Ambicje i spiski w Crusader Kings II | Intrygi poradnik Crusader Kings II

Ambicje i spiski

W zakładce Intryg, znajdującej się u góry ekranu, znajduje się kilka okien. To właśnie dzięki nim można dyrygować wywiadem i kontrwywiadem w domenie, oraz wyznaczać ambicje i decyzje. Element ten, często marginalizowany w innych grach, w Crusader Kings II ma bardzo duże znaczenie. Gdyby nie cała siatka szpiegów i donosicieli, gracz byłby ślepy i głuchy, tym samym padając ofiarą pozostałych bohaterów. Dlatego też umiejętność szybkiego odkrywania spisków oraz ukrywania własnych stanowi prawdziwą podstawę rządów każdego władcy.

Co bardziej ryzykowne spiski nie gromadzą zbyt wielu zwolenników.

W górnej części okna Intryg znajduje się zakładka z ambicjami i spiskami (ambitions and plots). To właśnie w niej wybiera się pewne długofalowe plany, dotyczące konkretnych osób i zdarzeń. Tego typu postanowienia mogą mieć bardzo różny charakter - od zwykłego ślubu, poprzez plany dotyczące kariery dworskiej głównego bohatera, aż po zamachy stanu (z morderstwami włącznie). Istotne jest przy tym to, że im więcej zgromadzi się stronników spisku (dodaje się ich klikając na ikonkę plusa - screen powyżej), tym większe szanse na jego powodzenie. Każdy kolejny uczestnik gwarantuje zwiększenie skali przedsięwzięcia, a tym samym - jego skuteczność (np. powiększa procentową szansę na udany zamach). Oczywiście nie każdy wielmoża musi zgodzić się na uczestnictwo w intrydze - wielu bohaterów z pewnością będzie oponować, przez co wręczenie odpowiednich łapówek stanie się nieuniknione.

Tylko początkowo ambicje są zróżnicowane - potem ograniczają się do morderstw.

Dodatkowym szkopułem może być z pewnością to, że każda postać dysponuje swoim nadwornym szpiegiem (patrz: Rada), który potrafi odkrywać spiski. Jeśli intryga uknuta przez gracza zostanie odkryta przez jego suwerena, obrażony władca będzie mógł bezkarnie uwięzić krnąbrnego wasala (nie dotyczy to wspólników!) lub też poprosić go o porzucenie planów. Z tej też przyczyny należy postępować bardzo ostrożnie kiedy jest się spiskowcem, a bardzo przemyślnie, gdy gra się władcą. Szczególnie sytuacja tego drugiego jest dość ciekawa - zdarza się bowiem, że czasami nie opłaca się przerywać spisków poddanych, ponieważ działają one na korzyść państwa (np. eliminują niepożądane jednostki). Oczywiście zmowami można manipulować, namawiając lub zniechęcając ich uczestników, jak i biorąc udział w zewnętrznych sporach (chociażby wspierając wojnę domową u sąsiada).

Jeśli szpieg jest dobry, wszystko będzie widoczne jak na tacy.

Ogół odkrytych spisków można przejrzeć w oknie znanych intryg (screen powyżej). Co istotne, ilość i szybkość odkrywania poszczególnych planów jest w pełni zależna od umiejętności szpiega i jego władcy - jeśli suweren w ogóle nie posiada tego agenta, nie będzie mógł infiltrować swoich wasali.