Inwestytura w Crusader Kings II | Religia poradnik Crusader Kings II

Inwestytura

Jak już napisano w rozdziale o legislatywie (Prawa: Prawa królewskie), inwestytura jest prawem, które wpływa bezpośrednio na możliwość mianowania biskupów oraz przekazywane przez nich zyski. Jeśli gracz posiada wolną inwestyturę, będzie mógł sam decydować o obsadzie swoich biskupstw i pobierać z nich podatki (o ile biskupi się na to zgodzą). W sytuacji, w której inwestytura należy do papieża lub patriarchy, to do nich będą należały wszystkie decyzje. Nietrudno więc zauważyć, że pierwszy z przepisów jest dużo wygodniejszy, jednak sprawia on, że głowa Kościoła będzie bardzo niezadowolona. Niekoniecznie musi skutkować to otwartą wojną albo ekskomuniką - najczęściej przywódca religijny ogranicza się do prośby o zmianę prawa. Dopiero w momencie odmowy zaczynają się schody - głównie ze względu na obrazę majestatu. Dlatego też warto zaraz po objęciu władzy zmienić któreś z praw królewskich - po zmodyfikowaniu jednego nie można dokonać już zmiany żadnego innego (będzie to mógł zrobić dopiero następca tronu po objęciu władzy).

Biskupów można wyznaczać tylko z wolną inwestyturą.

Jeśli posiada się wolną inwestyturę, nowych biskupów można wyznaczać w zakładce religii w górnej części ekranu (screen powyżej). Jeśli któryś z wasali jest sługą Kościoła, a sprawia problemy, warto wybrać dla niego wygodnego następcę, a następnie zamordować kłopotliwego poddanego. W ten sposób można łatwo wymienić kadry, nie kłopocząc się z wojnami domowymi.

Kwestię zysków z dóbr kościelnych objaśniono w rozdziałach: Ekonomia oraz Prawa: Prawa królewskie.