Kingdom Hearts: Chain of Memories - recenzja gry

Swego czasu, będąc małym szkrabem, każdego dnia odprawiałem pewien rytuał. Mianowicie bawiąc się w chowanego, ganianego czy grając w piłkę nożną ze swymi podwórkowymi przyjaciółmi, odczuwałem swym szóstym zmysłem nadejście jedynej ważnej dla dzieciaka godziny. Godziny 19:00. Stawałem wtedy jak wryty, co zresztą udzielało się także osłupiałym kolegom i koleżankom oraz czekałem na sygnał. Po kilkunastu sekundach niepewności coraz głośniejszymi falami docierał do mnie krzyk matki zwiastujący rozpoczęcie mojego, ba naszego ulubionego programu – dobranocki! Cóż się wtedy działo. Harmider, zawierucha, apokalipsa, brakowało jedynie Czterech Jeźdźców, których zresztą udanie zastępowało kilkunastu małych maniaków biegnących na zabój z wywieszonymi jęzorami. Plac za blokiem pustoszał w oka mgnieniu. Dzieci wygodnie sadowiły się w swych miejscach i zagłębiały w świat Smerfów oraz Pszczółki Mai czy Gucia, wchłaniając każde słowo, by później móc opowiadać swym rówieśnikom, co też ciekawego zmajstrowali ich ulubieni bohaterowie. Apogeum następowało jednak w każdą niedzielę, kiedy to I Program Telewizji Polskiej puszczał świetne, bądź co bądź, kreskówki stworzone w studiach Disney’a. Kaczor Donald, Myszka Miki, Goofy oraz pies Pluto zasypywali nas wtedy niezwykle abstrakcyjnym humorem i sytuacjami wziętymi z Księżyca. Nie przeszkadzało to jednak śmiać się do rozpuku całym rodzinom zasiadającym wtedy przed odbiornikami telewizyjnymi.

Być może zastanawiasz się, Drogi Czytelniku, co też wspólnego ma ten wstęp z najnowszą pozycją Square Enix wydaną na konsolę Nintendo GameBoy Advance. Już odpowiadam – akcja tejże pozycji została umiejscowiona w uniwersum powstałym z połączenia trzynastu światów, które znamy z bajek stworzonych przez Disney’a (gościnnie pojawia się również jedna z kreskówek Tima Burtona)! Podczas wędrówki spotykamy masę bajkowych postaci, które wcześniej wystąpiły w swych własnych filmach animowanych. Na naszej drodze staną również bohaterowie gier z serii Final Fantasy, którzy bardzo często wyciągną ku nam pomocną dłoń. Nie chciałbym już na początku recenzji zdradzić wszystkich tajemnic związanych z Kingdom Hearts: Chain of Memories, tak więc powoli będę kończył ten i tak przydługi, lecz mam nadzieję, ciekawy wstęp, który być może niejednej osobie przypomniał szczęśliwe i beztroskie lata dzieciństwa. W tym momencie pragnąłbym leciutko Cię popchnąć, Czytelniku, w stronę...

Fabuły, czyli historii

... która zgrabnie zespala światy, na pierwszy rzut oka nie mające ze sobą nic wspólnego. W Kingdom Hearts: Chain of Memories wcielamy się w postać chłopca imieniem Sora. Kim jest ten dziarski młodzian? Z pewnością znają go osoby, które swego czasu ukończyły Kingdom Hearts wydane na konsolę PlayStation 2 w roku 2002. Recenzowana przeze mnie pozycja jest bezpośrednią kontynuacją pierwszej gry z serii, w której głównym bohaterem również był Sora, dziecko zamieszkujące pewną rajską wyspę, wędrujące przez świat bajek i baśni. Wtedy naszym głównym zadaniem było odnalezienie dwóch przyjaciół o imionach Riku i Kairi, którzy dosłownie wyparowali z zamieszkiwanej przez nich wyspy w niezwykle dziwnych okolicznościach. Aby nie psuć zabawy osobom, które nie miały okazji sprawdzić Kingdom Hearts w wersji PS2, a chciałyby to uczynić, nie będę opisywał całego głównego wątku fabularnego, a jedynie przeskoczę do momentu, w którym następuje koniec tego tytułu, a zarazem początek przygody, w której uczestniczyć mogą posiadacze GBA.