Czy warto kupić konsolę Xbox One X? Testujemy nowy sprzęt Microsoftu

Spis treści

• Czy warto kupić konsolę Xbox One X? Testujemy nowy sprzęt Microsoftu
• Ogrywamy Xboksa One X – granie na ultra
• Ogrywamy Xboksa One X – granie na ultra (2)
• Dla kogo jest konsola Xbox One X?
• FAQ konsoli Xbox One X – pytania i odpowiedzi
• FAQ konsoli Xbox One X – pytania i odpowiedzi (2)

FAQ konsoli Xbox One X – pytania i odpowiedzi

1. Co kryje się pod obudową Xboksa One X?

2. Czym różni się Xbox One X od Xboksa One i Xboksa One S?

Xbox One X jest konsolą wyprodukowaną w połowie trwania ósmej generacji. Jest urządzeniem o większej mocy obliczeniowej niż Xbox One i Xbox One S, ale w pełni kompatybilnym ze starszym rodzeństwem. Xbox One X umożliwia granie w rozdzielczości 4K z włączonym HDR-em i szeroką paletą barw na odpowiednio przystosowanych telewizorach. Podobnie jak wersja S odtwarza także filmy nagrane w technologii Ultra HD.

3. Czy jest sens kupować Xbox One X, posiadając stary telewizor 1080p lub gorszy?

I tak, i nie. Musimy się w pierwszej kolejności zastanowić, czy obecnie posiadane urządzenie nie spełnia naszych wymagań. Xbox One X często poprawia osiągi gier, np. czasy wczytywania się (dzięki o 50% wydajniejszemu dyskowi) i płynność rozgrywki – bez konieczności wcześniejszego przygotowania specjalnego patcha przez producenta.

Z kolei tytuły, które doczekają się usprawnień, będą wyglądać także lepiej dzięki skalowaniu rozdzielczości w dół, czyli tzw. supersamplingowi. Obraz renderuje się wtedy w 4K lub nieco niższej rozdzielczości i skalowany jest do 1080p, poprawiając wygląd krawędzi obiektów. Konsola automatycznie do wszystkich gier uruchamia także opcję filtrowania anizotropowego x16, dzięki czemu poprawia się wygląd tekstur oddalonych od kamery.

Forza Motorsport 7 w 4K.

4. Czy każda gra działać będzie w rozdzielczości 4K i 60 klatkach na sekundę?

Nie, nie każda. Na nowym Xboksie poprawa oprawy graficznej może następować trojako. Konsola może wyświetlać natywny obraz 4K w 60 klatkach na sekundę, co już w tej chwili oferuje Forza Motorsport 7. Można się także spodziewać, że w przyszłości więcej tytułów będzie pozwalać na taką jakość wyświetlania i mam tu na myśli nie tylko małe gry indie.

Drugi sposób wyświetlania to rozdzielczość dynamiczna. Gra w spokojniejszych scenach, kiedy na ekranie jest mniej obiektów, może wyświetlać wyższą rozdzielczość, by we właściwej chwili niemal niezauważalnie dla ludzkiego oka obniżyć nieco jakość. Owo „niezauważalnie” jest tutaj mocno umowne i zależy od danej sytuacji, jak również umiejętności programistów, no i właściwości silnika, na którym została napisana gra.

Ostatni, obecnie chyba najpopularniejszy sposób to tzw. renderowanie szachownicowe (checkerboard). Są to specjalne algorytmy, dzięki którym renderowana w niższej rozdzielczości gra skalowana jest do rozdzielczości 4K. Checkerboard zazwyczaj działa na tyle dobrze, że trudno odróżnić jest obraz skalowany od natywnego w 4K.

Liczba klatek w grach zależy od wielu czynników, a niektóre tytuły umożliwiają w opcjach wybór ich ustawień, co wiąże się jednocześnie z jakością oprawy graficznej. Niezależnie od tego, czy wybierzemy 60 klatek i rozdzielczość 1080p, 60 klatek bez dodatkowych fajerwerków graficznych, czy wypasioną grafikę w 4K i 30 klatek animacji na sekundę, każda gra zapewni mnóstwo frajdy. Moim zdaniem lepiej grać w stałych 30 klatkach na sekundę niż w zmiennym klatkarzu, ponieważ rozgrywka wydaje się wtedy bardziej płynna. Oczywiście ideałem byłoby uzyskanie w każdej grze 4K i 60 klatek na sekundę, ale to może nastąpić dopiero w następnej generacji konsol.