Hyperdimension Neptunia Re;Birth 2: Sisters Generation

Hyperdimension Neptunia Re;Birth 2 jest rozszerzonym portem gry Hyperdimension Neptunia mk2, drugiej części satyrycznej serii jRPG, której bohaterki są personifikacjami konsol oraz japońskich deweloperów. Tytuł ukazał się pierwotnie w 2011 roku na PlayStation 3. Po sukcesie Hyperdimension Neptunia Re;Birth 1 deweloperzy ze studia Compile Heart oraz Idea Factory zdecydowali się zrobić to samo z jej sequelem. Stworzenie konwersji ponownie powierzono studiu Felistella, odpowiadającemu za jRPG-i spod szyldu Summon Night. Gra wprowadza mniejsze zmiany do rozgrywki oryginału, niż pierwsze Re;Birth, ale nadal zawiera szereg usprawnień zabawy, a także nowe postacie, misje i scenariusze, z których część pojawiła się w zestawach DLC.

Hyperdimension Neptunia Re;Birth 2 nie jest bezpośrednią kontynuacją pierwszej części serii, ale jak ona stara się w satyryczny sposób przedstawić "wojnę" pomiędzy zwolennikami poszczególnych konsol oraz walkę z piractwem komputerowym. Bohaterkami tytułu ponownie są boginie fikcyjnego świata Gamindustri, rządzące czterema krainami, odpowiadającymi rożnym konsolowym platformom sprzętowym. Sequel znaną już obsadę rozszerza o nową protagonistkę – Nepgear, która jest młodsza siostrą Neptunii, znanej z Hyperdimension Neptunia i Hyperdimension Neptunia Re;Brith 1. Nepgear wraz z innymi bohaterkami, będącymi personifikacjami konsol przenośnych takich jak PSP i Nintendo DS, będzie starała się powstrzymać grupę tajemniczych antagonistów należących do zagrażającej istnieniu Gamindustri organizacji Magicon.

Fabuła tytułu przedstawiona jest z przymrużeniem oka. W dialogach postacie często łamią tak zwaną „czwartą ścianę”, zwracają się bezpośrednio do graczy, bądź zdając sobie sprawę z tego, że występują w grze, wytykając jej wiele charakterystycznych dla japońskich RPG schematów i rozwiązań mechanicznych. Gracze znajdą tu też wielu nawiązań do sytuacji w branży lub odniesień do konkretnych tytułów i popularnych gatunków.

Podobnie jak w pierwszej części, większość czasu gry spędzimy na eksploracji różnych podziemi i zamkniętych lokacji oraz walce z napotkanymi tam przeciwnikami. Aby zabawa nie była zbyt monotonna, urozmaicona jest przerywnikami fabularnymi. Są one zrealizowane w standardowy dla tego typu produkcji sposób. Dialogom czytanym przez aktorów towarzyszy wyświetlany u dołu ekranu tekst oraz duże portrety uczestniczących w nich postaci.

Turowy system walki pozwala na uczestnictwo w potyczkach maksymalnie ośmiu bohaterek. Bezpośrednio w walce biorą udział jedynie cztery z nich, pozostałe zajmujące drugi szereg spełniając rolę wsparcia. Do każdej z pomocniczych postaci przypisujemy jedną wojowniczkę, którą będzie dzięki temu leczona, a jej ataki i obrona wzmacniane odpowiednimi zdolnościami. Tak jak w pierwszej części, system walki polega w głównej mierze na wykonywaniu kombinacji różnych ataków i transformacjach bohaterek w ich silniejszą „boską” formę, za którą „płacimy” zdobywanymi w czasie pojedynku punktami. Widząc poruszających się po mapie wrogów, możemy teraz samodzielnie unikać lub inicjować potyczki. Dodatkowo w walce pomagają nam summony, którymi są postacie znane z gier wyprodukowanych przez deweloperów występujących w Neptunii; reprezentują one zarówno klasyczne tytuły Segi jak i nowsze gry, takie jak Atelier Totori.

Oprawa graficzna gry nie uległa znaczącym zmianom względem oryginału, twórcy zmodyfikowali drobne elementy, takie jak interfejs czy mapy. Na uwagę zasługują pełne detali projekty postaci oraz grafiki 2D. Niestety, nadal trójwymiarowe modele postaci i stworów, jak i lokacje cierpią z powodu niskiej jakości tekstur i małej ilości polygonów.

Ostatnia modyfikacja 29 stycznia 2015