Forum: Studia za granicą.

Studia za granicą.

Od kilku tygodni mam chętkę na studia na bardziej prestiżowej uczelni, a takowej w Polsce nie znajdę. Przeglądając strony uniwersyteckie, czy to Oxfordu, czy Yale, natknąłem się na wymagane przy rekrutacji świadectwo gimnazjalne oraz matualne. O gimnazjum się nie martwię, bo średnia powyżej 4 jest średnią przyzwoitą (oczywiście nie na najlepsze uczelnie), ale w pierwszych dwóch klasach technikum (informatycznego) po prostu dałem ciała. W ogóle się nie uczyłem, zaniedbywałem przedmioty informatyczne (na świadectwie z jednego przedmiotu widnieje 2), moja średnia nie sięgała nawet 3.5.

Teraz sprawy przybrały kompletnie inny obrót. Mierzę dużo wyżej, a tym samym martwię się, że spaprane przedmioty mogą odbić się na losach przyjęcia/nieprzyjęcia na daną uczelnie. Dlatego chciałbym się dowiedzieć, czy za granicą respektowane są oceny ze świadectw, czy to tylko taka formalność? Wiem, że polska matura się nie liczy (w USA na pewno nie) , więc postaram się napisać testy SAT I, II najlepiej jak potrafię, ale boję się, że słabe oceny mogą mnie ograniczyć. Z góry dzięki za odpowiedzi.

Minas Morgul - masz jakis mail kontaktowy/GG czy cos? Mialbym kilka pytanek.

Z moich doswiadczen wynika, ze dostanie sie na dobre studia w Polsce jest wielokroc trudniejsze, niz dostanie sie na dobre studia za granica.

W listach zawsze trzeba stawiac na konkrety i pokazanie obeznania w temacie (ludzie co pisza 'chce studiowac w USA, bo kocham te kulture" odpadaja na wstepie:))

Ponadto dobre plecy w postaci referencji, potwierdzenie tego, ze sie duzo robilo poza szkola (zwlaszcza w USA na to zwracaja ogromna uwage), w miare dobre oceny i jakos udaje mi sie sukcesem zakanczac wiekszosc aplikacji;o

Dzięki za odpowiedzi! Mam brata w USA, który tam studiował, ale na jakiś innych zasadach. Na 4 roku wyjechał do USA, by tam studia kontynuować. Zamiast 2 lat, był tam 4, nie wiem dlaczego.

W każdym bądź razie przejrzałem wymagania Cambridge - wymagane jest zdanie matury rozszerzonej na poziomie przynajmniej 90% ( Angielski chyba 95). To cholernie dużo - musiałbym zakuwać bez przerwy, żeby takie wyniki posiadać. Co do rekrutacji, to słyszałem, że deadline jest 15 października.

Kierunek jaki chciałbym studiować, to zapewne Computer Science. Nie jestem jakimś wielkim entuzjastą informatyki, po prostu jest OK, nic więcej. Nie jestem również super uzdolnionym programistą. Jestem uzdolniony bardziej z przedmiotów humanistycznych, więc powinienem aplikować na coś z tym związanego, ale obawiam się, że raczej dla humanistów nie ma pracy, albo jest słabo płatna i w nie ciekawych warunkach. Przykładowo nie chciałbym być nauczycielem angielskiego po filologii, zarabiającym te 2 tysiące złotych (nie wiem jak jest za granicą z zarobkami). Śmiech na sali. Wydaje mi się, że kierunki ścisłe są teraz przyszłością, jeżeli by tak nie było, to nie zastanawiałbym się i aplikował na lingwistykę czy coś innego.

Jeżeli chodzi o finanse: Wiem, że studia w UK oraz w USA są płatne. Niemniej jednak chciałbym złożyć wniosek o jakieś stypendium, które pokrywałoby koszty nauki i życia w danym kraju. Oczywiście bezproblemowo mieściłbym się w granicy, bo z tego co policzyłem, to ja wraz z moją mamą utrzymujemy się za 6000 $ rocznie. To strasznie mało. Moi bracia zarabiają podobne pieniądze, ale na miesiąc (oczywiście w złotówkach). Przez to chciałbym właśnie te studia mieć pokryte (jeżeli byłaby taka możliwość, bo nie stać byłoby mnie na studia).

Co do średnich, o których wspomniałem na początku (3.5) to były średnie sprzed roku, dwóch. Teraz zacząłem się uczyć i jak na razie nie mam żadnej trójki z żadnego przedmiotu.

To tym swoim nieuczeniem sie "troche" przejebales sprawe :) W Azji i USA oceny sa bardzo wazne i, co najwazniejsze, znacznie latwiej je zdobyc. Jak jestes dobry, to masz A+, sredni A, slaby A-, a B to juz dla przecietniakow. Niewazne szkola dobra, zla, osoby dobre dostaja wysokie oceny.

Ja robie zazwyczaj tak, ze prosze ludzi piszacych mi referencje, zeby wspomnieli ze mam srednia posrod 10% najlepszych studentow, w jednym zdaniu podsumowac jak sie sprawa ma w realiach Polskich

Tylko ze mi takie listy pisze czlowiek, ktory skonczyl doktorat w Osace i pan, ktory byl profesorem w Whartonie, nie wiem czy list od pana od matematyki bedzie cokolwiek znaczyl ;P

I nie zdajesz sobie sprawy - dostanie sie na uniwerek to betka. Podstawowym problemem jest wlasnie finansowanie tych studiow. Najpierw sie czlowiek dowiaduje o stypendium, mozliwosciach pomocy, a dopiero w zaleznosci od tego, kto i jakie oferuje pieniadze, wybierasz uczelnie i kierunki. Sam na studiach sie nie utrzymasz.

A czy muszą to być przedmioty na które aplikuję, czy mogę sobie wybrać, np. Angielski, Polski, WOS czy Matma?

edit: Czy referencje może wypisać mi były nauczyciel z Gimnazjum? Wiem, że on ma o wiele większe umiejętności, tzw. "respect" niż moja obecna nauczycielka. Wspomniany wcześniej nauczyciel z gimnazjum został wytypowany jako jeden z czterech osób z całej Polski na wyjazd na specjalne kursy do USA. Więc musi być dobry.

ligenz - mogę spytać czemu akurat celujesz w takie uczelnie? Bo odnoszę wrażenie że poza "chcę studiować na zajebistej uczelni" niewiele w tym pomysłu. Pytanie szczere i bez docinek, po prostu bezproblemowo, przykładając się do nauki i do matury będziesz w stanie znaleźć dobre studia w polsce - jedyną kwestią jest co chcesz w życiu robić i od tego powinieneś zacząć.

Nie wspomniałem o tym, że chcę iść na Cambridge, Oxford czy inny Harvard. Podałem tylko przykłady wymagań na te uczelnie. Moim celem nie jest studiowanie na (jak to określiłeś) zajebistej uczelni, tylko na lepiej wyposażonej uczelni. Poza tym, lepiej poznałbym dany zakątek świata, kulturę i miałbym jakieś doświadczenie.

Wszystko ok - tylko znowu podsatwowe pytanie - studiowanie czego na lepiej wyposażonej uczelni? Bo nie zaprzeczę że to pewnie może mieć ogromne plusy, ze względu na dostępność środków do nauki na takiej uczelni.

Ale ciągle mam wrażenie ze nie zadałeś sobie jednego, podsatwowego pytania - co chcę studiować i co chcę robić w życiu. Od razu ostrzegam, widziałem wiele takich przypadków - studiowanie czegoś przez lat 5-6 wbrew sobie na zasadzie "potem będzie z tego kasa" w większości kończy się straconymi latami. I poznanie kultury tutaj tego nie odrobi.

Nie chcę cię w żaden sposób zniechęcać czy obrazić, po prostu znam wielu ludzi którzy dotrzymali do tego trzeciego, drugiego roku - ale niestety studia działają tak że w dużej mierze jak lubisz to co studiujesz - tracisz cierpliwość i chęci w roku 4-5, a jak tego nie lubisz lub "jest ok", to tracisz na roku 1-2, a wtedy zaczynasz myśleć "może sobie darować i spróbować czegoś innego?", a potem jest łatwa droga do wylotu. Bo jak tu się uczyć jak nie ma chęci?

W sumie, to nie mam pojęcia co wybrać. Żaden dostępny kierunek ani mnie nie ziębi, ani nie grzeje. Po prostu czuję, że "powinienem" kontynuować edukację z technikum. Kiedyś podniecałem się na samą myśl o programowaniu, bo marzyła mi się kariera dewelopera w jakiejś firmie tworzącej gry wideo. Teraz po prostu marzy mi się inny zawód - trenerka w piłce nożnej. Tylko, że chyba nie ma takiego przedmiotu na studiach, a chciałbym mieć jakieś koło awaryjne, podczas, gdy tamto mi nie wyjdzie. Myślałem również o aktorstwie, reżyserii, w ogóle nie wiem na co się zdecydować. Najlepiej aplikować na wszystkie wydziały, o których myślę, a później decydować.

nie ma to jak nabić posta :D:D:D

Wszystko pięknie i ładnie ale zapytałeś siebie czy podołał byś studiom np w Anglii ? :)
I oczywiście jak poprzednicy za rok zapłacisz 7000-8000tys funtów więc to musi być coś przemyślanego i musiał bys mieć te pieniądze raczej z góry ponieważ wątpie by Ci przyznano Student Finance :)

Pozdrawiam :)

[23]
Istny człowiek renesansu a jak co do czego to pewnie gówno potrafi.

ligenz18 - To jak chcesz znać moje zdanie to chwilowo odpuść sobie w ogóle studia, bo z tego co widzę jedyny powód dlaczego chcesz iść na studia to "a bo czuję ze powinienem" - z takim podejściem porządnych studiów nie skończysz, bo cię zmęczą, a studia do niczego są do niczego, więc nawet nie ma co startować.

Nie każdy musi być po studiach, jest wiele, wiele dróg rozwoju. Może na razie po prostu idź do pracy? Nie wiem po jakim technikum jesteś, zakładam że jakąś pracę jest ci to w stanie dać - inaczej to stracone cztery lata w sumie i mogłeś iść do LO, skoro studia to jedyna droga. Ogarniesz wtedy jak tak naprawdę życie wygląda, ile jest wart pieniądz, na co warto, a na co nie warto wydać, zobaczysz co tak naprawdę jest się w stanie sprzedać w polsce i na świecie, co warto sutudiować i może w końcu znajdziesz też jakąs pasję której będziesz mógł się poświęcić.

Bo takie studiowanie dla studiowania to strata czasu.

Moim celem nie jest studiowanie na (jak to określiłeś) zajebistej uczelni, tylko na lepiej wyposażonej uczelni.
Widziałeś jakąkolwiek z tych "lepszych" uczelni w Polsce i ich wyposażenie? Wyraźnie nie masz pojęcia o czym mówisz.

Najpierw wybiera się kierunek, a później najlepszą uczelnie, która go oferuje. Nie na odwrót. Jeśli chcesz po prostu skończyć Oxford, Harvard czy cokolwiek innego, dla samej idei skończenia i możliwości pochwalenia się przed znajomymi, to wybacz - ale to jest absolutnie bez sensu. Zakładając optymistycznie, że uda ci się tam dostać (a wbrew pozorom wymagania wygórowane nie są, ważne żeby się kasa na ich koncie zgadzała pod koniec semestru..), to zacznij patrzeć trochę dalej - musisz wynająć mieszkanie, musisz coś jeść, musisz opłacić gigantyczne jak na nasze standardy czesne.. Wątpię, że te 4-5 tys. zł wystarczy miesięcznie. Teraz pomnóż to przez ilość miesięcy i lat, a zrozumiesz gdzie stoi bariera.

Znalazłem przykładowe wyliczenie kosztów:
Posłużmy się przykładem Harvardu: czesne w Harvard College wynosi aż 33,7 tys. dolarów. Do tego trzeba doliczyć 7,2 tys. dolarów na akademik, ok. 4,5 tys. na posiłki, prawie 3 tys. na ubezpieczenie, ok. 2 tys. na dodatkowe opłaty i kilka tysięcy na wydatki osobiste. Łącznie ok. 50 tys dolarów rocznie.
To ponad 150 tys. zł polskich rocznie.

Pomijając już, że średnia poniżej 4.9 - 5.0 w gimnazjum to słaby wynik.

Teemoray, studiowanie w Polsce i poza nią jest jak bareback z afrykańską prosytutką zarażoną HIV a seks z Jessicą Albą 5 lat temu.

Na pewno studiowanie w np. UK nie będzie stratą czasu, nawet na najgorszej uczelni w UK warto się zaczepić choćby przez sam networking czy rozwój. I mówiąc rozwój mam na myśli rozwój, bo w Polsce tego słowa nie rozumie 95% społeczności, vide ludzie po anglistyce co by nigdy CAE nie zdali czy po informatyce w wydaniu Turbo Pascala.

Przepraszam za szczerość, ale takie są fakty, nasze uczelnie to dno i 5 metrów mułu, nawet taki UW czy UJ są po prostu żenujące i śmieszne na tle zachodnich odpowiedników, a warto pamiętać, że większość Polaków studiuje jednak na różnych wiejskich uniwerach w Toruniu, Szczecine i innych pipidówach.

b212 - Prosze, nie rób mu tego durnowatego prania mózgu. Oczywiście pomijam co ty masz na myśli "poza polską". Druga rzecz, że mie masz zielonego pojęcia co to zła uczelnia w UK, USA, Francji, Belgii, Holandii, tylko tak po prostu sobie gadasz.

Dobra uczelnia, zła uczelnia, znaczenie ma to o czym pisałem - trafienie na 5 lat do innego kraju, który ekonomicznie będzie zaliczał się do światowej czołówki (jak wszystko na zachód od Polski), gdzie będzie się używało głównie obcego języka, pozna ludzi z całego świata i nasiąknie obcą kulturą.

Tak naprawdę to jest tak nieocenione, że zaryzykuję nawet stwierdzenie, iż studiowanie na gównianej uczelni w UK ma większy sens, niż na najlepszej polskiej. Nie chcę tego sprowadzać do rankingów bo mogłoby się okazać, że najgorsze uczelnie w UK stoją gdzieś obok albo wyżej UW, ale i tak papier z Anglii w Polsce ma dużo większy power na rynku a co do nauki to prawda jest taka, że 90% zależy od Ciebie, nie uczelni.

A wracając do tematu, studiowałem chwilę na bardzo słabej uczelni w Danii i w 6 miesięcy tam zrobiłem więcej, niż większość moich znajomych w Polsce przez całe studia - nie było żadnych głupich sesji a grupowe projekty, które miały sens i działają po dziś dzień. Niemal kazdy mój znajomy stamtąd robi w branży i to w dobrych firmach za dobrą kasę, nie mówię tutaj o MS czy Google, ale spora grupa ludzi pracuje m.in. dla IBM. Uczelnia to http://www.knord.dk/ , praca załatwiała się praktycznie sama, bo ludzie mieli neverending praktyki w tak małoznaczących firmach jak Secunia, od państwa duńskiego dostawało się coś w granicach 5000 DK miesięcznie na studia (starczało na styk w akademiku), akademik porównywalny z mieszkaniami średniej klasy w Polsce (pokoje 1-osobowe, kibel i łazienka na 2 pokoje, kuchnia lepsza, niż połowa ludzi w PL ma) itd. itp.

Nie chce mi się dalej nawet pisać i nie chce mi się myśleć co robią ludzie po Oxbridge czy dobrych uniwerach technicznych na zachodzie, bo po większości polskich to za przeproszeniem całkiem spora rzesza ludzi podciera starcom tyłki na Wyspach :) I niestety mam to smutne porównanie, bo wielu znajomych z Polski pokończyło najlepsze nasze uczelnie techniczne i dla większości z nich perspektywy zawodowe jakie mają dzieci na wsi parę kilometrów pod Kopenhagą pozostaną na zawsze w sferze marzeń.

Jak chłopak chce jechać na studia to niech jedzie, na pewno dużo więcej mu to da, niż praca w Polsce, o ile w ogóle jakąkolwiek znajdzie. Tym bardziej, że u nas kultura pracy jest nieco inna, niż na zachodzie i przez te 5 lat pracy może nawet nie dostać żadnego awansu. To Ty mu nie rób prania mózgu. Ja bym w każdej chwili się pakował i wyjeżdżał na taką akcję, jakby mnie było stać :)

Jeśli szukasz kogoś, kto pomoże Ci ogarnąć studia poza granicami kraju, polecam - studiazagranica.info/#.