Dzień czwarty | Reprobates U Bram Śmierci poradnik Reprobates: U Bram Śmierci

Ostatnia aktualizacja: 17 października 2019

Dzień czwarty

Dziewczyny są... gorące...

To chyba najładniejszy dzień ze wszystkich spędzonych przez Adama dotychczas na wyspie. Nie pada, nie jest nawet specjalnie pochmurno. Nasz bohater jak zawsze zabiera ze stolika ciastka i butelkę wody, po czym wychodzi przed kabinę. W tym momencie przybiega do niego Maria. Informuje go, że dokument znikł w ciągu nocy. Zdążyła go jednak przeczytać. Pochodził z 1418 roku i opowiadał o portugalskich handlowcach, których statek po 5 tygodniach podróży rozbił się w pobliżu wyspy. W jednej z jaskiń na wyspie pozostawili oni plany prądów morskich, dzięki którym można dopłynąć do sąsiedniej wyspy. Po skończonej rozmowie Adam tradycyjnie podnosi 5 kamieni (obok wielkiego głazu) i 3 patyki (trochę bardziej na prawo). Znajduje też wyschniętą trawę (nieco z lewej, w centrum ekranu).

Zachodzi do kabiny nr 2 i zagaduje Hermanna. Rozmawiają o złych snach i o zainteresowaniu Niemca Marią. Wreszcie Adam udaje się na zachodnią plażę (kursor pomiędzy kabiną nr 2 a nr 4). Przed kabiną nr 1 zastaje nowego mieszkańca wyspy. Niestety, Simon w garniturku okazuje się być niezbyt sympatycznym typkiem. Jest wkurzony, nie rozumie, z jakiego powodu się tu znalazł i odgraża się. Adam maszeruje na wzgórze (w lewo) i gawędzi chwilę ze stojącą przed swym lokum Dorothy. Kobieta jest rozdrażniona po wypadku Danici. Adam zagląda też do kabiny nr 9, w której przyłapuje Hansa pod prysznicem.

Następnie wędruje pomiędzy kabiny (w prawo). Tu spotyka nową lokatorkę kabiny nr 7, udającą się z wizytą do Yukiko. Zatem i Adam wpada do kabiny nr 6, by się przywitać. Śliczna dziewczyna ma na imię Eva i pochodzi z Brna. Adam wyjaśnia jej, że Yukiko jest niema, niestety, wbrew chęciom chyba nie udaje mu się wywrzeć pozytywnego wrażenia. Dowiaduje się jednak, że ostatnie, co Eva pamięta, jest to, że została napadnięta w parku. Opuściwszy pomieszczenie, nasz bohater zaczepia jeszcze siedzącego przed swą kabiną Edwina. Następnie wraca na wzgórze (kursor u góry, po lewej), a stamtąd kieruje się w stronę przesmyku (na lewo od skały). Oczywiście maszeruje na płaskowyż (kursor w centrum ekranu, nieco z lewej), a dalej przed front wieży (kursor u góry ekranu, trochę z prawej).

Kolejny raz zastaje drzwi wieży zamknięte, choć tym razem nie na kłódkę. Jednak nie ma śladu po wczorajszej podpórce z patyka. Adam próbuje podnieść je jak zawsze przy pomocy gałęzi i nawet mu się to na moment udaje, ale drzwi natychmiast opadają. W tej sytuacji nasz bohater postanawia rozwiązać sprawę inaczej niż ostatnio i kamieniem wbija patyk (połącz je w ekwipunku) pomiędzy deski, tworząc w drzwiach coś w rodzaju stopnia, po którym wspina się i przełazi górą.

Wewnątrz okazuje się, że wiszący do tej pory głaz spadł na ziemię. Adam popycha go i wydostaje spod niego zwój liny. Jednak jej koniec nadal jest przyczepiony do belki, na której wisiał wielki kamień i nie sposób go odwiązać. Adam krzesze więc ogień przy pomocy kamyków i wyschniętej trawy, i podpala linę w miejscu jej połączenia z belką. Ponieważ płomień jest słaby, dorzuca do niego jeszcze dwa patyki. Po chwili może zabrać linę. Opuszcza wieżę, wspinając się na wielki kamień i przełażąc nad drzwiami.

Schodzi na płaskowyż i udaje się na wschodni klif (kursor w prawym górnym rogu ekranu). Zastaje tam Simona, który nadal jest arogancki i jak to typowy prawnik - nie dopuszcza go do słowa. Adam zawraca i idąc w dół płaskowyżu, natyka się na Hermanna - siedzącego wśród traw i klecącego pułapkę na ptaki. Niemiec wspomina, że najlepszą przynętą byłaby ryba.

Maszerując od przesmyku na wzgórze, widzi biegnącą od strony morza Marię (w bieliźnie). Wędruje zatem na zachodnią plażę (kursor na palmie po lewej), gdzie na piasku wylegują się Eva i Yukiko. Rozmawia z Evą i prosi ją, by zajęła się Simonem, odciągając go od klifu. Ale dziewczyna czuje się urażona tą propozycją i stanowczo odmawia. W tym momencie na plaży pojawia się Maria i Adam również jej przedstawia swoją prośbę. Dostaje od niej buty Dorothy.

Z nad morza kieruje się w stronę swojej kabiny (w prawo). Widzi Dorothy, idącą na wschodnią plażę. Zamienia kilka zdań z leżącym w trawie Hansem, po czym idzie za Murzynką (w lewo). Dokucza trochę Dorothy przyglądającej się Edwinowi, siedzącemu na skale w samych slipkach i oddaje jej buty. Wreszcie zagaduje Edwina. Ten wspomina, że pływając w morzu wypatrzył jaskinię pod klifem.

Wreszcie Adam wraca - w stronę wielkiego głazu, przez zachodnią plażę i wzgórze aż do przesmyku. Z górnego płaskowyżu (tu Maria w akcji z Simonem) maszeruje na wschodni klif. Po zwieszającej się z jego prawej strony lianie schodzi na zwalony pień drzewa. Przywiązuje do niego linę i opuszcza się po niej do jaskini, mieszczącej się pod klifem.

Przechodzi w głąb groty i odnajduje na ziemi suche miejsce (mniej więcej pośrodku, trochę z lewej). Przy pomocy kamieni i wyschniętej trawy rozpala tu ognisko. Dorzuca dwa patyki, by ogień nie zgasł. (Jeśli już tak się stało, trzeba wspiąć się po linie, następnie po lianie nad klif i narwać suchej trawy - rośnie z lewej strony klifu). W jaskini przy lewej ścianie znajduje złamaną pikę. Zabiera ją, po czym po linie wraca na klif.

W tym momencie ma miejsce trzęsienie ziemi. Adam odwiązuje linę od pnia i po lianie wdrapuje się na górę. Na płaskowyżu zbiera kolejne 3 patyki i maszeruje do wieży. Zastaje pod nią Evę, Yukiko i Edwina, którym Hans z powodu trzęsienia ziemi kazał uciekać w górę przed ewentualną falą. Rozmawia z nimi. Edwina strasznie irytuje Simon.

Nasz bohater udaje się teraz na północną plażę (kursor w prawym dolnym rogu ekranu). Tu spotyka Hermanna i Hansa. Ten pierwszy skończył budować pułapkę, która stoi na piasku obok (można ją obejrzeć). Widać, że jest zazdrosny o kontakty Marii z Simonem. Ten drugi pokazuje Adamowi pęknięcia w skale, przez które można dostrzec znajdującą się w głębi jaskinię. Po odejściu Hansa Adam kamieniem wbija w owe szczeliny trzy patyki (za każdym razem połącz patyk i kamień w ekwipunku). Po chwili słychać uderzenia dzwonu.