Najciekawsze materiały do: Risen

Ta gra jest beznadziejna, przedstawią się tak jak kiczowata bardzo uboga wersja Gothic'a tyle że z lepszą , chodź i tak słabo nawet jak na tamte czasy grafiką. Bardzo mało fabuły i na dodatek bardzo przeciętnej. Dialogi bardzo ubogie jakby pisane przez tępą niemowę, żaden npc nie równa się charakterem z G1 i G2. Muzyka to prymitywne pobrzękiwanie na gitarze, gorzej muzyki nie dało się wrzucić. Aż szkoda rozpisywać się o tym czymś daje 1/10 za zmarnowane 10h przy takim gównie

Po ograniu demka remaku G1 tak mi się zatęskniło za tym klimatem, że postanowiłem sięgnąć po coś od Piranii. Jedynka i Dwójka ograna już tyle razy, a poza tym technicznie jednak trochę odpycha, do Trójki jakoś wracać się nie chce, więc padło na pierwszy Risen. I to doświadczenie najbliżej Gothica, jakie udało się wytworzyć PB po G2 NK. Risen jest bardziej Gothiciem nawet niż G3. Po latach od premiery wciąż prezentuje się bardzo przyzwoicie, a pod względem grywalności bije na głowę masę współczesnych produkcji oraz oba swoje sequele.

Świat - Faranga wygląda świetnie. I czy naprawdę współcześnie trzeba koniecznie prześcigać się w tworzeniu ogromnych, pustych światów? Nie lepiej mniej, a dokładniej i porządniej? Wyspa jest niewielka, ale wypełniona zawartością po brzegi. I zgoda, że pod koniec backtracking już trochę męczy, ale wtedy z pomocą przychodzą runy teleportacji i tempo zostaje zachowane.

Bohater - na charyzmę Bezimiennego z Gothica wielki wpływ miał genialny głos Jacka Mikołajczaka. Na tym Bezi z Risena trochę traci, bo nie dość, że odgrywa go zupełnie generyczny aktor głosowy, to jeszcze brakuje polskiej lokalizacji. Ale w dialogach objawia się podobny szorstki humor gościa, który nie daje sobie w kaszę nadmuchać. W R1 bohater wzbudza znacznie więcej sympatii niż w R2, gdzie mimo tego, że jest bardziej cyniczny, to jednak przez cały piracki setting moim zdaniem trochę traci.

Klimat - Bardziej pasuje mi klimat generycznego fantasy bazującego na późnym średniowieczu, niż quasi-piracki z sequeli. Uwielbiam pirackie i marynistyczne klimaty, ale w wydaniu Capitan Blood lub Wyspy Skarbów, a nie Piratów Z Karaibów. Epoka i archetyp pirata są na tyle klimatyczne, że nie trzeba tam dodawać elementów fantasy lub jeśli już to odrobinkę. A w R2 i 3 mieszanka klasycznej magii, voodoo, tytanów, demonów i piratów to już trochę za wiele. Ale PB ma tendencję do takich koktajli. Elexowa próba połaczniea fantasy, SF i post-apo dała w efekcie strasznie zmutowany płód, który całkiem odpycha od tego świata. A R1 sięga do sprawdzonych elementów i robi to dobrze.

Fabuła - Pierwszy Gothic zrobił coś, czego nie zrobiła potem żadna z gier PB (i w ogóle mało produkcji stosuje ten prosty, ale jakże efektywny zabieg), a mianowicie nie powiedział nam wprost od samego początku z czym przyjdzie nam się mierzyć. Tutaj od razu wiemy, że chodzi o tytanów i na tym historia mocno traci. Ale konflikt między dwoma niejednoznacznymi moralnie organizacjami przedstawiony jest lepiej niż w G1. Tam wybór był między bandą kryminalistów tradycjonalistów, bandą kryminalistów sprzeciwiających się Status Quo i bandą naćpanych fanatyków. Tutaj ocena moralna, motywacje i działania poszczególnych frakcji są bardziej zróżnicowane, przez co do wyboru podchodzi się bardzej emocjonalnie.

Walka - najlepszy system walki jaki udało się urodzić Piraniom. W walce z NPC i stworami humanoidalnymi nic dodać nic ująć. Z mobkami wypada gorzej, bo blok nie na wszystkie stwory działa, a do tego poczwary mają refleks niczym mistrz świata w grze w łapki na amfetaminie i czasem szlag trafia, jak się próbuje trafić takiego sępa. Niemniej walka jest bardzo satysfakcjonująca.

Przez święta pewnie z rozpędu zacznę R2, ale jedyneczka to kanon i klasa i kto nie grał, niech nadrobi.

Jestem ogromnym fanem Gothica.. I obiecałem sobie, że nie tknę Risena, dopóki wszystkich gothiców nie przejdę. I dziś jest ten moment.. Ciesze się pierwszymi chwilami gry, o której wiem że mnie zachwyci.. W życiu są piękne chwile :-)

Po tylu latach i z tego co pamiętam nie myślałem że tak mnie wciągnie jako całość najlepsza część trylogii chociaż i tak jest o wiele gorzej niż w gothicu szczególnie misje, fabuła, postacie czy świat to jest parę rzeczy zrobionych lepiej jak walka która wyszła najlepiej ze wszystkich gier tego studia zapraszam https://www.youtube.com/watch?v=iUuU9BAjhn4&list=PLI2HRQC_mAWQdDQ-1nr9V3CcJM2IUPNn3

Ta gra to przecietniak.I tak ....lubie takie gry ale uwzam ze taki Risen 2 był lepszy.
Ta gra tak naprawde oprócz swietnie zrobionej wyspy napakowanej ciekawym ekspolorem nie oferuje nic.Sztampowa ,wrecz nudna fabuła,(jeszcze pierwszy rozdział daje nadzieje ale potem......)
Postacie ktorych nie pamietam 15 minut po ukonczeniu gry,Nudne i dlugie dialogi,słabe questy poboczne,brak ciekawych broni ,i irytujaca walka...
Walka w tej grze to wogole jakis absurd bo mozesz miec dobry pancerz i miecz ale jak jaszczur wyprowadzi 4 kontry i to tak Cie nie ma.Walka to rzecz najbardziej irytujaca w całej grze.Przejscie przez te Jaszczury w Swiatyni to byl dla mnie jais dramat ,blokowanie przeciwników ,uniki,a jak przyjdzie starcie z 3 to nie masz szans,a postac mialem dosc dobrze rozwiniętą.I tak sobie wczytuj sejvy po 15 razy.
Troche szkoda bo liczylem na cos duzo lepszego,mam sentyment do starych gier ..i wiem z gra ma juz swoje lata ale do takiego Wiedzmina 1 to jej daleko.Odemnie 5/10 i spory zawód.

Ta gra to przecietniak.I tak ....lubie takie gry ale uwzam ze taki Risen 2 był lepszy.
risen 2 jest krotki to raz walka na placu to porazka blad nie mozna wziasc fantow a teraz pytanie
edycja rozszezona ile trzeba miec obrazen zeby bic zebacze?

Zabrali mnie do klasztoru i nie dało się posunąć gry na przód. Archaiczne dziadostwo nawet jak na swoje odległe czasy.

W końcu po tylu latach zabrałem się za trylogię risen. Pierwsza część za mną i pora na podsumowanie gierki. Przede wszystkim warto na początku napisać, że jestem ogromnym fanem gier serii Gothic i ograłem każdego z nich po kilka dobrych razy (oprócz czwartej części xDD) więc "gothicowe drewno" nie jest mi obce. W risen wcielamy się w rozbitka, która po gwałtownym sztormie wylądował na niewielkiej wyspie. W jej epicentrum leży aktywny wulkan nieopodal, którego zbudowano miasto. I od tego momentu nie trzeba nic więcej mówić o fabule, gra daje nam wolną rękę. To od nas zależy gdzie pójdziemy, do jakiej gildii dołączymy oraz jaką klasą postaci będziemy grać. Ja wybrałem bandę Dona, lecz moje pierwsze kroki skierowałem do miasta. W grze jest masa zadań pobocznych, lecz jak to przystało na gry od piranii, to nie one dają nam najwięcej expa tylko zabijanie mobków. Jak zaczynacie swoją przygodę to polecam wam wybrać najpierw pójście do miasta i władowanie całego dostępnego golda i punktów nauki w skradanie, otwieranie zamków i kradzież kieszonkową. Potem wystarczy przespać się do nocy i można wynieść całe miasto XDD. Generalnie jak ktoś lubi gry w stylu gothica to risen na pewno mu się spodoba. Gra jest drewnem, ale nie aż tak dużym jak wspomniany wcześniej klasyk. System walki może sprawiać przyjemność, strzelanie z łuku/kuszy nie opiera się na autoaimie jak to było w przypadku chociażby gothica 1 i 2. Gra nie jest jednak wolna od wad, a ma ich całkiem sporo. Przede wszystkim największą wadą dzięki, której byłym bliski usunięcia tej gry są bugi. Nie wiem czy to kwestia wersji z modami polepszającymi tekstury czy co, ale regularne crashe do pulpitu zdarzały się cyklicznie (nie jakoś bardzo często ale było to męczące). Wyrzucanie gry do pulpitu podczas wczytywania zapisu też zdarzyło się kilka razy. Inną z wad jest chociażby bez pomysłu przeciągnięta fabuła. Najpierw szukamy 5 pewnych dysków, po ich zebraniu fabuła się na chwilę rozpędza do tego stopnia, że mamy wrażenie, że zaraz stanie się coś niesamowicie epickiego. Nic takiego nie ma miejsca. Tym razem musimy znaleźć kolejnych 5 grobowców i przynieść z nich konkretne rzeczy. I w końcu jest finał i walka z bossem... którą najlepiej przemilczeć i udawać, że nie miała miejsca. Do tego dochodzą pomniejsze bugi jak wpadanie pod mapę, blokowanie się postaci np między stołem, a krzesłem czy w innych skałach. W każdym z tych przypadków konieczny jest reload. O mechanice spadania polegającej na tym, że postać blokuje się o powietrze czy "wystrzeliwaniu" bohatera w powietrze w losowych momentach przy wyłączeniu zaklęcia lewitacji nie wspominając. Tak narzekam na ten tytuł jakby był totalnym crapem, ale wcale nim nie jest. Świat jest mega ciekawy, wypełniony zawartością (Ubi uczcie się! Tak robi się światy). Fabuła pomimo rozciągnięcia jest przyjemna, rozwój postaci naprawdę przemyślany, Więc jeżeli lubi gothica to bierzcie i grajcie z tego wszyscy, ale uważajcie na bugi.

Gdzie kupie wersję płytową na xbox one?

Ta gra to zaraz po Gothicu 1 i 2 najlepsza gra Piranha Bytes. W zasadzie jedyne jej wady to to, że nie jest Gothiciem i nie ma polskiego dubbingu bez którego gry Piranii to nie to samo.
Klasyczny Gothicowy schemat, mała mapa, dwie/trzy gildie do których można dołączyć i awansować w ich szeregach i świat pełny nie respawnujących się potworów do wyczyszczenia żeby wbić level. Nawet szukanie 5 artefaktów rozrzuconych po wyspie jest.
System walki najlepszy jaki stworzyła Piranha. Ludzie i potwory walczą bardzo agresywnie, blokują, robią uniki, żeby kogokolwiek trafić trzeba stosować takie ruchy jak parowanie, zwykłe siekanie LPM nic w tej grze nie da. Przez te trudne walki mam wrażenie, że poziom trudności taki jak w pierwszym rozdziale Gothic 2 Noc Kruka się utrzymuje o wiele dłużej, bo nawet pod koniec gry można łatwo zebrać wpi*rdol od Jaszczuroludzi a w Gothicu 2 NK po pierwszym rozdziale jest już z górki.
Ogólnie zdecydowanie polecam fanom Gothica, to jest Gothic 3 którego nigdy nie dostaliśmy.

Siema, macie jakieś rady dla osoby która planuje pograć w ten tytuł? Planuje niedługo zagrac w Risena ale podobno jest dość trudna, za wszystkie rady będę wdzięczny

Nie jest to zła gra, taka Gothico-podobna. Fajny świat i postacie, fabuła też ok, walka, rozwój postaci, itd. Wszystko tak jak powinno być. Niestety do czasu. Jak zaczynają się walki z jaszczurami, to się odechciewa. Albo są zbugowane albo celowo twórcy zrobili tak, że walka z nimi to koszmar nie dający żadnego wyzwania ani satysfakcji, a jedynie frustrację. Dwa razy do tej gry podchodziłem, raz przed lat i drugi raz teraz, no i nie ukończyłem właśnie przez te jaszczury i irytujące, męczące, upierdliwe szukanie zbroi tytanów. Mimo to gra dobra i warta polecenia.