Tarant - część IV | Arcanum Przypowieść o Maszynach i Magyi poradnik Arcanum: Przypowieść o Maszynach i Magyi

Ostatnia aktualizacja: 21 sierpnia 2019

Thieves Underground

Po wykonaniu zleconego przez Lukasa sabotażu w Shrouded Hills lub po dostarczeniu pani Cassandrze Pettibone elfiego nagrobka, zyskałem możliwość zamienienia kilku słów z gentlemanem stojącym na rogu ulicy, pomiędzy domem pani Cassandry a sklepem Castletona. Wyraziłem swoje zainteresowanie kontaktem ze złodziejskim podziemiem w mieście (nie wahałem się twardo i bez ogródek z gościem porozmawiać), ten zaś skierował mnie do Thaddeusa Mynora (48) - pośrednika organizacji. Mynor w kilku słowach wyłożył mi zasady funkcjonowania podziemia i jako próbne zadanie przydzielił mi zdobycie z urzędu miasta (28) planów systemu kanalizayjnego Tarant [057] . Skradłem je nocą z sejfu, znajdującego się biurze wydziału wodno-kanalizacyjnego i odniosłem Mynorowi. Zostałem przyjęty. Po następną robotę Mynor odesłał mnie do Cedrica Appleby (37) , głównego rywala Gillberta Batesa.

Cedric, owładnięty obsesją zdemaskowania Batesa, zlecił mi kradzież z posiadłości wynalazcy jakiegokolwiek dowodu na to, iż ten nie wynalazł silnika parowego samodzielnie, lecz ukradł jego plany krasnoludom. [029] Cedric zaproponował, bym dostał się do posesji Gilberta Batesa przez podziemny korytarz, biorący początek w krypcie na cmentarzu (14) i przekazał mi do niej klucz. Wewnątrz krypty znajduje się sarkofag, w nim zaś zejście do podziemi. Sam korytarz naszpikowany jest pułapkami wszelakiej natury, a od czasu do czasu na drodze stają zamknięte na klucz drzwi. Koniec końców dostałem się do pustego pomieszczenia służbowego, w którym znalazłem bogaty zestaw ubrań dla służby , występujących we wszystkich rozmiarach. Wdziałem stosowne ubranko i udałem się do biura Batesa. Odczekałem aż uda się na spoczynek i wśliznąłem się za nim przez drzwi. Gdy wynalazca zasnął, otworzyłem znajdującą się w sypialni skrzynię i wyjąłem z niej jego dziennik , z którego jak byk wynikało, że silnik parowy nie jest oryginalną konstrukcją Gilberta Batesa. Zaniosłem go Cedricowi, który nie posiadał się z radości. Konsekwencje mojego czynu odbiły się nie tylko na życiu wynalazcy (który przepadł gdzieś bez wieści), lecz również na moim, gdyż od tego czasu niebezpieczne stało się dla mnie podróżowanie w plenerze, gdzie co raz spotykałem wynajętych w imieniu Batesa łowców głów.

Po kolejną pracę dla złodziejskiego podziemia udałem się z powrotem do Thaddeusa Mynora . Dostałem ją jednak dopiero wówczas, gdy osiągnąłem dwudziesty któryś poziom doświadczenia. Tym razem Mynor zlecił mi kradzież złotego posążka z Kree [058] , ruin starożytnego miasta, stanowiącego po dziś dzień bazę wypadową dla szczególnie groźnych barbarzyńców, potomków Bane of Kree, wygnanego do The Void przez Nasrudina - z resztą jedynego wygnanego własnoręcznie, bez niczyjej pomocy. Udałem się tam (Kree ) dobrze uzbrojony i zaopatrzony w plastry i maście, które znakomicie mi się przydały. Nagroda za pokonanie hordy doskonale uzbrojonych barbarzyńców była spora: ogrom kosztownego rynsztunku, trochę złota i drogich kamieni oraz zamówiony przez Mynora złoty posążek , spoczywający na ołtarzu w samym sercu ruin. Dodatkową korzyścią, wynikającą z przelania tak wielkiej ilości krwi było dla mnie utorowanie sobie drogi do ołtarza boga Shakara.