Zanim powstał Wiedźmin – stare, polskie gry RPG
Jedyne w co grałem z tego zestawienia to Space Hack, kupione razem z CDA. Przyjemnie się grało, faktycznie "jeszcze jeden poziom" był, grafika całkiem niezła ale po pewnym czasie znudziła, za duzo takich samych poziomów.
Zapomnieliscie o bardzo ciekawej grze Legion na Amige. Nie wiem czy tak jest w rzeczywistosci ale wydaje mi sie ze to pierwsza gra ktora wykorzystywala aktywna pauze, przynajmniej to pierwsza w ktora gralem. Gra byla ciekawa, ale dosc trudna, przynajmniej jak na moje owczesne gowniarskie mozliwosci. Miala zabezpieczenia antypirackie co w tamtejszych czasach kupowania gierek na gieldzie dawalo mocno w kosc. W kazdym razie to jedna z gier z dziecinstwa ktore wspominam najmilej. Kilka lat temu odpalilem ja nawet na jakims emulatorze i pogralem ze 2-3 godzinki i musze przyznac ze da sie jeszcze grac. Mechanika starc przypomina troche Baldur's Gate
Another War jedna z lepszych, Jak rozpetalem II tez calkiem bylo zjadliwie glownie chyba ze wzgledu na humor. Archangel to mega crap, a co do Two World jakos nie moglem sie przekonac ale nie powiem bo wykonali kupe dobrej roboty.
Two Worlds na pewno nie jest z tej samej ligi, co dwa wyżej wspomniane pierwowzory. Niemniej brawa należą się za pierwszą rodzimą próbę stworzenia sandboksowego RPG-a. Czy była to próba udana?
Myślę, że nie.
Nie wiem, czy jest gra, od której odbijałem się większą ilość razy. Próbowałem, za każdym razem chciałem jej dać szansę, za każdym razem mówiłem sobie "Dobra, ale tym razem posiedzę przy niej dłużej" i... za każdym razem nie wytrzymywałem przy niej dłużej niż godzinę. Dla mnie ta gra to padaka.
A mi sie w Two Worlds gralo calkiem przyjemnie, bylo troche niedorobek, ale gra dala mi zdecydowanie wiecej frajdy, niz przykladowo pierwszy Wiedzmin..
Grałem w mniej wiecej połowe tych tytułów i zadna nie była nawet przecietna....A wiedżmin jedynka jeszcze ujdzie choć nie oddaje klimatu ksiażki a dwójka to dla mnie niegrywalne coś....
Z tych wszystkich wymienionych gier grałem tylko we Fratera oraz Two Worlds, z czego tylko ten drugi tytuł udało mi się ukończyć. Frater to nie żaden erpeg tylko najzwyklejszy hack'n'slash, znudził mnie po kilku etapach, zresztą jak każda gra z tego gatunku.
Two Worlds to ciekawy przypadek, gdyż zapowiadał się absolutny killer (coś jak teraz Wiedźmin 3), wystarczy przeczytać zapowiedź na GOLu: piękna grafika, złożoność zadań, rozbudowana fabuła. To potężnie działało na wyobraźnię, a dziennikarze jednoznacznie wyrokowali, że gra rozłoży zarówno Gothica 3, jak i Obliviona na łopatki. Jak wyszło każdy wie, gra jest niezła i zjadliwa, ale nijak ma się do zapowiedzi. Nie mówiąc już o tym, że nie ma chyba elementu w którym przebija TES IV czy G3.
To daje też do myślenia jak bardzo przez te 8 lat rozwinęła się polska branża growa. Wystarczy wymienić kilka marek, znanych już na świecie: Call of Juarez, Wiedźmin, Dead Island, Two Worlds ("dwójeczka" jest już lepsza od pierwowzoru pod każdym względem), Bulletstorm (gra świetna, choć słabo się sprzedała). Polskie firmy cały czas się rozwijają i na rynek aktualnie wychodzą gry, które można już bez żadnych kompleksów postawić na najwyższej półce.
Nie wiem, czy jest gra, od której odbijałem się większą ilość razy. Próbowałem, za każdym razem chciałem jej dać szansę [...]
Miałem dokładnie tak samo. Chyba z 3 razy podchodziłem do gry, dopiero za czwartym się praktycznie przymusiłem i opłaciło się. Gra sprawia sporo frajdy, questy poboczne są dość ciekawe, także przyjemnie mi się grało mimo wielokrotnego odbicia.
sebogothic [9]
nie ma chyba elementu w którym przebija TES IV
Oj ma - brak idiotycznie rozwiązanego level scalingu (tak, wiem, są mody do TES IV, ale piszę tu o wersji, którą zaserwowali nam twórcy; zresztą mody i tak dotyczą tylko wersji PC).
większość kojarzę, grałem jednak chyba tylko w Fratera... i to bardzo krótko :P
Mnie taka archeologia przerasta... Wolę po raz trzydziesty odpalić Fallouta, bo wiem, że będę się bawił doskonale, albo wrócić do Planescape'a, którego z jakichś tajemniczych powodów, przechodzę od dziesięciu lat, zawsze z przerwami na tyle długimi, że zaczynam od początku :P
Two World zdecydowanie zasługuję na wyróżnienie. Gothic 3 po premierze jaki był każdy pamięta - niegrywalny! Gry od Bethesda są dziwne i nigdy nie potrafiłem się do nich przekonać - od czasów Morrowinda po Fallout 3 i na Skyrim kończąc. Żadnej z tych gier nigdy nie ukończyłem choć podejść miałem sporo... Zazwyczaj po kilku dniach mi się nudziły. Two World też nie był idealny, tym bardziej po premierze ale twórcy dość szybko wydali patcha (pamiętam, że był ogromny jak na tamte czasy), który całkiem nieźle grę połatał i zmienił okropną gębę głównego bohatera (była tak szpetna, że się dziwiłem jak można było coś takiego zrobić). TW po mimo swoich ograniczeń pochłoną mnie tak bardzo, że nawet Wiedźmin 1 musiał chwilę poczekać na swoją kolej. Wbijanie lvl, zwiedzanie świata, całkiem niezła grafika (miejscami była naprawdę piękna, tym bardziej po kilku tweak'ach) oraz walka potrafiły mnie wciągnąć na długie godziny. TW 2 choć lepsze od poprzednika niemal w każdym aspekcie nie zapisał się w mojej pamięci tak pozytywnie... Podobnie jak wcześniej wymienione tytuły z najwyższej półki. TW to taki fenomen... Toporna często zniechęcająca ale czarująca. :)
Zapomniałem wspomnieć jeszcze o genialnej piosence, którą zachwycałem się w menu głównym Two World 1... Polecam! :)
Jedynka Two Worlds jest przyjemną grą. Ładna grafika, dobra optymalizacja, ciekawie jak na tamte czasy rozwiązany sposób udoskonalania broni. Można było ukuć prawdziwie potężną broń. Dawało frajdę bieganie po okolicy i wyżynanie potworów. Dla mnie to raczej taki hack'n'slash niż RPG bo fabuła w ogóle mnie nie wciągnęła. Był też nawet przyjemny tryb multi. Dwójki nie polecam. Odstawiłem po kilku godzinach.
TW II tak naprawdę wymęczyłem do samego końca. Tak jak pisałem wcześniej niby każdy aspekt poprzednika został w niej poprawiony ale gdzieś cała "magia" gry uciekła. Jednak dodatek Pirates of the Flying Fortress był już całkiem dobry. :)
