Morze Północne - Rejs statkiem wycieczkowym Calypso (cz.2) poradnik Tajne akta 2: Puritas Cordis

Ostatnia aktualizacja: 1 sierpnia 2016

Nina powraca na korytarz przy pralni, ogląda (PPM) wiszący na ścianie (na wprost) obrazek przedstawiający arkę Noego i zdejmuje go ze ściany. Rzuca okiem na tył obrazka (PPM w ekwipunku) i rzeczywiście - okazuje się, że jest do niego przyklejone jakieś zdjęcie. Dziewczyna ponownie wchodzi do pralni i przystawia obrazek do buchającej z kotła pary. Po chwil od obrazka odkleja się fotografia , przedstawiająca jej byłego chłopaka Maksa z nogą w gipsie (PPM w ekwipunku). Zdjęcie to zostało zrobione po wypadku, jakiemu Max uległ na nartach. Nina dochodzi do wniosku, że jest to informacja, iż powinna udać się do gabinetu lekarskiego.

Rzeczony gabinet znajduje się na przeciwległym krańcu korytarza (po prawej). Jego drzwi są zamknięte, ale wystarczy wsunąć pod nie fotografię Maksa, by otworzyły się i by Nina mogła wreszcie odzyskać swoją walizkę. Niestety, wracając do kabiny, dziewczyna ulega małemu wypadkowi i w efekcie ponownie ląduje w gabinecie lekarskim. Rozmowa z lekarzem wielce ją denerwuje, okazuje się bowiem, że niejaka Katharina Jordan opowiada brednie na temat tego, co przydarzyło się Ninie. Wzburzona dziewczyna biegnie do restauracji, gdzie wspomniana Katharina wraz z kapitanem usiłują sporządzić raport z zajścia. Ponieważ jednak panie nie mogą dojść do porozumienia, kapitan odkłada sprawę na później i odsyła je do kajut.

Następnego poranka Nina orientuje się, że z kajuty zginęła jej torebka. Dziewczyna ma pewne podejrzenia co do panny Jordan, ale postanawia najpierw zapytać o to stewarda. Zabrawszy ze swojej walizki biały płaszcz kąpielowy , czerwone skarpetki i czapeczkę z daszkiem , maszeruje na pokład i zagaduje marynarza rezydującego za ladą recepcji. Przy okazji dowiaduje się, że znikła również walizka Williama Pattersona. Zgłosiwszy zgubę, Nina kieruje się do restauracji (wejście na lewo od recepcji). Tam zatrzymuje się na moment przed telewizorem i ogląda złowieszcze przemówienie lidera organizacji Puritas Cordis, od jakiegoś czasu obecnego w mediach i straszącego gniewem bożym.

Kiedy transmisja się kończy, dziewczyna z pierwszego stolika zabiera bukiet róż , a z drugiego otwieracz do butelek w kształcie kotwiczki. Opuszczając restaurację, rzuca okiem na fotografie przy drzwiach. Najwyraźniej panuje tu zwyczaj, że zdjęcia sławnych osób podróżujących tym statkiem, dołączane są do wiszącej na ścianach kolekcji.

Opuściwszy okolice recepcji (kursor w dole ekranu), Nina maszeruje na pokład słoneczny. Tam ze stojącej obok baru kolumny zdziera plakat reklamujący występ gwiazdy popu. Spod kontuaru zabiera koło ratunkowe , a z kontuaru (idąc od prawej) płytę CD i wykałaczki . Na końcu lady (po lewej) leżą karty wejściowe do kajut, ale tych, rzecz jasna, nie można sobie wziąć ot tak.

Nina zagaduje barmana, wypytując go o transmitowane przez TV kazanie nawiedzonego Pata Sheltona (mężczyzna zdaje się podzielać jego poglądy) oraz o leżące na kontuarze karty do kajut. Nasza bohaterka zaczepia też, grającego tuż obok w ping-ponga małego Oskara, a na koniec zahacza wypoczywającą na leżaku po lewej Katharinę, odzianą w różowy szlafroczek, przyozdobiony kwieciem spory kapelusz i okulary przeciwsłoneczne. Panna Jordan nie kryje swego oburzenia na sugestię, jakoby mogła zwędzić pannie Kalenkow torebkę. Przeszedłszy w stronę basenu (w lewo), Nina natyka się na opalającego się Pana Podrywacza, tego samego, którego wczoraj spotkała pod drzwiami swej kajuty. Zagadnięty, mężczyzna domaga się kremu do opalania, na dodatek dokładnie takiego samego, jak ten, który mu się właśnie skończył. Inaczej nie będzie mógł opalić sobie plecków. Nina zabiera więc pustą tubkę po kremie , w głowie dziewczyny krystalizuje się już bowiem pewien niecny plan.

Powróciwszy w okolice recepcji spotyka kolejnego pasażera (z kajuty nr 5), tego który interesował się wypadkiem w porcie. Mężczyzna ma jej coś ważnego do powiedzenia i umawia się z nią w restauracji o 20-tej. Po skończonej rozmowie dziewczyna zauważa, że na ladzie recepcji brak dzwonka - a zatem, jak przywołać stewarda?

Po schodach Nina maszeruje pod pokład i kieruje się w stronę pralni, pod którą natyka się na kolejnego współpasażera, fotoreportera Feng Li. Czeka on na koniec prania, o czym ma go poinformować dźwięk dzwonka. Nina wchodzi do pralni i ze stojącego na pralce plastikowego koszyka zabiera kawałek materiału . Następnie przy pomocy otwieracza do butelek odczepia dzwonek od ściany. Wreszcie do pustej tubki po kremie nabiera trochę mydła w płynie. Opuściwszy pralnię informuje Li o braku dzwonka. Przekonawszy się o tym naocznie, Azjata jest w dużej kropce, skąd będzie wiedział, że jego ubrania są już uprane? Po dłuższej dyskusji i tłumaczeniu, że cztery godziny prania, to wystarczający czas na upranie czegokolwiek, mężczyzna poddaje się i wyciąga swoje rzeczy z pralki.