimi kolekcjami, ale i porozmawiać na temat samych książek, autorów, jak i na inne tematy związane z tą dziedziną. Oprócz tego jest to miejsce, w którym możemy publikować swoje ogłoszenia, dyskutować na temat czasopism, komiksów oraz magazynów. Z każdym kolejnym tomem pojawia się coraz większa liczba czytelników, dzięki czemu dyskusje są jeszcze bardziej interesujące oraz zacięte.
Wirtualne biblioteczki:
$ebs Master - http://lubimyczytac.pl/profil/1511/sebs/polka/5181/przeczytane/miniatury
$erek47 - http://lubimyczytac.pl/profil/168132/serek/polka/1073308/posiadam/miniatury
Agent_007 - http://lubimyczytac.pl/profil/271944/jaqman/polka/1737891/przeczytane/miniatury
Bezi2598 - http://lubimyczytac.pl/profil/226454/bezi2598/polka/1449541/przeczytane/miniatury
Cartoons - http://lubimyczytac.pl/profil/154461/skandal/biblioteczka/miniatury
Cros1sman - http://lubimyczytac.pl/profil/106436/garry/polka/678401/przeczytane/miniatury
Deton - http://lubimyczytac.pl/profil/155180/filip/polka/990019/posiadam/miniatury
djforever - http://www.biblionetka.pl/user_ratings.aspx?id=63755&order=author
EnX - http://www.biblionetka.pl/user.aspx?id=133779
Fokus25 - http://lubimyczytac.pl/profil/203682/phillip/biblioteczka/miniatury
Garret Rendellson - http://lubimyczytac.pl/profil/145343/joseph/polka/929522/przeczytane/miniatury
HUtH - http://lubimyczytac.pl/profil/134929/huth/biblioteczka/miniatury
jarekao - http://lubimyczytac.pl/profil/286023/jarekao/biblioteczka/miniatury
Jeh'ral - http://lubimyczytac.pl/profil/156026/tevahr/polka/995309/posiadam/miniatury
kluha666 - http://lubimyczytac.pl/profil/133695/kluha666/polka/858413/posiadam/miniatury
Lilus - http://lubimyczytac.pl/profil/71464/okjutna/polka/450923/przeczytane/miniatury
Lux Gentium - http://lubimyczytac.pl/profil/229480/karolreal/polka/1468613/przeczytane/miniatury
matiz87 - http://lubimyczytac.pl/profil/160232/matiz/polka/1022576/posiadam/miniatury
Megera_ - http://lubimyczytac.pl/profil/161128/aen-ka/biblioteczka/miniatury
Mutant z Krainy OZ - http://lubimyczytac.pl/profil/33282/farben/polka/172397/posiadam/miniatury
NeroTFP. - http://lubimyczytac.pl/profil/375036/bartek/polka/2402444/przeczytane/miniatury
NewGravedigger - http://lubimyczytac.pl/profil/266119/damiangrabarski/polka/1700401/przeczytane/miniatury
nutkaaa - http://lubimyczytac.pl/profil/160245/beesarch/polka/1022672/posiadam/miniatury
Playboy95 - http://lubimyczytac.pl/profil/2844/patryk/polka/9917/przeczytane/miniatury
poltar - http://lubimyczytac.pl/profil/155701/shatter/polka/993273/posiadam/miniatury
raziel88ck - http://lubimyczytac.pl/profil/153394/raziel88ck/polka/978984/posiadam/miniatury
Saul Hudson - http://lubimyczytac.pl/profil/161031/szypon/polka/1027745/przeczytane/miniatury
Shadowmage - http://lubimyczytac.pl/profil/59114/shadow/biblioteczka/miniatury
Skiter16 - http://lubimyczytac.pl/profil/134988/skiter/polka/866767/przeczytane/miniatury
SpecShadow - http://lubimyczytac.pl/profil/166076/specshadow/biblioteczka/miniatury
szarzasty - http://lubimyczytac.pl/profil/202647/szarzasty/biblioteczka/miniatury
SzymX_09 - http://lubimyczytac.pl/profil/175713/cliffhanger/polka/1121408/przeczytane/miniatury
tygrysek - http://lubimyczytac.pl/profil/489044/porywacz-zwlok/biblioteczka/miniatury
wujo444 - http://lubimyczytac.pl/profil/97194/wujo444/biblioteczka/miniatury
X@Vier455 - http://lubimyczytac.pl/profil/263648/xavier455/polka/1684701/przeczytane/miniatury
Xinjin - http://lubimyczytac.pl/profil/430314/xinjin/polka/2785518/przeczytane/miniatury
xMATEN - http://lubimyczytac.pl/profil/252061/maten/biblioteczka/miniatury
Interesujące księgarnie:
http://www.aros.pl
http://www.bonito.pl
http://www.bookinista.pl
http://www.empik.com
http://www.gandalf.com.pl
http://www.ksiegarniawarszawa.pl
http://www.matras.pl
http://www.merlin.pl
http://www.profit24.pl
http://www.ravelo.pl
http://www.selkar.pl
http://sklep.powergraph.pl
http://www.solarisnet.pl
http://www.swiatksiazki.pl
Skala ocen:
0 - Dno i metr mułu
1 - Beznadziejna
2 - Bardzo słaba
3 - Słaba
4 - Może być
5 - Przeciętna
6 - Dobra
7 - Bardzo dobra
8 - Rewelacyjna
9 - Wybitna
10 - Arcydzieło
Poprzednie części:
TOM I-XX - https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=13356349#
TOM XXI - https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=13457138#
TOM XXII - https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=13558887#
TOM XXIII - https://www.gry-online.pl/S043.asp?ID=13621159#
Czytam Opowiadania Kołymskie Szałamowa, jestem na ~350 stronie od...miesiąca, kurde czy tylko ja cierpie na chroniczny brak czasu :/??
W moim przypadku jak książka dobra, to i czas się znajdzie. Czasami, nawet jak siedzę u mnie w domu z dziewczyną i mamy mnóstwo innych ciekawszych sposobów na spędzenie wspólnie czasu, to potrafię ją przekonać do chociaż 30 minut "dla książki" (na szczęście ona zawsze ma swoją aktualnie czytaną pozycję w torebce, tak super dobrze trafiłem ;)). Gorzej jak się zabiorę za coś niezbyt wciągającego przez co nie mogę przebrnąć, wtedy czytanie jednej pozycji potrafi mi zająć kilka bolesnych tygodni. Zwłaszcza jeśli to jakaś monstrualnych rozmiarów cegła, której końca nie mogę się doczekać, tylko po to by już mieć ją za sobą.
Ja w zasadzie czytam tyle co w robocie jestem, a i tutaj nie zawsze jest okazja i czas. W domu bardzo mało, dzieci nie pozwalają, a gdy już śpią to na co innego się czas poświęca.
Ja czytam w zasadzie w każdym możliwym momencie: znaczy nie mam jakiś regularnych zwyczajów, może oprócz czytania w łóżku przed snem. Zwykle przynajmniej pół godziny na to poświęcam. Poza tym różnie: w komunikacji, w domu, w pracy, w krótkich przerwach kilka stron. Nie to, że każda możliwa chwila jest poświęcona na czytanie, ale potrafię się za to zabrać w momentach, które potrafią zaskakiwać moją lepszą połowę.
HUtH-->Nie są złe. Wspólnym tematem są sprawy narodowe, bardziej to fantastyka społeczna niż typowe Dukajowe przetwarzanie świata.
"Zanim noc" to z różnych powodów mu się nie podoba, nie tylko małej dawki fantastyki naukowej (chociaż ona tam jest, zaszyta).
Anna Starobiniec - Schron 7/7 - nie wiem co autorka wąchała podczas pisania, ale nieźle odleciała. Trzeba mieć wyobraźnie żeby takie rzeczy płodzić. Ogólnie całkiem fajna i pokręcona książka, ale faktycznie były momenty że trudno się to czytało majac wrażenie, że pisarka delikatnie "odleciała".
Ja czytam głównie w drodze do pracy, czyli mniej więcej te 30-40 minut. Ewentualnie jak dzisiaj (wolne w pracy) i w domu nie ma co robić to też poświęcę tę jedną godzinkę na czytanie.
Po skończonej serii z Lancey Flint (polecam 4 książki: Ulubione rzeczy, Karuzela samobójczyń, Zagubieni, Mroczne przypływy Tamizy, zwłaszcza fanom Chemii śmierci i pozostałych książek Becketta) sięgnąłem po Wołanie kukułki Rowling (podpisanej jako Galbraith).
PIL - Zawsze apelowałem o to, aby dawać foty z książek, abym mógł je dać na czołówkę.
Cześć. Przeczytałem Hyperiona. Teraz pytanie czy Endymion ma jakieś powiązanie z Hyperionem? W sensie czy są ci sami bohaterowie.
Co do rozpoczęcia Endymiona nie jestem pewien, więc pomyślałem o Wiedźminie. Może mi ktoś napisać, jaki jest tytuł 1. tomu itd., bo nie wiem, od której zacząć, a w internecie na każdej stronie inaczej podają.
Jeszcze chciałem zapytać czy polecacie "Silos" Hugh Howey'a? Czy może to gniot jakich mało. :)
Sagę Sapkowskiego trzeba koniecznie zacząć czytać od Ostatniego życzenia a później Miecz przeznaczenia, a dalej to już ten piecoksiąg, czyli Krew elfów itd.
Jeśli nie chcesz czytać wszystkich opowiadań to pozaliczaj tylko te pt. "Ostatnie życzenie" i "Miecz przeznaczenia". Jeśli chodzi o Sezon burz to najlepiej zrobisz jak przeczytasz na końcu, bo to książka głównie dla fanów.
Ostatnie Życzenie
Miecz Przeznaczenia
Krew Elfów
Czas Pogardy
Chrzest Ognia
Wieża Jaskółki
Pani Jeziora
Sezon Burz
Przy czym akcja Sezonu Burz toczy się w głównej mierze przed wydarzeniami poprzednich tomów. Jednakże ja uważam tę książkę jako zbędny dopełniacz do reszty, więc lepiej zostawić sobie tę książkę na sam koniec.
Marcin017==> Endymion i Triumf Endymiona to bezpośrednia kontynuacja Hyperiona i Upadku Hyperiona.
"Silos" to dobre postapo, które, w przeciwieństwie do serii metro, dzieje się w 99,99% pod ziemią, w silosie, i tam ważniejsze od nawalanki z mutantami są wzajemne relacje osób, które przetrwały katastrofę. Mnie się "Silos" podobał, jest tajemnica i jej odkrywanie, dramaty i zwroty akcji. Co najważniejsze, Howey pisać umie i książkę dobrze się czyta. Nie pamiętam jednak jak to było w "Silosie", ale w kontynuacji korekta dała ciała na całej linii i w zasadzie na każdej stronie idzie znaleźć literówki, co po czasie zaczyna wkurzać. Imo warto po tę książkę sięgnąć.
Raziel -
Ostatnie Życzenie
Miecz Przeznaczenia
Krew Elfów
Czas Pogardy
Chrzest Ognia
Wieża Jaskółki
Pani Jeziora
Sezon Burz
Pogrubiłem te, które leżą u mnie i czekają na czytanie. Nie pytaj, dlaczego nie ma miecza xD
jestem ignorowany czy nikt rzeczywiście tutaj nie czyta literatury faktu?
Tygrysku, ja trochę czytam, ale z innych dziedzin raczej, więc nie mam o czym nawiązać rozmowy :)
Fantastyka, a potem ogólna beletrystyka są wśród userów najczęściej czytane, ale było tu wcześniej trochę wrażeń głównie o książkach o obozach, wojnie.
Sam niezbyt często czytam takie książki(tym bardziej o alkoholizmie), także tego...
Czytam drugi tom Igrzysk Śmierci, czyli W Pierścieniu Ognia i niestety nuży mnie ta lektura. Aktualnie znajduję się w połowie. Strasznie wolno się rozkręca, a połowa z tego, co przeczytałem dotyczy niepewnych uczuć Katniss, jakimi darzy obu chłopaków... meh. Więcej jej powielających się i nudnych przemyśleń, niż tego wszystkiego...
Obok zamieszczam moją aktualną kolekcję Kinga -->
A tutaj aktualna kolekcja Sapka -->
Mutant nie ma żadnego miecza, a ja z kolei posiadam dwa egzemplarze ]:>
Raziel - Żona kupiła "Krew Elfów" i "Czas Pogardy", potem ją uświadomiłem, że wypadałoby wcześniej przeczytać "Ostatnie życzenie" i "Miecz przeznaczenia", dokupiła mi to pierwsze, na miecz będę musiał poczekać. Chociaż nie pali mi się, bo i tak mam kilka zaległości, a do Wieśka szczególnie mnie nie ciągnie.
Proszę, Xavras, jak na partyzanta przystało, w maskujących barwach.
Moglibyście mnie dorzucić do listy https://www.goodreads.com/user/show/4640882-el-trael
Rzadko się odzywam, ale często przeglądam wątek ;P
Powiem ci Razielu, że te stosy książek powoli zaczynają robić wrażenie...
spoiler start
... magazynu
spoiler stop
Mutant - Na dobrej drodze czego? :D
HUtH - Oj tam, oj tam.
PIL - Niestety nie mam abo, ale jak coś to możesz wrzucić foto swojej książki. Wtedy może pojawić się w następnej części karczmy.
Trael - Dodam w następnej części.
Zastanawiam się nad umilaczem czasu w postaci kompilacji Edgara Allana Poe wydawnictwa Vesper. Do wyboru mam wersję jednotomową i trzytomową:
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/54166/opowiesci-milosne-smiertelne-i-tajemnicze I tom
Wersja 3 tomowa
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/175896/opowiesci-kryminalne-i-tajemnicze
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/181038/opowiesci-milosne-groteski-i-makabreski
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/206123/opowiesci-podroznicze
Opis ten sam cena też, ale wystarczy spojrzeć na ilość stron by wiedzieć, że więcej ma wersja 3 tomowa. Ktoś ma albo jest w stanie pomóc mi w wyborze? Szukam czegoś lekkiego na wakacje a jest to moje pierwsze spotkanie z Edgarem.
^ Musiałbyś porównać jakie są utwory w poszczegolnych wydaniach, wybacz, ale nie mam czasu dla ciebie tego porównywać i szukać :P
Ja czytałem z biblioteki porządny starszy zbiór, który ma prawie wszystko:
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/65522/opowiadania-i
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/65524/opowiadania-ii
oraz http://lubimyczytac.pl/ksiazka/38981/groteski-i-nowele-o-milosci i jeszcze jakiś zbiorek poezji (z różnymi przekładami), czasem się dublowało, ale to jest chyba wszystko albo niemal wszystko, co jest po polsku, spory czas temu to sprawdzałem, ale po takiej dawce Poe, a potem Lovecrafta, już miałem dość i trochę się zraziłem :P
Mi wygodniej czytać cieńsze książki...
Poza tym Poe nie jest "czymś lekkim na lato" :P Są utwory lżejsze/przewrotne, ale i tak są groteskowe i staromodne. Więc wybór dość kontrastujący z aurą...
HUtH - dziękuję! Zdaję sobie sprawę jaki jest charakter twórczości Poe'go, przez wyrażenie łatwe i przyjemne miałem na myśli to, że obecne książki które czytam (pod względem magisterki jak i hobby) dużo w większym stopniu mną wstrząsają ponieważ nie są wytworami wyobraźni autora a smutną relacją wydarzeń minionych dotyczącą tysięcy jak nie milionów niewinnych - ludobójstwa, wojny, niewolnictwo, gwałty i okaleczenia w Afryce.
O ile mi wiadomo, to składy tych wydań są takie same (a przynajmniej miały być, jak się tym interesowałem przed premierą). Wersja zbiorcza ma większy format, więc prosty przelicznik stron nie ma bezpośredniego zastosowania. A mógł być jeszcze inny skład i książka, by wszystko zmieścić w jednym tomie.
Chociaż pewności na 100% nie mam.
Postanowiłem sobie "odświeżyć" Malazańską i tak jakoś wyszło, że już kończę trzeci tom. Jest jeszcze lepsza niż za pierwszym razem :)
Ja chyba już się za to nigdy nie wezmę przeczytałem całość, pierwsze 5 tomów dwa razy, ale jak myślę o przedarciu się przez to jeszcze raz, to mnie strach oblatuje. Fajne to było, ale to lektura na kilka miesięcy co najmniej. Za dużo, lepiej spróbować coś nowego. A i "Kuźni ciemności" jeszcze nie przeczytałem...
Jesienne Wizyty, Lukjanienko
Mimo dosc niskiej sredniej oceny w internecie bardzo mi sie podobalo. Koncowka troche zniza poziom, ale mnie wciagnela.
Polecam milosnikom nieamerykanskich bohaterow i zacierania sie klasyzcznego dobra i zla ;)
Napisalbym wiecej, ale ledwo oczy trzymam otwarte, zatem przekopiuje tylko wprowadzenie od autora:
spoiler start
Siadajcie obok mnie. Siadajcie, to będzie długa historia. Sam nawet nie wiedziałem jak bardzo długa, gdy zacząłem ją opowiadać.
Lubicie straszne bajki? Ja – nie. W każdym razie, tak mi się wydawało.
Ale rzadko możemy robić tylko to, co lubimy.
Najważniejsze, co musicie zapamiętać od razu na samym początku – ta bajka nie jest o Was. Ona mogła się zdarzyć i może się zdarzyć – ale nie Wam.
Jesteście bezpieczni w swoim stabilnym i pewnym świecie. Nie ma Was w tej bajce, i nawet jeśli wyda Wam się, że jest inaczej, pomyliliście się. Możecie mi wierzyć.
I jeśli doczytacie do końca i poczujecie dotyk ciemności – nie bójcie się. To tylko straszna bajka, którą opowiadają straszni ludzie.
Ta bajka nie jest o Was.
Ale jeśli kiedyś w nocy w pustym mieszkaniu obudzi Was pstryknięcie włącznika, nie spieszcie się, by podnieść głowę i zapytać: „Kto to?”
Możliwe, że to będziecie Wy sami.
spoiler stop
Linda Polman "Karawana kryzysu" - interesujący i szokujący reportaż odsłaniający kulisy pomocy humanitarnej. Wydawać by się mogło, że pomoc takowa wysyłana w różne zakątki naszego globu to samo dobro a tu proszę, takowy mit zostaje obalony.
Czytał ktoś z was Królów przeklętych i mógłby wystawić opinie, bo ciągle mnie bombarduje reklama właśnie tej książki i porównują ją do Gry o tron. Zaznaczam, że jestem fanem Pieśni i nie wiem czy sobie kupić. W końcu sam Martin poleca :)
Chyba nie dam rady skończyć Blackout. Jezuuu.... jaka nudna jest ta książka. Została mi 1/3 ale chyba spasuje, bo odbiera mi to chęć czytania czegokolwiek.
Lubię gdy główny bohater jest narratorem. Lubię, ale tylko wtedy gdy ów bohater jest ciekawy. Niestety bohaterka Igrzysk Śmierci, czyli Katniss jest tak nudna, głupia i irytująca, że cała książka bierze w łeb.
Właśnie skończyłem drugi tom, czyli w Pierścieniu Ognia i czuję się tak zażenowany jak prawdopodobnie nigdy wcześniej...
Przy okazji nie rozumiem, ani fenomenu książek, ani tym bardziej filmów.
Jeszcze pierwsza część jest w miarę ok. Posiada przynajmniej ciekawy klimat, ale drugi to padaka.
No jak nie rozumiesz? Jest laska, która jest twarda, ale i czuła. Dostaje bęcki od losu, ale jednocześnie sobie z tym radzi z podniesioną głową. Jest krwawo i brutalnie, ale i jest miejsce dla więcej niż odrobiny glamour. Wreszcie jest przystojny młodzieniec, a w zasadzie nawet dwóch, co generuje wzruszające do łez dylematy miłosne. Wreszcie jest CEL, więc laska musi wybierać między własnym interesem a MISJĄ, co generuje (trudny termin) konflikt tragiczny, ale na szczęście zakończony (kluczowy termin) happy endem.
IMO gotowy przepis na sukces.
Pierwszy tom Igrzysk - fajne młodzieżowe czytadło, raz-dwa i po krzyku. Drugi tom już znacznie słabszy, nuda i moralne rozterki nastolatki zaczęły męczyć, ale dało się to czytać. Z kolei trzeci tom to już jedna wielka psychoanaliza umysłu nastki.
Mimo że główny rys fabularny ciekawy, nawet dobrze napisany, to główną wadą jest osoba głównej bohaterki. Kupiłem, przeczytałem, odstawiłem, i już pewnie nigdy nie wrócę.
Ostatnio z braku jakichkolwiek innych lektur, odświeżyłem sobie Piekarę i jego cykl inkwizytorski (Sługa ->Łowcy) i mimo że tak 20% każdego opowiadania to kopiuj wklej, to czyta się to bardzo sprawnie, nie nudzi. Nie jest to może cykl najwyższych lotów, ale jako czasoumilacz sprawdza się świetnie.
Podziwiam kunszt rzemieślniczy Piekary, potrafi świetnie pisać, podczas czytania jest taki flow, zdanie za zdaniem, wszystko płynnie, rzadko coś takiego spotykam.
Teraz zabrałem się za Drogę Królów - Sandersona, kobyła straszna, źle się taką cegłę trzyma w rękach, ale wygląda na to że zawartość zrekompensuje wszystkie fizyczne niedogodności.
przeczytałem Ojciec Tadeusz Rydzyk. Imperator i powiem wam, że ten facet zachowuje się jak imperator własnego imperium. śmiem twierdzić, że większość konfliktów na prawicy politycznej ojciec dyrektor zaognia regularnie. książka dość wyważona i tylko zastanawia co jeszcze imperator wymyśli. polecam
Shadowmage - z tego względu rzadko tykam książki fantasy popełnione przez pisarki. Czasem, któraś sie wyłamie (Rowling, Norton) ale zwykle jadą wg twojego schematu.
Też strasznie męczę Blackout :/ może ktoś napisze jak się kończy, to oszczędzę sobie cierpień. Przeczytałem jakieś 20% ale chyba więcej nie dam rady.
Szybciej bym się zabrał za Wayward Pines, które mam nadzieję jest lepsze.
Tygrysek==> Przeczytaj jeszcze "W rodzinie ojca mego" równie ciekawe spojrzenie na zjawisko jakim jest Radio M.
kapciu==> Norton się wyłamuje ze schematu???
"Igrzyska śmierci" to książka dla nastolatek tak więc nie dziwie się ze nie podchodzi facetom po dwudziestce. Szczerze mówiąc martwiłbym się gdyby taki facet identyfikował się z główną bohaterką i jarał strasznie jej przygodami. Nie jesteśmy targetem.
Podobnie zresztą z Harrym Potterem - pewnie by mi się podobał gdybym go czytał mając lat mniej niż mam, ale w momencie jak się ukazał miałem za sobą Tolkiena, Le Guin czy Zelaznego tak więc nie wytrzymał konkurencji i poległ w przedbiegach jako infantylna książka dla nastolatków.
kapciu-->To trochę niesprawiedliwa ocena kobiecej twórczości - w dużej mierze po prostu zależy dla kogo piszą. Tak się złożyło, że w fantastyce obecnie większość to teksty od gospodyń domowych dla gospodyń domowych, ew. rzeczy wywołujące szybsze bicie serca u nastolatek. Ale to jest pisane z takim założeniem i dla takiego czytelnika - czyli to, co pisze Dibbler.
Jednocześnie jest całkiem spora grupa autorek, które piszą bardzo dobrze i jeśli nawet znajduje się w ich książkach ten "kobiecy pierwiastek", to jest on dobrze wkomponowany w całość.
Dibbler-->Ale Collins pisze nawet nieźle. To i tak duży plus w natłoku klonów. Nortonka to może wyłamywała się ze schematów, jak pisała - w sensie rola kobiety. Ale czytać się tego nie da... A poza tym masz rację :)
tygrysek-->polecasz i ocena 6.5? Dla mnie to taki przeciętniak. Ale ja o czym innym: piszesz, że wyważona, ale jednocześnie z tych twoich kilku zdań wynika, że obraz Rydzyka daleki jest od tego, jak postrzegają go słuchacze Radia M. Możesz coś więcej o nastawieniu autora napisać, jak dobiera fakty i skąd czerpie wiedzę?
Shadowmage ---> Collins może i pisze nieźle ale jestem chłopcem i dla mnie harlequiny to pisze Sanderson czy Gemmel. Na zasadzie tyłka nie urywa ale jest sprawie napisane i na mnie działa. To tak samo jak łatwiej mi się identyfikować z postaciami z serialu Vikings a nie z serialu Glee:) Jedno i drugie czysta rozrywka, ale jakoś rąbanie toporami i palenie wiosek ciekawsze niż śpiewanie w liceum.
dzięki Dibbler
Shadowmage - ja prezentuję zupełnie skrajne spojrzenie na tego człowieka, radio maryja ma drugą stronę medalu a książka jest po środku. śmiem twierdzić, że jest wyważona właśnie dlatego. choć tam gdzie dwie strony to trzy racje ostatecznie. ostatecznie rzuca się w oczy to, że autor nie ocenia zachowań ani decyzji ojca dyrektora
a co do oceny to jest to moja dopiero piętnasta książka przeczytana w życiu i mam problem z poprawnym ocenianiem. dobry z plusikiem jak we wstępniaku można wyczytać
piętnasta
To nie jest możliwe. Chyba że nawet w podstawówce nie byłeś.
Nie, ale coś tam z książki i zeszytu czasem trzeba... trochę się tego zbierze. No w ogóle jakimś sposobem trzeba się nauczyć czytać...
Ja jak słyszę, że ktoś przeczytał w życiu 15 książek, to nie biorę tego tak dosłownie. Bo gdy ktoś się wypowiada w ten sposób to na bank chodzi tu o książki czytane hobbistycznie, w wolnym czasie, dla przyjemności, a nie o szkolne podręczniki i instrukcje do sprzętu AGD/RTV ;)
Huciu, no pacz jaki z ciebie wysublimowany pasjonat. :P
Chyba lepiej zacząć czytać pózno niz pozniej..
"Futu.re" coraz bardziej boli, nie wiem, czy wytrwam.
Dajciez spokoj, nie bez powodu nie ma tutaj ani jednej osoby w wieku szkolnym, która dzieliłaby się wrażeniami ze szkolnej lektury. Lektur zwyczajnie się do "dorobku" nie liczy.
Ja obecnie czytam "Pamięć wszystkich słów" i po 150 stronach mam uczucia mieszane, klimat powieści jest fajny, ale nie podchodzą mi jak na razie bohaterowie i to co się z nimi dzieje. Jakoś górska straż jest mi bliższa po poprzednim tomie, mimo że druga ksiazka z serii podobała mi się bardzo, a opowiadała o tych samych postaciach.
właśnie, że piętnasta. pewno się zastanawiasz, jak sobie poradziłem w szkole. nawet zdałem maturę ze średnią 4. sprawa jest prosta, bo wystarczą umiejętności socjotechniczne oraz selektywne czytanie i wcale nie mówię o brykach. za małolata przeczytałem kilka książek, ale jest to kilka sztuk i nawet nie pamiętam jakich, więc uznaję, je za nieistniejące. umiejętność czytania posiadam, bo jako pracownik it muszę regularnie pochłaniać kilobajty tekstu. co się okazało to czytanie idzie mi całkiem sprawnie
na gwiazdora kupiłem sobie kundelka i złapałem bakcyla
no i jeszcze powiem wam szczerze, że jak tylko przebrnę przez kilkadziesiąt książek które mam na liście to mam zamiar wrócić do wszystkich lektur szkolnych, których nigdy nie przeczytałem. niektóre lektury to będą i prawie 30 lat czekać na moje zainteresowanie :)
Pamięć wszystkich słów jest bardziej kameralna od Nieba ze stali, ale czy to źle? Mi się bardzo spodobał wątek Deany, ale to ze względu na intrygę, strasznie lubię takie klimaty.
Ogólnie dzieje się mniej, ale jak to u Wegnera, zawsze prowadzi to do czegoś większego.
mam zamiar wrócić do wszystkich lektur szkolnych, których nigdy nie przeczytałem
Tygrysie nie idźcie tą drogą!
Życie jest za krótkie na wszystkie dobre książki a sporo lektur obowiązkowych to po prostu słabiaki.
Nie, nie wszystkie, ale hity takie jak: Nad Niemnem, Lalka, Dziady, Chłopi, Pan Tadeusz, Granice można spokojnie odpuścić (szczególnie, że wiele z nich to cegły).
Fajne są za to Mistrz i Małgorzata, Makbet, Jądro Ciemności, całkiem w porządku Przedwiośnie i Dżuma.
Zgadzam się, "Lalka" to dobra książka. Jest to jedna z niewielu lektur, które mi się podobały.
Ja tam lubiłem Konrada Wallenroda, Tajemniczy Ogród oraz Folwark Zwierzęcy.
Obecnie czytam Żmiję - Andrzeja Sapkowskiego. Wrażenia z początku? Mocno średnie. Zobaczymy, co będzie dalej.
1/4 Żmii za mną. Póki co nie jest tak źle, jak to niektórzy krytykowali, ale do Wiedźmina, bądź Trylogii Husyckiej jednak daleko.
Konflikty w Sudanie - Robert Łoś - książka niewątpliwie solidnie przygotowana, nie jest jednak ona skierowana dla laików przez ilość informacji jaką zawiera. Polityczny kocioł panujący w Sudanie od czasów kolonializmu sprawia, że książkę czyta się ciężko pomimo jej niewielkiej objętości ~140 str. Co prawda jak się przebrnie przez fragment książki zatrzęsiony ugrupowaniami politycznymi to czyta się ją zdecydowanie lepiej, to nie polecam jej - chyba, że w ramach poszerzenia wiedzy (podstawą mojej wiedzy były reportaże Kapuścińskiego i okazały się nie wystarczające).
To się pochwalę wpisem o majowych lekturach: http://shadowmage.nast.pl/2015/06/raport-czytelniczy-052015/
W skrócie: 11 książek, w tym nowy Sanderson, Nesbo, Crummey, Patykiewicz czy Kossakowska. Gatunkowo pełen przekrój: fantastyka, mainstream, kryminał, reportaż.
Jestem w trakcie przerabiania całej serii Diuny Herberta i doszedłem do wniosku, że zdrowo byłoby czytać coś w przerwach między kolejnymi częściami, żeby uniknąć monotonii. Zawsze uważałem za jedną z największych skaz na moim charakterze i porażek życiowych jest nieznajomość twórczości Lovecrafta, przynajmniej nie w bezpośrednim sensie. Dlatego chciałbym się teraz za to zabrać. Przejrzałem jego twórczość i zauważyłem, że większość to opowiadania i jest tylko garść "pełnowymiarowych" książek. Ktoś zaznajomiony z tematem mógłby wtrącić trzy grosze na temat obowiązkowych tytułów i chronologii?
Jak interesują cię polskie wydania to słuszny wybór jest tylko jeden: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/148994/zgroza-w-dunwich-i-inne-prze-ra-za-jace-opo-wie-sci
A propos oceny "Lalki" [62]. Moim zdaniem "Lalka" to powieść dla dorosłego, dojrzałego czytelnika i wpychanie jej do lektur szkolnych jest nieporozumieniem. Zraża tylko do niej młodzież. Podobnie jest z "Nad Niemnem" i "Chłopami". Te powieści zyskują w miarę wzrostu lat czytelnika.
Ew. można jeszcze próbować wcisnąć ją w klasie maturalnej ale to też będzie pozycja dla bardziej wyrobionego czytelnika, a nie dla takiego, który do każdej lektury jest nastawiony na nie.
Jest taka powieść/opowiadanie "Gavroche". Jest to fragment "Nędzników" W. Hugo, opracowany dla młodzieży. IMHO można by zrobić coś podobnego z "Lalką". Wydać ją dla młodzieży w okrojonej wersji bez Pamiętnika starego subiekta (który IMO jest najbardziej nużącą młodzież częścią powieści) albo przynajmniej bez tych fragmentów Pamiętnika, które wspominają młodość Rzeckiego.
Myślę, że wtedy ocena "Lalki" mogłaby być wyższa.
A tak na marginesie: w której klasie jest to obecnie lektura?
A jak czytasz po angielsku i w ebookach, to tu masz całość: http://arkhamarchivist.com/free-complete-lovecraft-ebook-nook-kindle/
A co do konkretnych utworów - w sumie jest kilka kanonicznych, ale tak naprawdę wystarczy wziąć dowolny zbiorek i mieć już pojęcie o co biega. Ma kilka motywów, które miętoli namiętnie.
W tym i następnych postach zaprezentuję część swojej kolekcji książek. Część, czyli jakieś 10%, reszta będzie...wkrótce, jak będę miał wenę na fotografowanie.
UP
UP
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
i 14
Nie wiem co ci powiedzieć po tym jak zobaczyłem KSIĘGĘ MORMONA...
Jestem z zamiłowania religioznawcą (w planach studia podyplomowe z tego) więc zbieram i czytam wszelkie religijne książki (później pokażę tego więcej jak porobię foty, bo książek z mito i religioznawstwa mam dosyć sporo).
No proszę...
A z sławnym/niesławnym Attylą kiedyś na forum dysputy prowadziłeś? :D
Daaawno temu, nie pamiętam już o co. Jestem agnostykiem silnie SYMPATYZUJĄCYM (niczego nie wyznającym) z ruchem neopogańskim (głównie hellenizmem) i systemami dalekowschodnimi (buddyzm, shinto, taoizm, konfucjanizm i hinduizm) więc nie wiem jak by taka dyskusja wyglądała, ale nieważne. Religie to moja pasja ale nie tylko, postaram się w weekend wrzucić kolejne zdjęcia, z książkami ciekawszymi niż to co dziś wrzuciłem:)
więc nie wiem jak by taka dyskusja wyglądała
wiadomo jak :)
strasznie rozwlekły ten opis swojego "wyznania"... żeby mu dorównać, to chyba musiałbym się nazwać ateistą czy też człowiekiem bez laski wiary na kanwie katolicyzmu jako jedynej słusznej religii :D
Ale to nie wątek od tego, zbaczamy w ogniście parzące moderację rejony
Czy coś poza Dumasem (płaszcz i szpada), Mayem (indianie) i Christie/Doyle (detektywi) jest warte przeczytania?
Mnóstwo rzeczy... doprecyzuj o co ci chodzi, bo walnąłeś zestaw lektur mojego dzieciństwa. W tej kategorii to jeszcze przygody Tomka Szklarskiego :)
Detektywistyczne - osadzone w epoce wiktoriańskiej lub początku wieku XX.
Przygodowe - indianie północno-amerykańscy, kowboje, dziki zachód lub też Afryka prekolonialna (powstanie mahdystów i obrona Chartumu, wyprawa Livingstone'a wgłąb interioru afrykańskiego) lub powieści podróżnicze pokroju Robinsona Crusoe, choć mogą być też dzienniki morskich wypraw (np. Cook).
Płaszcz i szpada - Francja od epoki muszkieterów po XIX w. mogą też być piraci do których mam niesłabnący sentyment od czasów dzieciństwa :)
Nie wiem samemu o co mi dokładnie chodzi, wiem jedynie to że chcę nadrobić braki (w młodości mało czytałem) także interesuje mnie klasyka polska i zagraniczna z tych właśnie gatunków. Lektura do łóżka ale też i nad jeziorko.
Przygód Tomka Szklarskiego też nie czytałem, na pewno się zapoznam z nimi.
Detektywistyczne - tu z klasyki pomysłów za bardzo nie mam oprócz tego, co wymieniłeś.
Indianie - "Złoto Gór Czarnych" (też Szklarski). Ameryka to ogólnie Curwood i Cooper.
Podróżniczo-awanturnicze - w zasadzie wszystko Verne'a. May napisał też cykl o Imperium Osmańskim. Nawet chyba go wolałem od indiańskich.
Sabatini (np. Kapitan Blood), Salgari (Władca ognia). Z bardziej młodzieżowych np. książki Ballantyne'a. Dumasa sporo książek jest niezłych (Hrabia Monte Christo, o cyklu muszkieterskim nie wspomnę).
Piracko-morskie to jeszcze "Pilot" Coopera, "Czerwony korsarz" Curwooda, cały cykl o Hornblowerze Forestera.
Nie ma sprawy. Fajny morski cykl, chociaż bardziej wyważony i mniej awanturniczy, to napisał O'Brian.
Verne jak najbardziej godny przeczytania. Trylogia "Dzieci kapitana Granta", "20 000 mil podmorskiej żeglugi", "Tajemnicza wyspa" to kapitalne przygodówki (z naciskiem na dwie ostatnie).
Iselor (Łódź) - co to znaczy "silnie SYMPATYZUJĄCYM"? możesz polecić jakieś książki o rodzimowierstwie (wyznaniowo) oraz o islamie (tutaj oczekuję rzeczowej wiedzy na temat o co tak naprawdę chodzi)?
Silnie sympatyzujący = lubiący, "dobrze życzący", jakby trzeba było to i broniący na polu słownym a jak by trzeba to i zawsze mogę pomóc przy organizacji wydarzeń, spotkań etc (co miało ostatanio miejsce w Łodzi podczas wykładu znajomego o hellenizmie).
Nie lubię monoteizmów i nie są one w moim obszarze zainteresowań poza podstawami więc co do islamu nic nie polecę. O neopogaństwie jako religii (nie mówię o mitologii, bo o tym pisał choćby Gieysztor) nie ma chyba nic. Ok, niedawno wyszło "Neopogaństwo" wyd. WAM ale to chała jest niewarta tykania.
Szyszłak - Może nie do końca to, ale akcja Zabójczego Błękitu toczy się w XVII wieku bodajże. Interesujący kryminał.
Rzuciłem na razie czytanie Blackout. A raczej rzuciłem je w zeszłą sobotę. Dla kurażu wziąłem do ręki pierwszą z brzegu nieprzeczytaną książkę. Pało na Mordercę bez twarzy Henninga Mennkella.
I wsiąknąłem na tyle, że książkę dziś rano odłożyłem przeczytaną na półkę, a przez cały tydzień tylko w poniedziałek odpaliłem Wiedźmina III :)
Bohaterem historii jest Kurt Wallander. Ja postać znam ze szwedzkiego serialu, więc wiedziałem z kim mam do czynienia. Morderca bez twarzy to pierwsza powieść z nim w roli głównej. Do rozwikłania ma sprawę podwójnego bestialskiego morderstwa w pewnej wsi. Jednak nic nie jest, jak zwykle, tak oczywiste jakby się na pierwszy rzut oka wydawało.
Powieść mnie wciągnęła. Nie jest to jakaś super sprawa, raczej w setce must read się nie znajduje, ale jest to książka ciekawie napisana, z wyraźnym głównym bohaterem, z dobrą, poprawnie opowiedzianą historią, którą się lekko i przyjemnie czyta. Nie ma tutaj wstawek które będą nudzić, nie ma niepotrzebnego rozpisywania się na niezwiązane z historią rzeczy, jest wątek poboczny który dobrze ze wszystkim się komponuje. I dlatego polecam ten kawałek kryminału wszystkim, którzy w tym momencie czytają jakieś badziewie które się dłuży i nie można przez nie przebrnąć.
Do Blackouta może wrócę, jak mi niechęć minie.
Ocena: mocne 7 w skali LC (7.5 GOL).
Ad [92]. Cudze chwalicie swego nie znacie :-)
Szyszkłak, z pirackich przeczytaj jeszcze Opowieść o korsarzu Janie Martenie. To "kolorowa" trylogia składająca się z 3 tomów: Czarna bandera, Czerwone krzyże, Zielona brama.
Porównywalna z Kapitanem Bloodem a lepsza IMHO od Wyspy skarbów Stevensona. Mało znana dlatego że polska. Gdyby to napisał Anglik już dawno byłaby wielokrotnie sfilmowana.
Z indiańskich jeszcze polecam Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka J. F. Coopera (choć Cooperowi niektórzy zarzucają zbyt dużo opisów przyrody) składający się z: Pogromcy Zwierząt, Ostatniego Mohikanina (sfilmowana), Tropiciela Śladów, Pionierów i Prerii.
Czytać należy w tej właśnie kolejności.
Edit. Opowieść o korsarzu ... napisał Janusz Meissner.
Zyga, wiedziałem, że o kimś zapomniałem :( Bardzo lubię książki Meissnera, także lotnicze czy opowieści o jego psach.
"To nie jest zła pozycja książkowa ale trudno jest odnaleźć grupę czytelników do których jest ta książka przeznaczona. Dla tych co w podstawówce wiele lat temu mieli historię ilość faktów oraz dość monotonny język może zniechęcić. Dla historyków lub osób mające dość szerokie historyczne spojrzenie na dwudziestolecie międzywojenne będzie to pozycja lekka trącająca o tabloidy. Mimo wszystko polecam książkę jako lekką lekturę uzupełniającą dwudziestolecie międzywojenne o ciekawostki, o których mało w podręcznikach."
Afery i skandale Drugiej Rzeczypospolitej - Słąwomir Koper
Shadowmage, Mutant, raziel88ck, Zyga - dziękuję!
"Skradzione anioły - porwane dzieci Ugandy" Kathy Cook Łatwa w odbiorze, pomimo niełatwego tematu jakim są dzieci żołnierze wykorzystywane przez Josepha Konego. Opowieść o dziewczynkach które zostały porwane z katolickiej szkoły i skazane na horror życia obozowego w towarzystwie tego ściganego listami gończymi diabła. Łatwy prosty język, ograniczona liczba faktów historycznych sprawia, że czyta się tą książkę szybko. Sam konflikt ugandyjski jak i sudański dość mocno spłycony przez autorkę, ponadto zdarzają się wpadki pokroju stwierdzeń jakoby Idi Amin w okresie swojej dyktatury wysiedlił i zajął majątki INDIAN. Jako, że siedzę w temacie to nie uszło to mojej uwadze i doszedłem do wniosku, że chodziło zapewne o hindusów i chińczyków. Książka jako lektura uzupełniająca daje radę, ale tylko jako taka właśnie przez tego typu kwiatki.
Ja ostatnio przeczytałem „Futu.re”. Jako fan „Metro 2033” nie mogłem przejść obojętnie i się nie zawiodłem. Nie wiem nawet, czy to nie jest jak dla mnie jego najlepsze dzieło. Ciężko się zdecydować ;).
Teraz coś zamówię z Empiku z tej promocji do -70% na książki. Z tego co widziałem na stronie, to jest sporo fajnych tytułów. Będzie co czytać!
Ostatnio nie miałem czasu na czytanie, więc jestem dopiero w połowie Żmii. Póki co akcja stanęła dęba i jest nudno. Na dzień dzisiejszy czuję się jakbym czytał nie powieść, a opowiadanie.
Bo to jest opowiadanie, tylko Sapkowski stwierdził, że powieść pisze się tylko nieco dłużej niż opowiadanie, a kasa lepsza. Efekt jest, jaki jest, czyli rozwodniony.
Polecicie coś podobnego do Gniewu Miłoszewskiego? Polskie realia i te srpawy...
UP 1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
i ostatni
Takie wydanie Trylogii - Sienkiewicza, to mi się śni po nocach ;|
[149] No jak co? Mój księgozbiór.
o kurde....
Nie no w sumie słusznie, w końcu to wątek o naszych książkach no nie? :P
Tylko, że spam ostry.... (współczuję na telefonie)
Raziel, jako twórca wątku, masz opcje ukrywania postów, weź ukryj te między pierwszym a ostanim z obrazkami :D
Mój Boże, gdybym ja miał zrobić zdjęcia wszystkim książkom, które posiadam w domu (głównie te stare) to postów by tutaj zabrakło ...
Ja rozumiem pochwalić się kolekcją książek np. Kinga (bo jest ich dużo), ale żeby walić wszystkie ... Nie lekka przesada ?
BTW. Po Wołaniu kukułki wziąłem się za Jedwabnika. Zostało mi lekko ponad 100 stron i pewnie niebawem skończę. Co by nie było z pewnością sięgnę po kolejny tom z detektywem Cormoranem i jego asystentką Robin, bo czyta się te kryminały przyjemnie :) A później biorę się wreszcie, po paru latach przymierzania za To Kinga - już chyba nadszedł czas.
Kończę czytać właśnie Pieśń Lodu i Ognia i tak się spoglądam w stronę cyklu Roberta Jordana "Koło czasu". Czy ktoś tutaj może wyrazić swoją opinię na ten temat? Zakochałem się w wielotomowych sagach fantasy właśnie dzięki PLiO oraz Wiedźminowi i teraz muszę wynaleźć sobie coś nowego :) Oczywiście wiem, że mam do wyboru jeszcze kilka świetnych serii ale np. Archiwum Burzowego Światła i Malazańską KP chce sobię zostawić na później bo podobno miażdzą wszystko. Te serie mogły by mi odebrać przyjemność podczas czytania innych książek, bo patrzył bym na nie przez pryzmat tych lepszych sag.
Kilka pierwszych tomów niezłych, później równia pochyła. Nie doczytałem (gdzieś na etapie 10 tomu wydania oryginalnego), a było to w czasach, kiedy łykałem niemal wszystko.
Zamówiłem sobie Przewodnik po sadze Koło czasu, więc przeczytam i zobaczę czy mnie to zainteresuje. A w innym przypadku nie wiem co mógłbym teraz czytać.
Takie coś kiedyś popełniłem, może ci się przyda: http://naekranie.pl/artykuly/najlepsze-wspolczesne-serie-fantasy
Dzięki za linka, ale jestem stałym bywalcem tamtego portalu więc już wcześniej widziałem :D Narazie przeczytałem kilka pierwszych rozdziałów na temat uniwersum Koła czasu i jest bardzo interesująco, szczególnie jeśli chodzi o magię (najlepsza wiadomość dla mnie to to że jest powiązana z żywiołami). Także, jeśli natężenie wydarzeń w cyklu jest spore i akcja nie nudzi to zabieram się za cykl Koła :)
Iselor (Łódź) -> Bardzo ładne wydania.
skończyłem "Pamięć wszystkich słów", imo najsłabsza z napisanych do tej pory części. Nie jest zła, ale odstaje od poprzedniczek i poziomu do jakiego Wegner w nich przyzwyczaił. Ta kameralność jest ok, ale raczej na opowiadanie a nie taką cegłę. Cała książka kojarzyła mi się bardziej z encyklopedią kultów, religii i historii niż fabułą. Historia przez 3/4 książki wlecze się jak flaki, gdyby nie klimat to bym się tym męczył, końcówka, która jest bardziej zbliżona do poprzednich książek, dodaje całości sporego plusa.
Mam nadzieję, że następne książki będą jednak nieco żwawsze, nie zależy mi na ciągłej napierdzielance, ale żeby działo się coś więcej.
Świat przez Wegnera wykreowany jest bardzo bogaty i klimatyczny, ma dobre pióro i nawet jak zwalnia to czyta się dobrze, jednak spodziewam się po tej serii czegoś innego. Ocena jak na moje narzekania będzie wydawała się wysoka, ale to tylko znaczy o jakości.
"Chemia śmierci" Simon Beckett - bardzo dobra książka. Ale muszę się pochwalić, że udało mi się rozszyfrować mordercę. Domyślałem się kto jest tym głównym złym i już nie było takiego zaskoczenia. Książkę gorąco polecam i zabieram się za kolejny kryminał.
Mutant ->
Według mnie za surowo oceniłeś nowego Wegnera, nie jest to może poziom Nieba ze stali, czy opowiadań, ale nadal bardzo porządne czytadło. Autor co prawda przyzwyczaił czytelników do sporej dawki akcji i porządnej rozpierduchy, ale taka odskocznia w postaci Pamięci (...) fajnie wpasowuje się w budowanie historii krainy.
Kameralność, także w znaczący sposób odzwierciedla zmiany w świecie, na stepach było mocne tąpnięcie, za to na dalekim południu jest spokojniej, zawiązuje się jakaś większa intryga.
Co mi się u Wegnera bardzo podoba, to flow czytania jego dzieł, strona leci za stroną i chce się tylko więcej.
jarekao ---> Doczytaj 3 kolejne książki z Davidem Hunterem. Dobrze się je czyta. Jak skończysz polecam kolejny cykl czterech książek, tym razem o policjantce Lancey Flint, czyli Ulubione rzeczy, Karuzela samobójczyń, Zagubieni i Mroczne przypływy Tamizy (ta ostatnia najsłabsza).
Doczytałem Jedwabnika i przyznam, że Wołanie kukułki spodobało mi się bardziej. Druga część z detektywem Cormoranem Strikem była mniej wciągająca. Po trzecią część na pewno sięgnę.
Zabieram się za To Kinga. Ponad 1000 stron (wydanie Albatros 2015). Przy moim tempie czytanie pewnie ze 2 miesiące mi to zajmie :)
EnX - Książka jest dobra, szóstka to ocena akurat, odstaje od poprzedniczek, gdyby to był pierwszy tom i nie wiedziałbym na co stać Wegnera, to by była wyższa ocena.
Mort Castle - Obcy - no cóz, liczyłem na więcej. Niby nie ma sie czego czepiać, bo napisane to fajnie i czyta się dobrze. Oryginalnośc tej książki polega na tym, że na świat patrzymy oczami tego "złego" który tylko czeka aby komuś wyrządzić krzywdę. Czeka tez na coś innego, i w tym czymś upatrywałem szans na niezłą jatkę. Niestety wyszło jak zwykle. Autorowi zabrakło jaj żeby pojechać po bandzie. Szkoda.
Paulina Hendel - Zapomniana Księga: Strażnik - polskie i naprawdę fajne. Świat po apokalipsie i nasze słowiańskie "demony". Udane połaczenie choć przedstawiony świat dość ograniczony. Momentami miałem wrażenie że podobne to do filmu "Osada". Sama końcóweczka też świetna i chetnie sięgnę po drugi tom aby zobaczyć co też autorka powymyślała dalej bo zakręciła niewąsko.
Co Ci dokładnie nie spasowało? Miłe, łatwe i przyjemne. Raczej nie ma ambicji być czymś więcej ale mnie to nie przeszkadza. Jak w książkach szukam fajnej historii, a ta tutaj mi spasowała. Faktem test że mi wystarczy klimat postapo i już mi sie podoba więc może dlatego tak dobrze oceniam :)
Chciałem wrzucić recenzję, ale jeszcze mi się prawa z NF nie uwolniły... Ogólnie słabiutkie językowo (k..wicy dostawałem od zdań prostych), naiwne do bólu nawet biorąc pod uwagę, że to dla nastolatków jest, widoczne punkt po punkcie rozwijanie konspektu. Można mnożyć. Drugi tom ciut lepszy. Czyli ani miłe, ani przyjemne. Proste? Tak, ale to niekoniecznie atut :P
Faktem test że mi wystarczy klimat postapo - to chyba wszystko wyjaśnia :)
No ale jak ci się podoba, to właśnie ukazał się 3 tom.
Igrzyska Śmierci: W Pierścieniu Ognia - książka nudna i frustrująca, bo posiadająca irytującą bohaterkę. Jej przemyślenia są tak nudne i tak bezsensowne, że głowa mała. Aż żal cokolwiek pisać na temat tych popłuczyn. Ponadto mało akcji, brak zaszczucia oraz klimatu, które w filmie były o dziwo wyczuwalne. Nawet sama Katniss została lepiej wykreowana od tej niezdecydowanej marudy z książki.
I takie małe porównanie. Pierwsze Igrzyska Śmierci podobały mi się w pisemnej formie. Miały klimat i generalnie niemal wszystko grało. Choć jak na tak krwawe warunki, zbyt ładnie się to wszystko układało. Niemal jak w bajce. Jeśli chodzi o film, to cierpiał on na uproszczenie względem pierwowzoru oraz z powodu kiepsko poucinanych scen. Wali amatorszczyzną na kilometr, co utrudniło mój odbiór. Ponadto to, co było ciekawe w książce, w filmie niestety nużyło.
Za to w kwestii Pierścienia Ognia jest na odwrót. Film ciekawy, zróżnicowany i efektowny. Za to książka nudna jak flaki z olejem. Krótko podsumowując: jeśli chodzi o książki to lepsza jest jedynka. Z kolei jeśli chodzi o filmy to dwójka.
Suzanne Collins zmarnowała dość przyzwoite uniwersum, popełniając W Pierścieniu Ognia.
Żmija - cała powieść przywodzi na myśl rozciągnięte na siłę opowiadanie. I tu tkwi największy problem oraz minus Żmii. Historia zapowiadała się ciekawie, ale summa summarum wyszła średnio. Ponadto mało tu sapkowego humoru oraz akcji. Ot taka historyjka bez większego celu i sensu. Ot niezbyt pociągająca przygoda. W krótkim tego słowa znaczeniu - średniak.
Jeśli chodzi o dzieła tego autora to cykl o Wiedźminie jest najlepszy, bo i posiadający najciekawsze uniwersum oraz postaci. Szkoda tylko, że Wieża Jaskółki, a już w szczególności Pani Jeziora oraz Sezon Burz skutecznie psują znakomitą całość. Trylogia Husycka zajmuje w moim rankingu drugą pozycję, choć ostatni tom nazwany Lux Perpetua również nie do końca przypadł mi do gustu, mimo że był dobry. W każdym razie polecam każdemu, komu przygody Geralta z Rivii przypadły do gustu, ponieważ losy Reinmara z Bielawy również potrafią wciągnąć na wiele dni i nocy.
Warto też sięgnąć po kompletny zbiór opowiadań Maladie i inne opowiadania, w których większość historii potrafi zadowolić. Za to Żmiję można sobie odpuścić. Ja przeczytałem ją dlatego, bo lubię książki Sapka i swoją drogą byłem ciekaw, jak mu ta Żmija wyszła. Czy faktycznie, aż tak źle. Po przeczytaniu stwierdzam: tragedii nie ma. Dobrze również nie jest. Jest przeciętnie do bólu. Miejscami całkiem fajnie, ale w większość tak sobie.
Aktualnie czytam Uciekiniera, a następnie biorę się za ostatni tom Igrzysk Śmierci (dobrze, że nie ma ich więcej) - Kosogłosa.
"Znalezione nie kradzione" to kolejna historia Kinga, w której bohaterem jest nastolatek, ma słabość do dzieci. Historia jest imo mocniejsza niż w "Panu mercedesie", Morris to niezły psychol, który opętany notesami nie cofa się przed niczym. Jak to u Kinga bywa, leje troche wody i rozwleka nieco całość, ale i tak nie jest najgorzej. Szczęśliwie, detektyw Hodges ma tu marginalna role, większość poświęcona jest Morrisowi i Peterowi. Jest całkiem brutalnie, zakończenie nie jest zwalone, kto ma zginąć ten ginie, chociaz jest przewidywalne. Troche smuci mnie strona w która podąża Pan Mercedes,
spoiler start
niepotrzebne mu te para zdolnosci, chyba ze ja zle odebralem ostatnia strone.
spoiler stop
Ogólnie mię się podobało, szału nie ma, ale poziom Kinga (dla fana) jest zachowany.
Aktualnie czytam Uciekiniera i już po paru chwilach dobrnąłem do 50 strony. Nieźle. Dawno nie czułem takiego zapotrzebowania na czytanie. Brakowało mi tego, bo ostatnie książki nie zdołały mnie w ten sposób zaspokoić. Liczę na więcej. :D
No i wracając do Kinga. Poniżej zapodam linki do wydań, które kolekcjonuje. Oczywiście z pytaniem, które książki polecacie?
http://nobody-fun.blogspot.co.at/2012/05/seria-z-logo-wydawcy-na-grzbiecie-z.html
http://nobody-fun.blogspot.co.at/2013/08/seria-w-miekkiej-oprawie-z-wersalikami.html
Przeczytałem:
1983 - Christine
1974 - Carrie
1975 - Miasteczko Salem
1979 - Martwa Strefa
1979 - Wielki Marsz
1983 - Cmętarz Zwieżąt
1978 - Nocna Zmiana
2001 - Łowca Snów
2013 - Joyland
1977 - Lśnienie
2013 - Doktor Sen
2011 - Dallas '63
1987 - Misery
1983 - Rok Wilkołaka
Swoją drogą Mroczna Wieża pojawiła się w nowym, twardym wydaniu.
A czy oglądałeś wcześniej film? Pytam, bo ja go widziałem i z tego powodu jakoś mnie do książki nie ciągnie.
Więc czy warto czytać jeśli się zna przebieg akcji?
Masz na myśli Igrzyska Śmierci czy Uciekiniera? Uciekiniera ogladalem wielokrotnie przed książką i tak jak bylo z Christine, napalilem sie na książki.
Jesli chodzi o Uciekiniera to film z książką nie ma nic wspolnego. Przynajmniej tak wnioskuje na te chwilę.
Igrzyska z kolei ogladalem niedokładnie. Dopiero po przeczytaniu zaczalem uważniej przyglądać się ekranizacji.
Przeczytałem "Ostatnie życzenie", nie spodziewałem się, że wiedzmin tak mnie ujmie. Opowiadania pusane co prawda są według jednego schematu, ale ich różnorodność, pomysły na nie, w całości to rekompensuja. W dodatku są lekkie, duzo ciekawych dialogów, fajne słownictwo, dobrze się to czyta. Powieść jest lepsza czy gorsza od tych historyjek?
@Mutant - oceniłeś kiedyś coś na więcej niż 7.0-7.5 ???
Tak pytam z ciekawości.
Powieść jest ogólnie gorsza imho. Rozciągnięcie, schematy, widzimisie i zabawy autora. Oczywiście są super momenty, ale tyle nudzenia, żeby zakończyć takim meeeeh. Długo i bywa że nużąco buduje się jakąś wielowątkową konstrukcję z epickim wydawało się apogeum, a kończy się, jakby po prostu specjalnie nie chciało się tego porządnie zamknąć. Ludzie narzekają na to na przykład, że niby Martin zły, bo zabija bohaterów albo ja narzekam, że Erikson rozwlekły, nierówny i przesadny, ale tylko czytając Sapkowskiego miałem jakieś poczucie, że pisze to robiąc czytelnikowi łaskę...
Ogólnie Sapkowskiemu długie formy wychodzą tak sobie. No zdecydowanie gorzej niż np. Dukaj imho. W ogóle dziękujmy bogom, że Dukaj nie pisze tomów, tylko wszystko w kupie. Taka forma jednak jakoś zmienia obraz całości.
ja walczę od dwóch tygodni z Krótką Historią Czasu pana Hawkinga. powiem, że nie jest łatwo :)
^ czytałem 'jeszcze krótszą...' i w sumie niektóre akapity musiałem kilka razy czytać. Ogólnie fajne są takie książki, możesz się naprawdę poczuć jak skonczony debil.
już raz myślałem, by ją rzucić ... ale ciekawi mnie co to jest ten czas tak naprawdę. ale nie jestem pewien czy to właściwy kierunek, bo z każdą stroną coraz mniej wiem o czasie
^ hah, sądzisz, że ujmiesz to słowami? :P Dla teraźniejszych Ziemian jakie to ma znaczenie... po prostu leci do przodu, a potem się umiera.
Generalnie te teoretyzowanie fizyczne potrafi ostro przywalić na światopogląd... dla części ludzi w ogóle nie do ogarnięcia jest koncept czasoprzestrzeni, że jak to, czas nie płynie tak samo wszędzie??? :D
no i kwestia nieistnienia czegokolwiek przed i po czasie
dla głęboko wierzących, jest to szeroko prowadzona batalia zrozumienia w umyśle
[178] Tak, po prostu tu na golu oceniam według skali z LC, czyli siódemka to ocena bardzo dobra, jak piątka na biblionetce, tam moje oceny wyglądają normalniej bo skala bardziej racjonalna.
z każdą stroną coraz mniej wiem o czasie
To znaczy, że się czegoś uczysz. Wraz z przyrostem wiedzy człowiek zdaje sobie sprawę jak mało wie. Fakt potwierdzony naukowo ;)
Jak skończysz historię czasu to polecam coś o ewolucji z książek Dawkinsa.
ale tak samo skomplikowana? bo jeśli tak to zostawię lekturę na jesienne długie wieczory
Nie... o wiele łatwiejsza do przyswojenia :)
Ogólnie polecam każdemu kto nie czytał.
Świetny jest ten Uciekinier. 2/3 książki za mną. King pod pseudonimen Bachmana pisze dobre pozycje.
Wielki Marsz oraz Uciekinier są tego żywym dowodem.
Czytała większość, niewielu wszystkie tomy, ale warto jak najbardziej. Tylko uwaga, pierwszy tom rzuca od razu na głęboką wodę, trzeba mu dać szanse, czytać nawet jak nie wiadomo o co chodzi/
Mutant - Po Uciekinierze następną książką jaką przeczytam będzie Buick 8. Muszę się przekonać czy druga powieść o samochodzie udała się Kingowi, czy też nie. A potem faktycznie zainteresowałbym się Blaze.
Odnośnie innych autorów. Mam wielką chrapkę na Achaję - Ziemiańskiego. Poza tym kusi mnie przeczytanie Hobbita - Tolkiena, a także Trafnego Wyboru - Rowling, Czasu poza czasem - Dicka oraz Księgi Jesiennych Demonów - Grzędowicza.
incoming text message. .decrypting. ..
..
"achaja" DETECTED
initializing special procedure
code: 5t4y 4w4y fr0m 1t
instruction:
1. copy the behavior in AV recording: https://www.youtube.com/watch?v=wcz4u3Lv9ko
2. KILL IT WITH FIRE
2a. If reading was initiated - STOP IMMEDIATELY
return
przeczytałem Krótką historię czasu i polecam wszystkim, bo w sposób dość przystępny rujnuje całą szkolną wiedzę z dziedziny astrofizyki
MaTeN13 -> Ja właśnie czytam po raz drugi, kończę 4 tom. Trochę tego fantasy połknąłem i jak dla mnie Malazańska jest bezkonkurnecyjna.
MaTeN13 -> Polecam MKP, bardzo mi się podobała i na pewno do niej wrócę. Tu masz też recenzję jakąś z YT https://www.youtube.com/watch?v=rlHxvX8F7cM
Revieren Rurangwa - Ocalony Wczoraj zacząłem i dziś skończyłem - nie oznacza jednak to, że czytałem tą książkę z przyjemnością co to to nie. Początkowo wymuszałem na sobie czytanie jej, mówiąc sobie w duchu, że może za 10 stron się rozkręci aż doszedłem do miejsca gdzie szkoda mi ją było odkładać. Co do samej książki, jej utrudniony odbiór nie polega na tym, że jest w jakiś sposób brutalna (jest dokładnie 1 fragment gdzie jakakolwiek brutalność występuje). Książka męczy, bo autor wypacza i pomija pewne fakty przez przeżytą traumę, powtarza się, nie próbuje nic zrozumieć w kwestii takiego a nie innego postępowania Paula Kagame prezydenta Rwandy. Na lubimyczytać książka ma niezłe oceny i również niezłe recenzje - ponoć jest wstrząsająca. Jest wstrząsająco nudna.
Czego oczekują mężczyzni od Igrzysk Śmierci? Akcji oraz rzezi. A kobiety? Romansu oraz miłości.
Czego oczekują mężczyzni od Igrzysk Śmierci?
Jestem mocno przekonany, że odpowiedź brzmi "niczego".
Jak pierwszy raz usłyszałem o Igrzyskach śmierci to pomyślałem o historii osadzonej w Starożytnym Rzymie.. jakże daleki byłem od prawdy.
Jakiś czas temu dziewczyna mnie wyciągnęła na noc filmową z tym "dziełem" ona zasnęła a ja siedziałem jak głupi.
Ktoś z Was czytał może "Wiek ludobójstwa" Daniela Jonaha Goldhagena?
Czego ludzie oczekują od książek? Dobrej literatury. Czego ludzie oczekują od "Igrzysk śmierci"? Eeee? Czego oczekuje Raziel czytając chłam i obracając się w gronie tych samych autorów?????
Katane-->w punkt, milordzie :)
@raziel, enschuldigen Sie bitte, że tak późno [174], [175].
Chodziło mi oczywiście o Uciekiniera.
Zyga - No to teraz po przeczytaniu całości mogę stwierdzić, że film i książkę łączy jedynie główna postać oraz sama konwencja uciekania przed łowcami. Lecz tylko w niewielkim stopniu. Bo wszystko pozostałe jest zupełnie inne.
Skończyłem "Marsjanina". Ogólnie dość przyjemne czytadło. Lekkie i szybko się czyta. Pomysł na fabułę fajny jednak czasem miałem wrażenie, że niektóre "wypadki", które przytrafiały się głównemu bohaterowi były wepchane na siłę. Niemniej jednak końcowa ocena pozytywna.
Poszedłem sobie ostatnio do biblioteki i przeglądałem kryminały. Zdecydowałem się na taki, który przykuł moją uwagę po krótkiej informacji z tyłu.
Wybrałem "33 dni prawdy" Thomasa Arnolda. To polski pisarz ukrywający się pod takim pomysłem. Muszę powiedzieć, że książka świetna. Bardzo dobrze się ją czytało, a pomysł z tym wszystkim - również na wysokim poziomie. Muszę się rozejrzeć czy coś więcej w swoim dorobku ma, bo książka fantastyczna. Polecam wszystkim!
EDIT: Teraz doczytałem, że autor na co dzień jest farmaceutą, a mieszka niedaleko mnie... Ciekawa sprawa, że ktoś w ramach hobby tworzy tak świetną książkę.
Glen Cook - Srebrny grot
O ile trzy poprzednie tomy mnie niesamowicie urzekły, tak tutaj uczucia mam mieszane. Początek i koniec są ok, zwłaszcza iście Martinowski koniec mi się podobał, ale środek jest bardzo nierówny. W ogóle wątek Kulawca jest napisany na siłę, brak tutaj sensu i równowagi w tym co się wyprawia. Cook wciąż potrafi rozbawić dialogami i śmiesznymi scenkami, zwłaszcza kuzynostwo Sztal (tłumacz pokazał się klasą w tworzeniu imion) mnie rozbrajali tym co robili i co z nimi robił los.
Brakuje mi sensu w wielu wydarzeniach, nie ma jednolitej zasady co do magii, raz się da a raz nie, zależy od widzimisię Cooka. Jednak lubię tych pomylonych gości, bohaterów stworzył fajnych i mimo wszystko czyta się przyjemnie, chociaż nie tak dobrze, jak przy poprzednich książkach.
Moim zdaniem najsłabsza część. Chociaż Pies Zabójca Ropuch ma swój urok :)
Jak jest w dwóch nastepnych? Mam te wydanie, w którym zamieszczane są po trzy tomy.
Nie jestem fanem cyklu i stoję na stanowisku, że jak koniecznie chce się czytać, to najlepiej pierwszą trylogię i starczy.
Rozumiem, mnie pierwsze trzy tomy podobały się niesamowicie, srebrny grot juz mniej, chociaz ogólne wrazenie jest ok. Dwa następne przeczytam, bo skoro juz zaczalem to zalicze :) potem się zastanowie czy dalej bede w to brnal.
Ja odebrałem je pisane trochę na siłę, ale imo dużo gorsze nie są. Główny problem, że im dalej, tym
spoiler start
mniej znanych postaci, a nowe już tak ciekawe nie są.
spoiler stop
Panowie, jakiś dobry kryminał z bardzo dobrą i tajemniczą zagadką?
Nie chce mi się wypisywać wszystkiego, co przeczytałem, bo było tego dosyć dużo, dlatego jak coś zaproponujecie, to najwyżej zaznaczę, że było.
[212] Tego się obawiam najbardziej, ale to problem chyba każdej dłuższej serii. Podobnie miałem w malazańskiej, między innymi przez natłok nowych postaci porzuciłem serię. Muszę do niej wrócić w końcu.
Co do Czarnej Kompanii to jest to jeden z moich najukochańszych cykli. Tomy nie są równe, ale wszystkie trzymają minimum dobry poziom więc wg mnie warto czytać całość.
Przeczytałem wczoraj w końcu Bohatera o tysiącu twarzy Campbella. Dzieło wybitne, ale jeśli ktoś z zamiłowania nie jest kulturoznawcą/etnologiem/religioznawcą to w zupełności wystarczy Potęga mitu. Swoją drogą, może to kogoś zainteresuje (mój wpis z bloga sprzed ładnych paru miechów więc już zaginął w odmętach neta):
Od wielu lat interesuję się etnologią, mitologią i religioznawstwem. Posiadam spory księgozbiór dotyczący tych zagadnień. Myślę że warto podzielić się na ich temat informacjami. Lektura tych książek może być pomocna przy tłumaczeniu dzieciom różnorodności i symboliki religii, może się przydać w dyskusjach, etc. Zapraszam do lektury.
Etnologia religii (Andrzej Szyjewski) – podręcznik akademicki do etnologii religii. Napisany trochę zbyt naukowym językiem, ale...Nie ma się co oszukiwać, Szyjewski w zasadzie wyczerpał temat i nic innego (lepszego) w tym temacie już nie znajdziecie. I na etnologii i na religioznawstwie to lektura obowiązkowa. Jednak bardziej dla przyszłych studentów religioznawstwa i etnologii, niż zwykłych pasjonatów, ale oni też powinni się z tym tytułem zapoznać.
Hymny Rigwedy – Rigweda to księga kapłańska, zawierająca hymny do bogów z panteonu hinduskiego. Jeden z najważniejszych tekstów religijnych kultury Indii i jeden z najstarszych zabytków literatury światowej (około XIV w.p.n.e.). Oryginał zawiera 1028 hymnów, polski znakomity przekład (z 1972 roku) Stanisława Franciszka Michalskiego obejmuje niewielką ilość 70 hymnów. Cóż, wielka chwała wydawnictwu Ossolineum, że chociaż tyle polski czytelnik może przeczytać, bo warto. A jeśli ktoś chce pełny przekład to musi szukać angielskiego.
Kultura magiczna. Omen, przesąd, znaczenie (Piotr Kowalski) – Czy wiesz dlaczego nie należy witać się w progu? Dlaczego czarny kot przynosi pecha? Jakie znaczenie ma cyfra 7 w kulturze? Czego nie wolno kobiecie ciężarnej wg kultury ludowej?
Na te i wiele innych pytań odpowiada książka Piotra Kowalskiego. Napisana w formie leksykonu przedstawia znaczenie w kulturze ludowej najważniejszych pojęć z takich obszarów jak zjawiska przyrodnicze (np. rosa, deszcz), zwierzęta (pies, kot, koń itd.), rośliny (pokrzywa, brzoza, dąb itd.), postacie (starcy, dziecko, kowal itd.), rzeczy (kamień, jajo, dom itd.) i inne (menstruacja, dziewictwo, omen itd.). Autor koncentruje się na znaczeniu opisywanego "hasła" głównie w kulturze polskiej i europejskiej, ale prawie zawsze pisze także o kontekście danego zjawiska (przedmiotu/osoby itd.) w kulturach Azji, Afryki czy Ameryki, choć w nieco mniejszym zakresie.
W sytuacji, w której opisywane hasło odnosi się do innego (a jest tak - siłą rzeczy - prawie zawsze), owe drugie hasło jest zaznaczone i czytelnik jeśli jest zainteresowany, wie, że od razu może przejść do odnośnika.
Na uwagę zasługuje wydanie. Wysokiej jakości papier, format A4, i twarda oprawa. Czcionka na tyle duża, że oczy się nie męczą. Jakieś wady? Brak ilustracji chociaż do niektórych haseł. No ale domyślam się że to by znacznie zwiększyło objetość i tak bardzo grubej książki i zwiększyło niemałą cenę.
Kultura magiczna. Omen, przesąd, znaczenie to klasyczna i jedna z najlepszych polskich pozycji z zakresu etnologii/antropologii. Wszyscy, którzy planują studiować lub studiują etnologię, religioznawstwo lub kulturoznawstwo (albo po prostu interesują się kulturą magiczną/ludową) powinni dopisać tę pozycję do pozycji obowiązkowych do przeczytania.
Mitologia Arabów (Ryszard Piwiński) – w latach osiemdziesiątych Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe wydały serię Mitologie Świata. Do dzisiaj w mojej opinii jest to najlepsza seria o mitologiach. Książeczki są z łatwością (i za grosze) dostępne na serwisach aukcyjnych i w antykwariatach.
Mitologia Arabów Piwińskiego jest prawdopodobnie jedynym tego typu opracowaniem w Polsce. Ale bardzo dobrym. Po pierwsze – opisuje praktycznie nieznane mity i bóstwa arabskie z okresu przedmuzułmańskiego. Oczywiście dosyć skąpo, bowiem Arabowie niezbyt pozwalają kopać u siebie, Bliski Wschód jest w zasadzie słabiutko zbadany przez archeologów a dużo rzeczy, które mają związek z politeistyczną religią Arabów jest niszczonych. No ale coś jednak się zachowało. Po drugie książeczka opisuje islamskie wyobrażenia o zaświatach, Piekle, Niebie itp. Z całą pewnością są to rzeczy ciekawe, zwłaszcza dla lepszego zrozumienia kultury i religii islamu.
Mitologia Azteków (Maria Frankowska) – aj, nie będę ukrywał, że w kwestii mitów czy ogólnie religii najbardziej interesuje mnie obszar Azji, Europy i trochę mniej Afryki. Ameryka i Australia zawsze traktowane były przeze mnie po macoszemu. Ot, tak wyszło, jakoś te rejony niezbyt mnie ciekawią, choć zdaje sobie sprawę, że są ludzie, którzy pasjonują się Aztekami, Inkami i innymi Olmekami. Dla nich to książeczka obowiązkowa. Dla mnie – tylko dodatkowa. Co prawda w Polsce pojawiła się jeszcze książka Po sąsiedzku z Aztekami Jana Trzeciakowskiego, ale nie miałem okazji czytać, co wynika z mojego niewielkiego zainteresowania tematem.
Mitologia Celtów (Jerzy Gąssowski) – cóż, chociaż mitologia celtycka z punktu widzenia geograficznego nie jest zbyt odległa, mnie nigdy zbytnio nie fascynowała. Powiem więc krótko: książeczka podaje podstawową wiedzę w tym zakresie. Lektura dodatkowa, chyba że chcesz się bawić w studiowanie religioznawstwa jak ja albo jesteś fanem tego obszaru geograficznego (czytaj: fascynuje cię historia Wysp Brytyjskich), druidów lub chcesz poszerzyć wiedzę o Cesarstwie Rzymskim (bo Rzymianie i tu wtargnęli a obie kultury wywarły na siebie nawzajem duży wpływ) – wtedy obowiązkowa.
Mitologia chińska (Mieczysław J.Kunstler) – z punktu widzenia religioznawstwa mitologia chińska jest bardzo istotna. To w Chinach skrzyżowały się ze sobą rodzime wierzenia chińskie, buddyzm, konfucjanizm i taoizm, a wszystko to w jakiś sposób było (mniej lub bardziej) pod wpływem i równocześnie wpływało na systemy religijne Iranu, kultur Południowo-Wschodniej Azji, Tybetu i Japonii.
Mitologia chińska jest jednak niesamowicie zagmatwana i czasem można się pogubić w trakcie lektury. I nie jest to wina autora.książeczki. Tak czy owak – jeśli interesują się mitologie świata – warto się w tę pozycję zaopatrzyć.
Mitologia Czarnej Afryki (Zofia Sokolewicz) – dosyć pobieżne, podstawowe przedstawienie mitologii afrykańskiej. Nie znaczy że złe. A czemu pobieżne? Bo ze względu na ilość ludów i religii na kontynencie książeczka musiałaby mieć chyba grubość encyklopedii gdyby chcieć dokładnie opisać wszystko w tym temacie:) Jednak ogólnie polecam, ciekawa lektura.
Mitologia hetyckiej Anatolii (Maciej Popko) – mity hetyckiej Anatolii są w zasadzie nieznane. I to nie tylko w Polsce, a ogólnie. Cóż, w szkole serwuje się nam tylko mity Greków i Rzymian. A po mitologię Hetytów warto sięgnąć, zwłaszcza z punktu widzenia mito i religioznawcy. Jest to bowiem mitologia nie tylko ciekawa sama w sobie w sensie prezentowanych historii. Wpłynęła ona na wszystkie mitologie ówczesnego świata w mniejszym lub większym stopniu – począwszy od mitów Mezopotamii, przez mity Greków, na wpływie (także bardzo silnym) na kulturę i religię żydowską, a co za tym idzie w pewnym sensie na chrześcijaństwo.
Mitologia indyjska (Marta Jakimowicz-Shah, Andrzej Jakimowicz) – najfajniejsza, moja ulubiona mitologia:) Zaletą książeczki jest to, że nie jest napisana ciężkim językiem i czyta się ją naprawdę szybko, lekko i przyjemnie:) Warto też zwrócić uwagę, że autorzy oprócz standardowych mitów indyjskich, czyli z hinduizmu opisali też pokrótce rolę buddyzmu i dżinizmu w Indiach i najważniejsze mity z tymi religiami związane. Polecam! Wspaniała lektura.
Mitologia Iranu (Maria Składankowa) – rewelacyjne, dosyć spore objętościowo opracowanie mitologii Iranu, jednej z najważniejszych z punktu widzenia człowieka tzw. Zachodu mitologii. I to zarówno politeistycznej religii starożytnych Persów, jak i zreformowanej we współczesny monoteistyczny zoroastryzm przez proroka Zaratustrę. A trzeba wiedzieć że zoroastryzm, jedna z najstarszych i wg mnie najciekawszych religii świata (zarówno w wydaniu poli jak i monoteistycznym) wywierała silny wpływ (to działało w obie strony) na hinduizm, buddyzm, judaizm, chrześcijaństwo, islam, jazydyzm, a i pewnie na inne też. Absolutny tytuł obowiązkowy dla zainteresowanych religiami i mitami.
Mitologia Japonii (Jolanta Tubielewicz) – czyli ogólnie shinto:) Książeczka jest ok, czasem napisana trochę zbyt naukowym stylem, ale trudno. Może to tylko moje odczucia. I tak mito i religioznawca znać powinien, a fani Japonii, których u nas w kraju nad Wisłą nie brakuje pewnie książeczki nie odpuszczą:D
Mitologia Korei (Halina Ogarek – Czoj) – Halina Ogarek – Czoj napisała parę świetnych książek o Korei i jeśli kogoś (bardzo) Daleki Wschód interesuje to tak czy siak po jej książki prędzej czy później sięgnie. Ja tylko tutaj napiszę że jest to świetne opracowanie mitologii koreańskiej (i w zasadzie rodzimych, wciąż żywych wierzeń Koreańczyków, przynajmniej części z nich). Warto przeczytać.
Mitologia Słowian (Aleksander Gieysztor) – ja rozumiem że mitologia Słowian jest dla nas, Polaków, bardzo ważna. Rozumiem, że Gieysztor to wybitny znawca tej tematyki. Ale na Peruna – ta książka jest napisana tak nudnym językiem, że czyta się ją strasznie ciężko. Niby zawiera dużo ważnych informacji, ale podejrzewam, że jeśli ktoś nie jest fanatykiem "naszej" mitologii to może mieć problem z przebrnięciem.
Mitologia starożytnego Egiptu (Jadwiga Lipińska, Marek Marciniak) – zajefajna książeczka. Jedna z moich ulubionych z tej serii. Przedstawione najciekawsze mity, świetnie opracowane/opisane, przy jednoczesnej dokładnej analizie religii egipskiej. Miodzio:) Obowiązkowo do przeczytania!
Mitologia starożytnej Grecji (Michał Pietrzykowski) – ja wiem, że wszystkim się wydaje że znają mity greckie bo czytali Parandowskiego, ale jeśli ktoś oczekuje bardziej złożonego, wyczerpującego opracowania, niż książeczka dla gimnazjalistów, może sięgnąć po Pietrzykowskiego. Mozna też co prawda zastąpić to Kubiakiem czy Gravesem.
Mitologia starożytnej Italii (Aleksander Krawczuk) – w zasadzie mógłbym tu napisać to samo co w przypadku mitów greckich:) Dodam tylko, że Krawczuk to jeden z najwybitniejszych (najwybitniejszy?) polski znawca starożytnego (zwłaszcza) Rzymu. Ciekawa lektura.
Potęga mitu (Joseph Campbell) – Potęga mitu jest zapisem rozmów dziennikarza Billa Moyersa i Josepha Campbella - jednego z najwybitniejszych mito i religioznawców. Nie będę ukrywał, że dla mnie jest to najważniejsza albo jedna z najważniejszych książek jakie w życiu czytałem. Campbell dokonuje analizy mitu, jego znaczenia w naszym życiu, wyjaśnia co mity mówią o nas samych i jak wiele łączy wszystkie religie świata. To nie jest atak na którąkolwiek religię. Nie znajdziecie tu nic o tym, że - jak głoszą różnej maści wrogowie sacrum - religie to zło, nic o fanatyzmie, o wojnach religijnych. Książka prezentuje piękno religii, ich mądrość głoszoną przez święte księgi i wielkich mędrców: Jezusa, Buddę i innych.
Potęga mitu ukształtowała moje poglądy na religię. Chociaż sam Campbell był niewierzący, dzięki temu dziełu skrystalizowały się moje agnostyczne poglądy na religię. Neguję tak skrajny ateizm Richarda Dawkinsa jak i radykalny fundamentalizm religijny. Jest to także dzieło o tolerancji religijnej i lepszym zrozumieniu obcych wierzeń. Dla ludzi, którzy nie mają dużego pojęcia o innych religiach niz ich własna, będzie to wspaniała lekcja religioznawcza.
Obowiązkowy tytuł dla każdego kto mieni się kulturalnym człowiekiem i jedna z największych pereł literatury religioznawczej i mitoznawczej.
przeczytałem Alfabet Urbana i muszę stwierdzić, że książka się już zdewaluowała. gdy się urodziło w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, to większość postaci alfabetu była znana szerszej opinii publicznej, gdy my biegaliśmy w piaskownicy a gdy przyszedł czas na świadomość polityczną te osoby już były historią. dla trzydziestolatka ćwierć wieku temu ta książka mogła być taką namiastką tabloidów. język gbura z dość trafnymi uwagami i muszę przyznać, że mimo tego gburostwa to jest zachowany pewien poziom kulktury
a podsumowując to w książce są "pierdy z dupy" i nie ma co sobie nią czas zawracać
zabieram się za Gringo Cejrowskiego. nie lubię faceta, ale większość osób polecało jego książki podróżnicze, więc postanowiłem poszerzyć horyzonty
Cejrowski politycznie jest marny, ale wiedzę o świecie ma konkretną.
Cejrowski pisze świetnie, warto zapoznać się z jego twórczością, wystarczy odłożyć na bok całą jego ideologię.
Cejrowski politycznie jest marny
Ale wciąż lepszy od tego co serwują nam w TV.
Witam,
Ma ktoś może do oddania w dobre ręce i za przystępną cenę Abercrombiego? Interesują mnie te tytuły:
trylogia Pierwsze prawo:
Tom I już mam
Zanim zawisną na szubienicy
Ostateczny argument królów
trylogia Strzaskane Morze
Tom I już mam
Pół Świata
Pół Wojny
Zapraszam do kontaktu mailowego: [email protected]
Pozdrawiam,
Sher
Czytam Kosogłosa i mogę spokojnie napisać, że Katniss jest dla mnie wielką idiotką. I najgorszą postacią w literaturze, z jaką miałem kiedykolwiek do czynienia. A najgorsze jest to, że jest ona główną bohaterką. Jak można wykreować kogoś tak pustego, głupiego i irytującego? Haymitch alkoholik jest, jaki jest, ale ma to coś, dzięki czemu go lubię. Pedantyczny Peeta również zyskał sobie moją sympatię. Prezydent Snow, mimo że to niezły s..rwiel również jest ok. Nawet ludzi z kapitolu się nie czepiam. Cinnę sobie bardzo ceniłe, tak i Gale'a. Katniss tak jeździła po swojej matce, a ona sama jest po stokroć od niej gorsza. Zwyczajna żenada i błazenada. I to ma być ikona rebeliantów? No dajcie spokój. Jakby zginęła, to bym się ucieszył. Jeszcze żadnemu bohaterowi nie życzyłem śmierci, ale ona za bardzo mnie wkurza. Gówniara jedna...
Jeszcze w Igrzyskach Śmierci była znośna, ale w kolejnych tomach jej błazenada przekroczyła wszelkie możliwe normy zdrowego rozsądku.
Niemniej jednak sama książka zapowiada się ciekawie. Zobaczymy co będzie dalej.
Mazio tak lubi Katniss, czy chodzi o coś zupełnie innego?
Ogólnie cykl bardzo sobie ceni. Poszukaj w archiwum, nawet chyba założył specjalny wątek o Igrzyskach śmierci. Ale swoją argumentacją mnie nie przekonał :)
Shadow - Jest tyle lepszych serii książek od Igrzysk Śmierci. :O
Jak to nie?
Wiedźmin
Harry Potter
Pan Lodowego Ogrodu
Trylogia Husycka
Lśnienie
Wielka Wojna Diabłów
Igrzyska Śmierci
A następna będzie Achaja.
Igrzyska śmierci lepsze od Igrzysk śmierci? :D
Poza tym... połowa z tego, co piszesz, to podobny poziom, tylko zamiast dla dziewczyn, to dla chłopców. Wykreśl Sapkowskiego, może Rowling i nic nie zostaje. A Achaja to jest jeszcze gorsza :P
Achaja przynajmniej polska i z pewną dozą humoru. Chociaż mnie się bardziej podoba pomnik cesarzowej, co pewnie jest herezją.
Piąty tom Cooka przeczytany, jest nieco lepiej niż w poprzednim, ale i tak nie ma tego poziomu co był w pierwszych trzech. Jakoś całe te południe mnie nie przekonuje, w cudowny sposób wracają pewne postaci, które zostały uśmiercone w poprzednich tomach, niespecjalnie mi się to podoba.
Mimo wszystko w Grach cienia jest ok, jest to spowodowane głównie dobrą ekipą, z którą się człowiek już zżył (chociaż od czytania pierwszej trylogii minęło mi dużo czasu:P). Czytam sobie jednak teraz szóstą część i zaczynam się nudzić, nie wiem czy sięgnę po więcej.
Gringo Cejrowskiego naprawdę wyśmienity. polecam
czyta się szybko i przyjemnie, ma się wrażenie namacalności przygód bez zbędnych opisów z dużą dawką humoru a wszystko spod ręki politycznego kretyna
Mój chłopiec, motor i ja - nie polecam, bo książka jest strasznie nudna i nieciekawa, w tym gatunku lepiej wypada Cejrowski i politycznie jest mądrzejszy od tej pani.
a mi się książka Mój chłopiec, motor i ja podobała. jako motocyklista i amator podróżnik muszę przyznać, że spojrzenie na drogę z punktu widzenia pasażera kobiety było dla mnie odkryciem. sporo melancholii ale szersze spojrzenie na wyczyn usprawiedliwia ją
właśnie jestem po pierwszym pięćdziesięciu stronach Wojny polsko ruskiej Pani Masłowskiej i mam strasznie mieszane uczucia. mam wrażenie, że to zwykłe grafomaństwo
przeczytałem Masłowskiej Wojnę Polsko Ruską i powiem szczerze, że to to jakieś grafomańskie badziewie. gdyby nie to, że powstał oglądalny film to ocenił bym najniżej jak się da tą książkę
Nie widzę związku. W sensie dlaczego film miałby podbijać ocenę książki.
A Masłowska ma świetne wyczucie rytmu, mało kto potrafi pisać ładnie językowo w Polsce. Tylko, że robi z tego słaby użytek, więc twoja opinia mnie nie dziwi (chociaż osobiście cenię "Wojnę..." wyżej).
no dla mnie to in plus ocena, gdy mało imponujące dzieło do czegoś się nadaje
Surowa mąka jest paskudna, ale smakuje mi bardziej, bo wiem, że da się z niej zrobić ciasto.
A w temacie - pierwsza część nabytków książkowych z ostatnich miesięcy. Część na zdjęciu, reszta (ebooki) we wpisie na blogu: http://shadowmage.nast.pl/2015/07/zdobycze-kwiecien-lipiec-czesc-1/
ale w sumie masz rację. oceniamy książki
Masłowska z Wojną Polsko Ruską za grafomaństwo
Do Katarzyny Bondy byłem (jestem?) negatywnie nastawiony po tym, jak przeczytałem parę lat temu na pewnym portalu wywiad z nią. Wydała mi się przemądrzała. Ale przecież nie interesuje mnie osoba, lecz jej książki. Zacząłem, przypadkiem, od "Tylko martwi nie kłamią".
Autorka przedstawia historę morderstwa biznesmena, Johanna Schimtda, który w zagadkowych okolicznościach ginie w prywatnej kamienicy doktor seksuologii, pani Poniatowskiej-Douglas. Okazuje się, że nie jest to pierwsze morderstwo pod tym adresem. Paręnaście lat wcześniej, w noc sylwestrową, zginął tutaj inny człowiek, a jego sprawa nie została nigdy rozwiązana.
Sprawę prowadzi podinspektor Szerszeń, któremu od początku, z czystego przypadku, pomaga znany profiler Hubert Mayer. Dodatkowo swą pomoc oferuje prokurator Weronika Rudy, która widzi w tym morderstwie prywatną sprawę.
Niby nic szczególnego, ale książkę czyta się na wdechu. Bohaterowie są dobrze skonstruowani, historia przedstawiona nam przez Bondę jest bardzo dobrze poprowadzona i ciekawa. Nie zauważyłem jakichś nielogiczności w fabule. Generalnie przez pierwsze 500 stron się przelatuje i trafia na wątek miłosny, który, moim zdaniem, jest zupełnie niepotrzebny i tylko zahamował mnie. Jednak nie na tyle, żebym zmienił zdanie na temat całości.
Z czystym sumieniem mogę polecić lekturę kryminału Bondy i sam chętnie sięgnę po pierwszą część przygód Mayera (i pewnie resztę książek, jeśli będą trzymać podobny poziom i nie będą wtórne).
7,5 w skali GOL.
7 w skali LC.
No i wakacyjna przerwa mnie czeka. Muszę poświecić parę tygodni na CCNA 200-120, żeby się przygotować do certyfikacji :)
Ukonczylem "Sny o stali", szósta część opowiadająca o czarnej kompanii to jak na razie najsłabsza imo ksiazka serii. Gdyby nie część poprzednia, której jest w zasadzie kopią, to ocena byłaby wyższa. Jak na razie mam dość południa, końcówka zapowiada w koncu o co tutaj bedzie chodziło, ale 3/4 książki dla mnie jest takim działaniem dla samego działania. Nie lubię Pani, nie podoba mi się tworzenie armii za armia z byle czego, tym bardziej że Konowalowi w'grach cienia" przyszło to z trudem a miał do dyspozycji weteranów z poprzednich potyczek z wladcami cienia. Cook tutaj dał popalic i w zasadzie zdublowal swoja poprzednia historię dodając do niej wątek Pani. Końcówka jest zachęcająca ale boję się o wykonanie kontynuacji, czy znowu nie bedzie pieprzenia przez wiekszosc ksiazki i ciekawej końcówki.
Wakacyjna cisza w wątku?
W listopadzie nowy horror kinga :)
Raczej zbiór opowiadań (i ponoć wierszy) w klimatach grozy.
O, to ciekawe. Nie doczytalem newsa. opowiadania ma fajne, może bedzie cos dobrego.
Czekam i czekam na nowego Inkwizytora od Piekary i się doczekać nie mogę. Premiera miała być 30 czerwca, a do tej pory nadal niedostępna, ot wydawca pewnie poleciał z terminem.
Czytam tego Sandersona i czytam i coraz bardziej mi się podoba, chyba zainteresuje się innymi książkami od tego autora.
Następne w kolejce: Szczury Wrocławia, Futu.re, oraz trzecim tom malazańskiej.
Chciałem kupić sobie coś odmóżdżającego, a skończyło się na "Bombie megabitowej" Lema - muszę popracować nad silną wolą :)
Ja w temacie odmóżdżaczy zawsze polecam Chrostophera Moore :)
Mnie chyba czeka w najbliższym czasie maraton Głuchowskiego z powodów zawodowych. Radość mam oględnie mówiąc umiarkowaną, ale perspektywa na horyzoncie mi ją osładza :P No i będę miał odtrutkę w postaci Abercrombiego, bo z nim będę w sierpniu wywiad przeprowadzał.
EnX-->Ponoć 27 listopada.
Moore jest ok, ale po trzeciej książce zaczął mnie męczyć, bo w sumie ma dość ograniczoną pulę rzeczy do powiedzenia i zagrań do zaprezentowania.
Shadowmage --> Co do opinii o Moorze (ale głupio odmienia się to nazwisko w tej formie) to ciężko się nie zgodzić. No a swoją drogą czy ktoś ma do polecenia jakieś odmóżdżacze?
Z poważniejszych książek zacząłem czytać "Robota" Adam Wiśniewskiego Snerga i jest dość ciężko, nie mam chyba teraz siły na taką lekturę.
Odmóżdżacze: u mnie ostatnio zadziały książki Butchera o Harrym Dresdenie: takie urban fantasy noir, czyli mag-detektyw zbiera wciry od magicznych stworów w Chicago. A na końcu mu się udaje.
"Robota" czytałem wieki temu, też mnie wymęczyło. Pomysł jest, ale podany tak topornie, że szkoda gadać. Wolałbym przeczytać jakiś jego esej w tym temacie niż beletrystykę.
Odrobina autoreklamy, czyli wpis o książkach przeczytanych i wysłuchanych w czerwcu: http://shadowmage.nast.pl/2015/07/raport-czytelniczy-06-2015/
Na miano no. 1 zasłużył "Wielki Gatsby" Fitzgeralda. Ale z kim miał rywalizować? Z kolejnym "Metrem 2033"?
Gatsby leży na moim kindle juz chyba ze dwa lata i jakoś nie mogłem się zebrać, ale skoro polecasz to wiem co będę czytał jak zaraz wsiądę do samolotu.
Za Fitzgeralda planuję się zabrać od dawna, ale na planach się kończy.
Za miesiąc metro od Szmidta, a ja wciąż nie przeczytałem "Szczurów Wrocławia".
Shadow - "Otchłań" wchodzi w skład maratonu z twoją ulubioną serią książek? :D
Didier-->tylko mam nadzieję, że daleko nie lecisz, bo to króciutka książka.
Mutant-->Nie, to do recenzji do NF było. Maraton będzie obejmował twórczość Głuchowskiego, nie tylko z Metra.
Wraz z dwiema drzewkami idealnie wypełniła podróż :)
Faktycznie warto po nią siegnąć, bo mimo, że ma swoje lata to czyta się bardzo dobrze. Na pewno zasługa w tym też dobrego tłumaczenia w wykonaniu Dehnela, które podobno jest lepsze i bardziej zbliżone do oryginału niż poprzednie sprzed ponad pół wieku.
Zastanawiałem się o czym ty piszesz... drzewka i samoloty to temat polityczny :P Ale potem domyśliłem się, że o drzemki chodzi.
Ja czytałem w tym starszym tłumaczeniu Demkowskiej.
To był mój pierwszy kontakt z Pilchem (żona na studiach sporo go czytała i sobie chwaliła, ale mówiłem sobie, że co te baby tam wiedzą) i myślę, że trzeba będzie się zapoznać z resztą. "Pod mocnym aniołem" spotkałem najpierw w wersji filmowej, ale książka imo jest lepsza. Krótka, poszła na raz, ale dawno nie spotkałem się z tak ładnie pisanym słowem. Muszę przestać czytać ścierwa, człowiek się lepiej czuje jak czyta coś lepiej poskładanego :P
Pilch dobry jest. Być może moc jego prozy pochodzi od tego, że pisze w dużej mierze autobiograficznie. Jego nowa książka "Zuza..." zbiera dobre recenzje, mam zamiar się za nią zabrać.
I tak, rzuć "Metro", szkoda czasu :P
[261] miałem na myśli drzemki i tej wersji będę sie trzymał ;)
Czytam aktualnie Szczury Wrocławia, moja pierwsza książka o tematyce zombie, nie liczę Komórki - Kinga, gdyż jego zombie, to nie zombie ;)
Fajne, trup ściele się gęsto, trochę razi po oczach ilość postaci, które kompletnie nic nie znaczą, ale są wymienione z imienia i nazwiska, widać że autor chciał zaspokoić jak największą ilość fanów, którzy użyczyli swoje dane.
Po 100~ stronach, jest nieźle, niektóre pomysły wydają się ciekawe, no i jest też trochę humoru :)
W 2/3 książki czy ponosisz śmierć tylko w 66% a reszta żyje>
No wiesz, książka jest o zombie, więc w sumie obie interpretacje są właściwe :)
Mutant <- jak ci cię podoba ten styl Pilcha taki gawędziarski, że właściwie to lanie wody spienionej siarką lub osłodzonej mlekiem i dopiero po pewnym czasie coś z tego wyłania się konkretnego, to polecam Wiele demonów, napisane jak na prochach, taki polski realizm magiczny
Aktualnie czytam Blaze. Następnie biorę się za Achaję. Kosogłos przeczytany.
Łukjanienko, Szósty Patrol, recenzja na szybko....
Wciaga, chociaz troche za bardzo nawalone mega poteznych postaci, tylko koncowka....
spoiler start
NIIEEE!!! NIIEEEEEE!!!!!!!!!!! TO NIE TAK MIALO BYC!!!! Anton, zostan chociaz wampirem, nie umieraj jako czlowiek!!!!!
spoiler stop
Łukjanienko zlamal mi serce. Bede plakac. Wybacze mu tylko jak napisze 7. czesc i jakos TO odkreci.
Shadowmage [266] ->
Biorąc pod uwagę realia książki, to miałeś bardzo lekką śmierć, ba, nawet sam autor zasugerował że nic nie poczułeś :D
Hej
Właśnie czytam "Sagę o Wiedźminie" Andrzeja Sapkowskiego
Obecnie jestem na 3 tomie czyli 1 właściwym gdyż 2 poprzednie to taki wstęp
- "Ostatnie życzenie" tom 0.1
- "Miecz Przeznaczenia" tom 0.2
- "Krew Elfów " tom 1 , który właśnie czytam :D
Mam przed sobą jeszcze
-"Czas Pogardy" tom 2 , "Chrzest Ognia " tom 3 , "Wieża Jaskółki" tom 4 , "Pani Jeziora" tom 5 no i ostatni tom 6 "Sezon Burz", czyli przygodami wiedźmina Geralta z Rivii jeszcze będę mogła się trochę nacieszyć :lol2:
Do sięgnięcia do tego rodzaju lektury zachęciła mnie Premiera Gry Wiedzmin w którą obecnie gram i przez to , że aż tak mi przypadła do gustu stwierdziłam ,że Książka także może mi się spodobać. Oczywiście się nie pomyliłam. Jest naprawdę wciągająca i mogę śmiało POLECIĆ jej przeczytanie :)
EnX-->ale za to zrobił ze mnie emeryta-katolika :P Ogólnie jednak mam wrażenie, że im lepiej kogoś autor znał, tym dawał mu większą rolę i łagodniejszą/bardziej chwalebną śmierć. Albo nawet obietnicę śmierci w drugim tomie :P
[274] Miło, że polecasz Wiedźme, tylko że wszyscy już to czytali. No prawie wszyscy, jedyną chyba osobą w wątku, która tego nie zna jest Shadowmage.
Dementuję! Książki kocham, ale Sapkowskiego, to ja nawet w rękach nie trzymałem... I chyba nigdy się nie skuszę :D
@Shadow - no wiesz, Ty poważny redaktor...nie dość, że z klasyka na bakier to jeszcze takie podjazdy...
Wyszło szydło z worka. Recenzuję nie czytając i jeszcze kieruję się niskimi pobudkami!!!!!11111oneoneone
I do tego polityczny!!!!!!!!1111
Katolik-emeryt, ale za to postać z przeszłością, i to chyba nawet dość jurną ;D
Gdzieś tam w tekście przewinął mi się nawet Paweł Majka, co prawda wspomniany tylko jednym zdaniem, ale był. Ogólnie w książce jest sporo nawiązań do otaczającej nas rzeczywistości, a już umieszczenie Donalda dziwnie wymawiającego "r" rozwaliło system, zresztą podobnie miałem z towarzyszem Wiesławem ;p
Do końca Szczurów zostało mi raptem kilka stron, nie wiem jeszcze jak to się zakończy, ale jedno mogę napisać, autor podszedł do tematyki zombie w dość ciekawy i mało oklepany sposób, a umieszczenie akcji w topornym prl-u wyszło historii tylko na dobre.
Pisarzy i ludzi z fandomu ogólnie w książce jest całkiem sporo.
Te żarty to czasem nieco wymuszone są, ale ogólnie jest spoko. Bezwładność i bezwzględność komunistycznej machiny nawet pasuje do opowieści o zombie.
Same żarty i czasami wymuszone, ale niektóre z żartów sytuacyjnych są świetne, połączenie właśnie tej bezwładności i toporności prl-u z całkiem nowymi realiami, doprowadza do takich sytuacji:
spoiler start
Gdzieś na początku książki, już po pojawieniu się zarazy, gdzie do izolatorium przybywa oddział zomo i zaczyna pacyfikacje. Tamtejsze zombie rozrywały ludzi na kawałki, wybili milicjantów, za nic miały strzały z broni palnej, a tutaj wkracza zomo z pałkami i robi pacyfikacje, zombiaki leżą związane jak snopki siana, a zomowcy tylko lekko pokąsani ;)
spoiler stop
Według mnie jest to jeden z lepszych momentów w całej książce, idealnie ukazuje realia lat 60-tych, wraz z umysłowym niedowładem funkcjonariuszy.
Zabrałem się za Futu.re i jakoś mi się to ciężko czyta, przebrnąłem przez 80~ stron i jak na razie nic ciekawego, nawet mnie nie ciągnie do czytania...
Czytam sobie teraz Lód Dukaja, przeczytałem 100 stron i jak narazie mało z tego rozumiem. Ktoś mi powie czy w takiej sytuacji watro to czytać?
^ Zależy czego nie rozumiesz...
Te fragmenty, których nie rozumiesz nawet po kilkukrotnym przeczytaniu sa dla ciebie niezrozumiałe?
A sięgnąłęś chociaż do google'a, wiki, innej encyklopedii/portalu?
To jest w ogóle pierwsza pozycja Dukaja za jaką się wziąłeś?
Ile masz lat(chociaż nie, to nieważne jest) i czy przeczytałeś kiedykolwiek coś Lema?
No właśnie, dobre pytania. Czy masz problemy ze zrozumieniem natury ontologii świata przedstawionego, zrozumienia powiązań fabularnych, czy nazwijmy to językowe?
Ogólnie "Lód" na początek z Dukajem wcale nie jest taki zły.
Z tego co pamiętam, to dopiero przebiłeś się przez prolog i zaczyna się właściwa część opowieści. Przeczytaj sobie jeszcze ze 100 stron, jak nie chwyci, to już nie chwyci później.
Ja z Lodem też miałem problem, 1/3 książki nie wiedziałem o co w ogóle chodzi i do czego to zmierza, ale jak potem się zaskoczy, zacznie się rozumieć o co chodziło na początku i co się dzieje dalej, to zostaje opad szczeny.
Dokończyłem wreszcie drugi tom opowiadań zebranych Julio Cortazara. W skład tej książki wchodzi kilka pomniejszych tomików opowiadań:
Ostatnia runda (tutaj tylko trzy z około pięćdziesięciu opowiadań z tego zbioru)
Ośmiościan
Nikt, byle kto...
Opowiadania o Łukaszu
Tak bardzo kochamy Glendę
Niewpory
Zbiory są bardzo różne, od zwyczajnych fabuł, o nieskomplikowanej konstrukcji, po twory, których nie byłem w stanie dokończyć, bo dla mnie były pisane formą jakiejś abstrakcji, której połapać się nie mogłem. Inna sprawa, że czytałem to będąc na urlopie a tam nie było za bardzo jak się skupić, ale nie oszukuję się, po prostu jestem na taką literaturę za marny w uszach.
To było moje drugie podejście do Cortazara, pierwszy tom opowiadań zebranych odbieram lepiej, chociaż tutaj "Opowiadania o Łukaszu" czy "Niewpory" bardzo mi się podobały, to drugie szczególnie.
Teraz zaś czytam "Przynętę" Somozy, ale nie jestem jak na razie zbyt zadowolony, dobrze tutaj widać, że z zawodu był psychiatrą.
Główny problem z Lodem polega na stylu pisania książki, rozmowy między postaciami są jakoś tak dziwnie prowadzone, że czasami nie wiem kto to mówi i co właściwie mówi :) Terminy używane przez autora są dla mnie nie zrozumiałe np. o co w ogóle chodzi z tym ćmiatłem?
Lód jest pierwszą książką Dukaja, którą czytam. Lema nigdy nie czytałem.
Żeby nie było - w głównej akcji się orientuję, ale trudności sprawia mi słownictwo i czuję że przez to ucieknie mi dużo pobocznych wątków.
@ Mutant
1/3 książki nie wiedziałem o co w ogóle chodzi i do czego to zmierza
No ale tak ma być przecież, bez tego Dukaj nie byłby Dukajem :P Choć jak ktoś (promil jakiś) orientuje się w logice i polskiej szkole tamtego okresu, to od razu zaskoczy i rozkmini, o czym to Dukaj chce pisać.
@ Matmax
No tak, akurat w Lodzie Dukaj nie tyle kręci samą treścią, co sie wziął za formę, znaczy się literacko jest to dobra książka.
Część terminów u Dukaja jest czysto naukowych/filozoficznych i spokojnie znajdziesz je w necie/encyklopediach. To taki walor edukacyjny :P Jeśli się raczej nie czyta poważniejszej literatury albo nie miało się większej styczności z hard-sci-fi i filozofią, no to, że tak powiem, jest zabawnie :)
Natomiast ta druga część terminów to neologizmy i jeden z powodów dlaczego Dukaj wielkim pisarzem sci-fi jest i dlatego też o Lema pytałem, bo on też w tym był dobry, ale trochę inaczej... U Dukaja neologizmy, to nie tylko sprawne operowanie językiem, co ich głeboka korelacja z całym wymyślonym światem i w ogóle konstruktem sci-fi'owym. Np. takie ćmiatło bezpośrednio wynika z nieco innych praw fizycznych/logicznych(w sumie to metafizycznych w ścisłym sensie) w świecie Lodu, sama nazwa jest genialna w swojej prostocie i skojarzeniach jakie rodzi, ale ma też sens względem zjawiska, które opisuje. Ono znów, tak jak pisałem, jest jednym z pomysłów autora wynikających z przemyślenia tej całej sprawy związanej z logiką(gra tu ważną rolę), która jest jednym z centralnych punktów zagadki Lodu. A centralne punkty zagadek uniwersów Dukaja są lekko odsłaniane początkowo, ale żeby więcej więdzieć, to trzeba przebrnąć dużo za połowę...
Jestem pod wrażeniem, że nie czytając Lema(czyli czegoś co może zarazić bakcylem hard sci-fi) wziąłeś się za Dukaja i to od razu za taką cegłę i jakby nie było poważną książkę, bo w końcu nominacja Nike. Nie lepiej opowiadania, przynajmniej wiedziałbyś na co się piszesz (na co się czytasz?) :P
Ogólnie bez sprawdzania pewnych terminów, żeby naprawdę zakumać o co chodzi, to moim zdaniem możesz dużo stracić, w końcu te prawie tysiąc stron, to w głównej mierze nie akcja, opowieść i opisy sytuacji/miejsc/postaci, a raczej rozkminy historyczno-naukowo-filozoficzne i pokręcone autorefleksje głównego bohatera :)
Nie demonizowałbym tak "Lodu"... Znaczy jest tu obecne, typowe dla Dukaja wrzucenie czytelnika w realia bez tłumaczenia czegokolwiek, ale jest trochę w wersji lajt: nie ma skomplikowanych nauk, a m.in. filozofia, z którą w pewnym zakresie prawie każdy się styka. Po drugie jest zaszyta dość głęboko, więc nie wali po oczach w każdym momencie i początkowo można to traktować jako jeden z aspektów lodowych realiów (co w zasadzie jest prawdą, ale nie do końca).
Ja lubię Dukaja właśnie za te tajemnice. Konieczność kombinowania od początku co jest czym i dlaczego. Ale jednocześnie akurat w "Lodzie" IMO można dość dobrze sobie radzić śledząc pierwszą połowę jako powieść pseudohistoryczno-obyczajową z elementami nadprzyrodzonymi. Dopiero z czasem mechanika świata wychodzi na wierzch, ale wtedy ma się już odpowiednio dużo informacji, by ją ogarnąć.
Pewnie, jakaś wiedza ogólna i dogooglanie szczegółów jest przydatne. Tyle, że osoba kompletnie zielona nawet nie będzie wiedziała, od czego zacząć poszukiwania, bo zwykle Dukaj nie wali terminami i nazwiskami na prawo i lewo.
Ze zrozumieniem dialogów itp. nic poradzić nie można. Trochę są wzorowane na XIXwiecznej literaturze, tam nie prowadzono często dialogów na współczesną modłę, a wygłaszano monologi i wplatano w wypowiedzi różne, większe kwestie.
Ja Dukaja również zacząłem od "Lodu", z tym, że przez początkowe trudności zarzuciłem lekturę na kilka miesięcy, wróciłem do niej dopiero jak pojechałem na wakacje. Jak już wróciłem, to poszło, a potem poszło kilka kolejnych Dukajów, teraz jest ich osiem na półce i uważam, że to jedne z lepszych książek jakie mam.
Często jest problem, żeby rozkminić co autor ma na myśli, internet się przydaje, ale jak się nie ma w głowie, a czyta się bez dostępu do internetu, to trzeba improwizować...
Myślę, że raczej przeczytam Lód. Po krótkiej przerwie znowu usiadłem do czytania i znów mnie zaintrygowało tak jak na początku. Sądzę, że małymi krokami zdołam ukończyć tą powieść. Na ogół czytam tylko typowe fantasy (np. Martin, Sapkowski, Sanderson), ale dla odświeżenia wyobraźni sięgam po coś innego (s-f, steampunk). Być może "Lód" stanie się książki, dzięki której będę czytał więcej sci-fi :)
"Pokolenie Ikea"
nie wiadomo kogo wulgarna opowieść o cyckach, bzykaniu w środowisku korpoświnek. książkę ratuje lekki język, ale treści w niej za grosz. polecam jako lekturę na kocyk nad jeziorem
A nie lepiej w zamian na tym kocyku pobzykać się jak korpoświnki z książki? :P (NMSP)
Jakoś łykam jak King symuluje grozę pisząc obyczajówkę, ale jak zaczyna symulować kryminał, to już mam problemy z wytrzymaniem. Jednym słowem "Znalezione nie kradzione" irytuje mnie coraz bardziej.
Uczulenie na Króla widzę:D Mnie sie "Znalezione..." podobało, ale wiadomo jakie ja mam podejscie do Kinga. Ciekawy jestem co powiesz na temat końcówki i hintu na temat przyszłej części
umieramy po woodstocku i mamy dość bzykania ;)
Prawa Murphy'ego właśnie przeczytałem ... taka bzdurka. almanach porażek ale można się troszkę pouśmiechać
ale zabieram się za coś co urosło w moich oczach na legendę a do tego pewnej księżniczce obiecałem, że nigdy tej książki nie przeczytam. pierwszy raz od dawien dawna łamię swoje słowo. Mistrz i Małgorzata
@ Shadowmage
pierwszą połowę jako powieść pseudohistoryczno-obyczajową z elementami nadprzyrodzonymi.
No świetnie ujęte. W sumie to nawet za połowę, zależy, na czym będziemy się skupiać, w każdym razie jest na tyle inspiracji, odniesień do historii, teorii spiskowych i literatury oraz normalnego pisarstwa o ludziach, że można przez tę całą metafizykę, Teslę itp. przebrnąć bez uczucia pustki.
Pewnie, nawet za połowę. W zasadzie do końca podróży pociągiem, z tego co pamiętam, można to sobie czytać w takiej konwencji. Niemniej chyba przełomem w rozumieniu jest scena "miłosna" i jej konsekwencje/interpretacje, które już jednoznacznie wskazują co i jak.
Mutant - odnośnie Kinga, to trochę uczulenie, a trochę racjonalne spojrzenie na to, że nie napisał kryminału. Ba, nawet powieści sensacyjnej nie napisał, nie licząc może ostatnich 80 stron. Dla mnie to pomysł na opowiadanie, który obudował niewiele wnoszącymi - choć jak u niego zwykle bywa, przyjemnymi - wątkami historyczno-obyczajowymi. To samo zrobił na przykład w "Przebudzeniu", ale tam przynajmniej jakaś zagadka się pojawiała. Tutaj tego pobudzenia zainteresowania nie było.
Końcówka - ni ziębi, ni grzeje. Rzucił ochłap, żeby fani się rajcowali :P No i może doszedł do wniosku, że kryminałów jednak pisać nie potrafi, więc wraca do starego fachu?
Mnie sie ta koncowka wlasnie nie podoba, nie wiem czy mu cos wyjdzie w temacie nadprzyrodzonych zdolnosci, tym bardziej w tej serii, ktora jak na razie obchodzila sie bez dziwactw.
IMO King niespecjalnie ma pomysł na serię, więc taki jest lepszy niż żaden :P
hmmm
tak sobie teraz pomyślałem...
wiecie, ja nigdy nic Kinga nie przeczytałem, widziałem tylko Lśnienie(wyjechane w kosmos) i 1408 z niekinowym zakończeniem(mogło być tak bardzo bardzo bardzo lepiej... tak mam że jak po czasie przypominam sobie film, to mogę ocenić czy nie był to stracony czas, no niestety ten film to był stracony czas)
Więc konkurs, do wygrania kabel z tostera, co polecacie na początek od Kinga?
Wiecie co ja lubię, porzadna porąbana obyczajówa, kryminał z przemyślanymi charakterami, a jeśli groza, fantasy i paranormalność, to tylko bardzo głęboko i sensownie połączona z resztą uni, więc bez jakichś pitupitu nawiedzonych domach i samochodach widmo - serio, jeśli z tego King jest sławny, to naprawdę nie rozumiem świata.
Pytam, bo skoro ten cały King taki sławny, no to chyba coś w tym musi być. Ludzie nie muchy, prawda.... (inna rzecz, że skoro nie muchy, to czemu nie czytają Dantego i Prousta, <wulgaryzm dla wzmocnienia>...)
Ty jestes wymagajacy i zbyt kumaty na Kinga, raczej bedzie cie nudzil czy wrecz irytowal.
Na upartego Dallas moglbys sprobowac, ale nie wroze tu milosci:p
[303] Nie wiem skad w ogole przyszlo mu do glowy rozbudowywanie pana mercedesa, "znalezione..." spokojnie moglo byc osobna ksiazka, moze by to na dobre wyszlo.
też Kinga nie czytałem, choć moja przygoda jest w fazie rozwojowej w czytaniu. a może czystemu umysłowi coś polecicie na jesień?
HUtH-->Daruj sobie :P Ogólnie jeśli coś, to "Carrie". Debiutanckie, miejscami niedopracowane, ale za to skondensowane, bez rozwleczenia, które cechuje jego późniejsze książki. Na dobrą sprawę przeczytasz to, znasz 3/4 prozy Kinga :P
Mutant-->Chyba od początku mówił o trylogii... może od razu podpisał kontrakt na trzy książki? Ale zgodzę się, już w "Znalezione..." nawiązania do pierwszego tomu są na siłę, pomijając nawet sceny z epilogu.
A ja mam chrapkę na pozycje Bachmana (Kinga pod pseudonimem, jakby kto nie wiedział).
1. Wielki Marsz
2. Uciekinier
3. Blaze
Mój ranking. Co jeszcze polecacie fajnego?
HUtH - Chcesz dobrego Kinga, ale bez pitupitu? Bierz Miasteczko Salem, bo to klasyka. Świetna pod każdym względem, pomimo że traktująca o wampirach. Moją opinię możesz przeczytać na LC. Zresztą jak wiele innych. Wielki Marsz, czyli coś mocnego, z charakterystycznymi postaciami i świetnymi dialogami. Coś, na czym Igrzyska Śmierci prawdopodobnie się w pewnym sensie wzorowały.
tygrysek - Zależy co cię kręci. Bo każdego kręci co innego. ;) Przeczytaj moje opinie na LC. - http://lubimyczytac.pl/biblioteczka/szczegoly?porzadek=malejaco&filtr=tylko-z-opiniami&kolejnosc=plusy
Shadow -> Tego nie wiedzialem, myslalem ze mu tak z czasem przyszla chetka na kontynuację.
Raziel -> Nie pamietam juz co tam pisal pod pseudonimem, ale Blaze imo to jedna z fajniejszych jego ksiazek.
HUtH -> A może "Dolores Claiborne", bo widzę, że nikt nie wspomniał? No i "Misery" oczywiście. Żadnych "pitu-pitu" :D
Misery jest nudne - Tiaaaa. :D:D:D
Dobra jak sądzę wiadomość dla fanów spółki autorskiej Erik Axl Sund - - - - >
Info dla fanów "Metro 2033" - "Otchłań" Szmidta nawet niezła.
Nie lubię ocen liczbowych. Powiedzmy, że bije "Mrówańczę" i "Ciemne tunele" na głowę.
To bardzo dobrze, chociaz mrowancza jest slaba i to niewielkie osoagniecie.
Czytam Achaję. Ciekawie się zapowiada. Z kolei w przypadku kolejnych zakupów zastanawiam się nad:
J.R.R. Tolkien - Hobbit
J.K. Rowling - Trafny Wybór
Jarosław Grzędowicz - Księga Jesiennych Demonów
Stephen King - Przebudzenie
Stephen King - Ostatni Bastion Barta Dawesa
Stephen King - Komórka
Stephen King - Oczy Smoka
Stephen King - Zielona Mila
Stephen King - Cujo
Stephen King - Chudszy
Philip K. Dick - Trzy Stygmaty Palmera Eldritcha
Philip K. Dick - Czas Poza Czasem
Nie do końca wiem, na co się zdecydować. :D
Raziel -> Ktoś Ci mówił że jesteś monotematyczny? :D King, Rowling, Dick, i tak cały czas.
W literaturze najpiękniejsze jest to że człowiek nigdy nie wie kiedy trafi na perełkę, odkrywanie nowych powieści, odkrywanie nowych autorów, to jest sedno czytelnictwa.
To tak jakby co dzień jeść pomidorową z ryżem i do tego schabowego z ziemniakami i kapustą, jak za drzwiami jest szwedzki stół, zastawiony potrawami z całego świata. Po co się ograniczać?
Ale żeby nie było, +1 dla Grzędowicza.
To tak jakby co dzień jeść pomidorową z ryżem i do tego schabowego z ziemniakami i kapustą, jak za drzwiami jest szwedzki stół, zastawiony potrawami z całego świata. Po co się ograniczać?
Ale żeby nie było, +1 dla Grzędowicza.
Akurat Grzędowicz to co najwyżej lichy barszczyk, już wolę schabowego w postaci dicka i pomidorówę z kinga :D
a Ubik to Toskańska Pomidorowa z Czosnkowymi Grzankami :)
Sam lubię zjeść obiadek złożony z pomidorowej i schabowego, ale żywić się tym przez dłuższy okres? Nie ma mowy, po takim tournée to i nawet lichy barszczyk będzie smakować niczym ambrozja :)
Trzeba sobie urozmaicać menu, w innym wypadku nawet delicje wyjdą bokiem :D
Raziel, wypadałoby nakryć do stołu w nowej części.
Przeczytałem "Przynętę" Jose Carlosa Somozy. Pomysł na przynęty jak najbardziej dobry, ale to co zaprezentował tutaj Somoza to przykład, jak zabić dobry pomysł, a potem jeszcze przez miesiąc kopulować z jego zwłokami. Historia jest pełna nielogicznych decyzji, głupich zachowań bohaterów, którzy są też po prostu głupi i jednowymiarowi. Nie mogłem do końca książki zaakceptować faktu zawładnięcia kimś za pomocą wystudiowanego gestu i odpowiedniej pozy ciała, wszystkie maski, filie, o których Somoza chrzani przez 80% książki wywoływały u mnie facepalmy, gdybym to czytał na głos, to bym się tego wstydził :D
Starając sobie to wyobrazić widziałem teatr (niby o tym jest książka, ale nie idzie tego przenieść na naszą rzeczywistość), który na deskach mógłby sprawić nie lada widowisko, ale widząc to jako film, nie, lepiej tego nie widzieć.
Historia, pomijając wszystko na co narzekam, jest niezła, mamy psychopatę, który porywa i torturuje na przerózne sposoby swoje ofiary, momentami jest całkiem drastycznie. Ale początkowa tajemnica zostaje rozwiązana dosyć szybko i strasznie prosto, nie tak jak się zapowiadała, potem okazuje się, że jest drugie dno całości, które już mi całkiem nie podeszło. A sam finał to przykład jak spieprzyć finał, dostajemy złoczyńcę, który przez 10 stron łopatologicznie tłumaczy wszystko, co mogło być niejasne. Nic czytelnikowi nie zostaje do rozgryzienia, dostajemy takie wyjaśnienie, że aż źle się je czyta.
Szkoda, bo wczesniejsze moje spotkanie z tym autorem było niezłe, tutaj kuleje prawie wszystko. A mogła być dobra historia o mordercy psychopacie i nowatorskiej technice polowania na niego.
[323] Jak najbardziej masz rację, trzeba poszerzać swoje horyzonty, ale też nie ma nic złego w czytaniu kilku autorów, sam tak robię i żyję :D
Co do nowej części też masz rację, Raziel co ty tam robisz?
