Polecamy Recenzje Przed premierą Publicystyka Warto zagrać

Days Gone Recenzja gry

Recenzja gry 26 kwietnia 2019, 14:26

Recenzja gry Days Gone – Synowie Anarchii kontra Żywe trupy

Days Gone to sandbox, w którym najważniejsza jest historia na 40 godzin i kapitalnie napisane postaci. Jednym to wystarczy, żeby polubić ten tytuł, innych pewnie odstraszą błędy i niektóre rozwiązania. Tak, to gra, które zbiera skrajne oceny.

Recenzja powstała na bazie wersji PS4.

Przechodzenie Days Gone było niczym jazda rollercoasterem – najpierw wagonik długo wspinał się na szczyt, może nawet zbyt długo, ale potem było już tylko z górki. Momentami ostro i po bandzie, trafiały się też piękne widoki czy chwile spokojnej kontemplacji przed kolejnymi mocnymi wrażeniami. Szkoda więc, że ostatnie odcinki trasy okazały się zbyt bezpiecznie zaprojektowane, a w ciągu całej podróży mechanizm kolejki skrzypiał, zacinał się i dymił.

Warto jednak przeboleć pewne problemy nowego „exa” Sony. Koniec końców bowiem Days Gone pozytywnie mnie zaskoczyło – to gra ze świetnie napisanymi dialogami, trudnymi do zapomnienia postaciami, niezłą fabułą i dobrze zrealizowanymi fundamentami „otwartoświatowego” tytułu: mięsistą walką, fajnym strzelaniem, poprawnym skradaniem się czy masą fabularnej zawartości. Gdyby twórcy mieli więcej czasu, aby połatać błędy oraz dodać trochę pobocznych aktywności, i gdyby parę scen wywalili czy poprawili, dostalibyśmy grę na poziomie innych „exów” Sony. A tak jest, no cóż, „tylko” bardzo dobrze. I trudno z tego powodu narzekać. Ile w końcu wychodzi przygodowych gier akcji z otwartym światem? Wcale nie tak wiele.

Widoczki pierwsza klasa!

Rach, ciach – i po zombiaku.

RDR2 to czy Mad Max?

PLUSY:
  1. świetnie zagrane postacie, które jeszcze długo będę pamiętać;
  2. główny bohater, którego trudno nie polubić;
  3. przekonujący, spójny świat – naturalistyczny i brutalny, ale bez taniego szokowania;
  4. Days Gone to fabularny sandbox, pełen historii, akcji i dialogów;
  5. dobrze zrealizowane strzelanie i przyzwoite skradanie, które pozwala rozwiązać większość problemów (choć nie wszystkie);
  6. niezła oprawa graficzna na zwykłym PS4;
  7. motor jest tak fajny, że zasługuje na osobnego plusa.
MINUSY:
  1. słaba optymalizacja – klatkowanie na zwykłym PS4 w trakcie jazdy motorem to powszechne zjawisko;
  2. niektóre rozwiązania gameplayowe nie są intuicyjne;
  3. sporo drobnych błędów;
  4. nieliczne zadania, cut-scenki czy dialogi mogłyby być lepsze.

Sony na różne sposoby kombinowało, jak by tu zaprezentować graczom Days Gone. Były prasowe pokazy, trailery, twórcy opowiadali o hordach zombie w grze, a nawet zdradzili, ile trwają wszystkie zawarte w niej cut-scenki. Mam jednak wrażenie, że ostatecznym efektem tych marketingowych zabiegów był chaos informacyjny – sam długo nie wiedziałem, czym tak naprawdę będzie dzieło Bend Studio.

Myślałem nawet przez chwilę, że Sony zrobiło swojego Mad Maxa, czyli niezbyt ambitnego i powtarzalnego sandboksa. Może winna była tematyka – trudna do sprzedania w prostym haśle? A może zgaszona paleta barw budująca kapitalny ponury klimat, jednak niezbyt porywająca w trailerach? Nie wiem. Wiem jednak, że mimo masy informacji o Days Gone w sieci warto na początku wyjaśnić podstawowe rzeczy.

Gdybym miał opisać ten tytuł w paru słowach, powiedziałbym, że jest to młodszy i uboższy brat Red Dead Redemption 2 w postapokaliptycznych szatach. Nie jest to w każdym razie żadne singlowe DayZ czy State of Decay – jak mogło się początkowo wydawać. Dlaczego? Bo niemal wszystkie zadania w grze są fabularyzowane, postacie spotykane w questach pobocznych potrafią wrócić wiele godzin później wraz ze zwrotem akcji, a liczba dialogów czy cut-scenek powala – także swoją jakością. To produkcja, w której opowieść gra pierwsze skrzypce, a świat, który możemy dowolnie zwiedzać, prując ołowiem w zombie i bandytów, jest tutaj tłem – zresztą świetnie zrealizowanym.

Pod względem mechaniki zaś Days Gone stanowi solidny sandbox, który – choć nastawiony na walkę – potrafi przekształcić się w całkiem fajną i dobrze działającą skradankę. To od nas bowiem zależy, czy obóz bandytów wyczyścimy po cichu, za pomocą bełtów i noża, czy też wpadniemy cali na biało z gradem ołowiu i toną prochu (co, tak na marginesie, może przyciągnąć dodatkową atrakcję w postaci ciekawskich zombie, którzy chętnie dołączą do walki – mordując i wrogów, i nas). Nie zapomniano też o rozbudowanym systemie rozwoju postaci, masie znajdziek czy fajnym craftingu – do końca gry stale brakuje nam wielu podstawowych surowców – w końcu to poważne postapo, a nie jakieś tam wczasy w Grecji.

Koniec świata w wersji naturalistycznej.

No i są jeszcze hordy zombie, dzięki którym wydaje się, że świat żyje, bo w nocy stale się przemieszczają, a w dzień śpią w swoich legowiskach. Te liczące dziesiątki i setki umarlaków grupy do końca gry stanowią zresztą poważne wyzwanie – dlatego najlepiej zabrać się za oczyszczanie z nich mapy na sam koniec. Jeśli w ogóle mamy na to ochotę, bo w trakcie kampanii musimy zająć się raptem paroma z kilkudziesięciu.

Takie mniej więcej jest Days Gone – fabularne, sandboksowo mocno klasyczne, ale i innowacyjne pod kilkoma względami, bo płynna walka z setkami biegających za nami wrogów robi wrażenie, nawet jeśli ich liczba bywa pewnie (współ)odpowiedzialna za spadki klatek czy błędy, o których więcej przeczytacie później.

Zombie nie lubią, jak ktoś pali ich legowiska. W sumie nic w tym dziwnego.

WOLĘ PO ANGIELSKU

Days Gone przetłumaczono na język polski. Szybko jednak przestawiłem się na oryginalne głosy i mocno Wam to polecam – angielscy aktorzy dubbingowi odwalili kawał dobrej roboty. To właśnie głównie dzięki nim tak przekonujące są kreacje postaci w grze.

Adam Zechenter

Adam Zechenter

W GRYOnline.pl pojawił się w 2014 roku jako specjalista od gier mobilnych i free-to-play. Potem przez wiele lat prowadził publicystykę, a od 2018 roku pełni funkcję zastępcy redaktora naczelnego. Obecnie szefuje działowi wideo i prowadzi podcast GRYOnline.pl. Studiował filologię klasyczną i historię (gdzie został szefem Koła Naukowego); wcześniej stworzył fanowską stronę o Tolkienie. Uwielbia gry akcji, RPG-i, strzelanki i strategie. Kiedyś kochał Baldur’s Gate 1 i 2, dziś najczęściej zagrywa się na PS5 i od myszki woli pada. Najwięcej godzin (bo blisko 2000) nabił w World of Tanks. Miłośnik książek i historii, czasami grywa w squasha, stara się też nie jeść mięsa.

więcej

Oceny redaktorów, ekspertów oraz czytelników VIP ?

DM Ekspert 29 kwietnia 2019

(PS4) Days Gone to jedna z najlepszych gier z postapokalipsą w tle i jeden z lepszych sandboksów ostatnich lat. Udowadnia, że dobra, nieinfantylna fabuła i naturalnie brzmiące dialogi mają większą siłę przyciągania do ekranu niż zapchanie mapy niezliczoną ilością powtarzalnych aktywności. O technicznych niedoskonałościach szybko się zapomina, gdy tylko rozpoczyna się kolejna misja fabularna lub gdy przygotowujemy się do spotkania z hordą. Days Gone może naprawdę z dumą stanąć obok najlepszych exów na konsolę Sony tej generacji!

8.0

Stranger. Ekspert 26 kwietnia 2019

(PS4) Z Days Gone spędziłem kilkadziesiąt godzin i jej ogrywanie odbywało się głównie w przyjemnej atmosferze. Nie mogę niestety przemilczeć tego, że grze daleko jest do poziomu wykonania, do jakiego przyzwyczaiło nas kilka poprzednich dużych tytułów wydanych przez Sony. Optymalizacja pozostawia wiele do życzenia i liczba (drobnych) błędów również mocno wykracza poza normę. Pomimo tych uciążliwości perypetie Deacona śledziłem z zaciekawieniem i ucieszyło mnie też to, że fabuła nabrała z czasem rumieńców. Myślę, że to będzie znacznie lepsza gra po tym jak dostanie kilka kolejnych łatek.

7.5

Spoolsh VIP 15 stycznia 2022

(PC) Git. Głupoty narracyjne i pare błędów na które napotkałem ale bardzo solidne 7.5 za hordy można podciągnąć do 8 ale tyle co się w paru miejscach nairytowałem zostaje 7.5

7.5
Recenzja gry Alone in the Dark - tu straszy klimat, nie jumpscare'y
Recenzja gry Alone in the Dark - tu straszy klimat, nie jumpscare'y

Recenzja gry

Alone in the Dark to powrót nieco zapomnianej dziś marki, która 32 lata temu położyła fundamenty pod serie Resident Evil, Silent Hill i cały gatunek survival horrorów. I jest to powrót całkiem udany, przywołujący ducha oryginału we współczesnej formie.

Recenzja gry Outcast: A New Beginning. Dobrze zagrać w grę z otwartym światem bez zbędnych aktywności
Recenzja gry Outcast: A New Beginning. Dobrze zagrać w grę z otwartym światem bez zbędnych aktywności

Recenzja gry

Outcast: A New Beginning jest produkcją „bezpieczną”. Nie jest wybitny, ale też nie ma w nim nic, co by mnie odpychało. Problemy techniczne rzucają się jednak w oczy, a największą wadą tej gry okazuje się wysoka cena.

Recenzja gry Helldivers 2 - to jedna z najlepszych pozycji w historii do grania z kolegami
Recenzja gry Helldivers 2 - to jedna z najlepszych pozycji w historii do grania z kolegami

Recenzja gry

Helldivers 2 pokazuje, co może zrobić doświadczony zespół specjalizujący się w określonym gatunku gier, mając wsparcie dużego wydawcy pokroju Sony. Zdecydowanie nie sprawi, że serwery będą działać stabilnie po 14 dniach po premierze.